21 rare geruchten die je over Japan hebt gehoord – zijn ze echt waar?

De treinen zijn ECHT op tijd

Japan heeft een van de meest efficiënte transportsystemen ter wereld en is trots op zijn efficiëntie en timing.
In tegenstelling tot veel landen waar het openbaar vervoer vaak vertraagd is of geen exacte aankomst- en vertrektijden heeft, zijn de bus-, trein- en metrosystemen in Japan tot op de seconde precies op tijd. Treinen arriveren en vertrekken op de aangegeven minuut en als een trein te vroeg is, zal hij wachten tot zijn geplande vertrek. Als er om een of andere reden een vertraging is van zelfs maar een paar minuten (wat ook echt gebeurt), wordt een aankondiging uitgezonden waarin de reden wordt uitgelegd en excuses worden aangeboden. En bij stroomuitval, noodgevallen of langere vertragingen verstrekt de spoorwegdienst verontschuldigingsbrieven aan passagiers om aan hun bazen of bedrijven door te geven.

Japanners staan overal voor in de rij

Als er een rij staat, zullen Japanners zich daarbij aansluiten.
Uit en over de stad zult u veel gevallen van Japanse mensen tegenkomen die in de rij staan. Sommige voor de hand liggende plaatsen zijn voor de bus, voor een toeristische attractie of voor de toiletten. Maar een zeker teken dat een restaurant of winkel populair is, is de rij buiten. Net zoals de rijen buiten nachtclubs de kwaliteit van het etablissement aangeven, betekent een rij voor ramenwinkels, bubble tea cafés, kledingwinkels en restaurants dat ze populair zijn en nog grotere mensenmassa’s aantrekken om mee te doen. Veel winkels, buurtwinkels of pop-up stands hebben ook speciale producten voor een beperkte tijd die alleen op een bepaalde tijd en plaats verkrijgbaar zijn en die massa’s Japanners aantrekken die vrolijk in de rij op hun beurt wachten.

Het scheiden van afval is als een wetenschap

Je moet wel twee keer nadenken voordat je dat vuilnis buiten gooit.
Vuilnis lijkt misschien iets voor de hand liggends dat je in een prullenbak gooit, maar als er een rij bakken staat met allemaal verschillende doeleinden, realiseer je je dat de Japanners de kunst van het afval elimineren hebben geperfectioneerd. Het scheiden van afval is zo gecompliceerd, dat elke stad een specifieke gids ter verduidelijking aan elk huishouden verstrekt.
Afval wordt gescheiden in brandbaar en onverbrandbaar. Verbrandbare producten zijn etensresten, speelgoed, luiers, kleding, enz., terwijl niet-verbrandbare producten huisraad, batterijen, plastic producten, enz. omvatten.
Naast verbrandbaar en onverbrandbaar, vereisen grote producten zoals meubels, elektronica en apparaten speciale ophaalverzoeken. Er zijn ook verschillende andere containers: één voor blikjes, één voor flessen, één voor plastic flessen, waarvan de dop en het zegel apart moeten worden weggegooid, en één voor andere kunststoffen zoals bentodozen, kartonnen dozen, flesdispensers en wikkels. Er zijn ook ophaaldagen voor boeken en tijdschriften en voor karton, waarbij het afval met een touwtje moet worden vastgebonden.

Mensen slapen de hele tijd in treinen

Treinen zijn een thuis weg van huis waar Japanse mensen achterover kunnen leunen, hun ogen kunnen sluiten en een snelle pauze kunnen nemen van hun hectische en stressvolle leven.
Tokio en veel andere grote steden in Japan zijn forensencentra waar de meeste mensen die in de buitenwijken wonen naar de stad komen voor hun werk. En omdat de werkplek in Japan lange overuren eist en vaak in het weekend werkt, hebben Japanners heel weinig tijd om te ontspannen of zelfs te slapen. Zelfs de eisen die studenten stellen aan de vroege ochtendtraining van schoolclubs en de naschoolse juku (cram scholen voor extra bijles) eisen een tol op hun slaapgewoonten. Iedereen wordt vroeg wakker, gaat laat naar bed en werkt, studeert of rijdt met de trein.
De trein is eigenlijk een voor de hand liggende plaats om te slapen, want hij is stil, comfortabel en op zichzelf niet bijzonder interessant. In plaats van de harde plastic zetels die je in andere landen zou kunnen vinden, zijn zelfs de nederige metro’s in Japan gepolsterde meesterwerken – en zijn vaak nog verwarmd in de winter ook! In deze rustgevende sfeer zie je mensen manga’s lezen, op hun smartphone spelen en in slaap dommelen. De Japanners zijn zo goed geworden in deze power naps dat ze op magische wijze in staat lijken te zijn om precies bij de juiste halte wakker te worden.

Japanners eten echt sushi!

Sushi is een populair Japans gerecht dat te vinden is in restaurants, supermarkten en buurtwinkels.
Ondanks dat het stereotiep klinkt, is sushi echt overal in Japan verkrijgbaar en wordt het overal gegeten. Of het nu een lokale sushi-winkel, de leuke en beroemde lopende band sushi-ketens of bakjes verkocht in de supermarkt, of zelfs in een gemakswinkel is, sushi is overal verkrijgbaar en het smaakt echt goed!
Traditionele sushi is eenvoudig, vers en met een dotje wasabi en sojasaus is het een perfecte maaltijd voor alle leeftijden en gelegenheden. Zalm, tonijn, paling, kabeljauw kuit, sint-jakobsschelpen, krab, garnalen, ei en zelfs natto sushi zijn vrij populaire keuzes, maar de meeste plaatsen bieden niet meer van de uitgebreide sushi die populair is in Noord-Amerika, zoals Californië roll of rainbow rolls. Japanse sushi heeft de neiging om de traditionele creaties en meestal niet spelen met andere ingrediënten zoals avocado’s of roomkaas.
De meer artistieke sushi met gedurfde kleuren en smaken is iets dat in de loop der tijd in andere landen is gecreëerd om aan hun smaak te voldoen. Teriyaki kip is ook een voedsel dat veel meer buiten dan in Japan wordt gegeten en gepopulariseerd.

Mensen dragen gezichtsmaskers in het openbaar

Gezichtsmaskers zijn net zo gewoon als pepermuntjes en tissues in het arsenaal van iedere Japanner.
Gezichtsmaskers worden in de meeste landen zelden gezien buiten een ziekenhuis of op tv tijdens een of ander dodelijk virusuitbraakdrama, maar in Japan worden ze overal verkocht en gedragen. Verpakkingen van gezichtsmaskers worden verkocht in apotheken, supermarkten, buurtwinkels en zelfs automaten. Er zijn ook verschillende redenen waarom Japanners graag maskers dragen.
De meeste Japanners dragen ’s winters gezichtsmaskers tijdens het woon-werkverkeer in de trein en zelfs op kantoor om te voorkomen dat anderen ziek worden of dat ze hun eigen verkoudheid verspreiden. Maar gezichtsmaskers worden ook in andere seizoenen gedragen ter bescherming tegen allergieën en luchtverontreiniging, aangezien veel Japanners in de lente en de zomer last hebben van pollen en andere luchtkwaliteitsgerelateerde ziekten.
De laatste tijd is het een trend onder jongere mensen om maskers te dragen als een modestatement. Maskers in een verscheidenheid van kleuren, karakter ontwerpen en patronen zijn beschikbaar om uw stijl en look aan te passen. Jonge mannen dragen zwarte chirurgische maskers om er cool uit te zien, terwijl meisjes kawaii maskers dragen om hun garderobe te accentueren.

Venersmachines zijn overal in Japan te vinden

Van hartje Tokio tot de meest afgelegen vissershaven in Japan, en zelfs rond boerderijen en velden, lijkt er altijd wel een automaat te staan die drankjes verkoopt om je dorst te lessen.
Met meer dan 5 miljoen automaten in heel Japan die drank, voedsel, schrijfwaren, cosmetica, sigaretten, alcohol, boeken en zelfs ondergoed verkopen, is er werkelijk om elke hoek een automaat te vinden. In de buurt van stations, scholen, kantoren, toeristische attracties en woonwijken, deze 24-uurs machines zijn perfect voor degenen die uit werken of feesten laat. Er zijn zelfs automaten in afgelegen bossen en naast tempels, zodat iedereen altijd gehydrateerd is.
Venautomaten in Japan zijn ook heel slim, want ze vereisen een speciale I.D. om alcohol en tabak te kopen. Automaten accepteren ook betaling via smartphone en treinbetaalkaarten zoals Suica en Pasmo. Sinds kort hebben moderne automaten een reusachtig LED-scherm waarop producten, het weer, nieuws en andere nuttige informatie wordt weergegeven.

Verloren spullen worden daadwerkelijk teruggebracht

Japan wordt wereldwijd erkend als een veilige plaats, niet alleen voor mensen, maar ook voor hun bezittingen.
U hoort veel verhalen van mensen die hun portemonnee, sieraden, telefoons, of andere waardevolle bezittingen in Japan verliezen alleen om ze snel en intact terug te krijgen. Portemonnees worden teruggegeven met geld, portemonnees en tassen worden teruggegeven met niets te missen en zelfs geld zelf wordt ingeleverd bij de politie.
Vele voorwerpen zoals sleutels, kleding, schoenen en wandelstokken die vergeten of verloren kunnen zijn, blijven meestal onaangeroerd. Als u terugkeert naar de plaats waar u het heeft laten vallen, kan het zelfs zijn dat iemand een briefje heeft achtergelaten, het voorwerp aan een muur of paal heeft gehangen om er gemakkelijk bij te kunnen of zelfs de tijd heeft genomen om het voorwerp in een zakje te doen om het tegen regen te beschermen.
Als het voorwerp niet ligt waar u het hebt neergelegd, heeft iemand het waarschijnlijk gevonden en naar de plaatselijke Koban (politiebus) of het centrum voor gevonden voorwerpen gebracht. Zelden blijven verloren voorwerpen verloren.

Japanners zijn een soort workaholics

De werkcultuur in Japan is zo stressvol en veeleisend dat er zelfs een Japans woord bestaat voor sterven door overwerk: karoshi. De druk is zo hoog dat veel Japanners die het niet meer aankunnen en willen stoppen, dat niet mogen en hun ontslag wordt geweigerd.
Bedrijven in Japan eisen van veel Japanners dat ze vroeg opstaan en grote afstanden afleggen om vervolgens ’s avonds laat terug te keren met weinig kans om te slapen of bij te komen. Mensen zijn de ruggengraat van de Japanse economie en de welvaart van het land.
Afhankelijk van de bedrijfstak zijn overwerk en werken in het weekend niet ongewoon en veel werknemers kiezen ervoor geen vrije dagen, vakantiedagen of zelfs ziektedagen op te nemen – ondanks wijzigingen in de wetgeving om anders te stimuleren. Hoewel Japanners 16 nationale feestdagen hebben, de meeste van alle grote ontwikkelde landen, kiezen veel Japanners ervoor om op afstand thuis te werken, zelfs als hun kantoor officieel gesloten is.

Japanse kinderen maken schoon en serveren lunch op school

Japanse kinderen leren op school veel meer dan wiskunde en wetenschap. Ze leren alledaagse vaardigheden zoals schoonmaken, vegen, wassen, voedsel bereiden, serveren en delen.
Japanse leerlingen van de basisschool tot en met de middelbare school zijn verantwoordelijk voor het schoonhouden van niet alleen hun kluisjes en bureaus, maar alle delen van de school. De school reserveert elke dag een bepaalde tijd voor schoonmaak. De leerlingen worden in groepen verdeeld die verantwoordelijk zijn voor specifieke klusjes en lunchtaken. Deze groepen rouleren elke dag om ervoor te zorgen dat alle kinderen een kans krijgen om alle verschillende taken uit te voeren.
Tijdens de lunch brengen groepjes leerlingen eten uit de keuken, zetten dienbladen klaar en serveren het eten aan alle leerlingen in hun klas. Na de lunch, terwijl de leraren zich voorbereiden op de tweede helft van de dag, zie je Japanse kinderen de vloeren dweilen en vegen, het vuilnis buiten zetten, de ramen en bureaus wassen en badkamers en toiletten schoonmaken.

Veel ATMS zijn niet 24 uur

Zelfs geldautomaten hebben wat tijd nodig om te decompresseren in Japan.
In tegenstelling tot veel landen, waar geldautomaten 24 uur beschikbaar zijn om contant geld te verstrekken tijdens de vrije uren van de bank, zult u merken dat veel geldautomaten in Japan ook ’s avonds sluiten. Veel banken in Japan die laat in de middag hun deuren sluiten voor het publiek, sluiten ook laat in de avond hun geautomatiseerde systemen. En tijdens lange Japanse feestdagen zoals Oshogatsu (Nieuwjaar) en Obon (zomervakantie), hebben veel mensen geen toegang tot hun bankrekeningen en moeten ze van tevoren geld opnemen.
De laatste tijd hebben de grotere banken hun openingstijden verruimd en veel buurtwinkels hebben 24-uurs geldautomaten, maar afhankelijk van uw bank kan het zijn dat zelfs de 24-uurs automaten uw kaart niet accepteren. Voor het geval dat, is het een goed idee om altijd Japans geld bij de hand te hebben, vooral tijdens vakantieperiodes.

Vuilnisbakken zijn moeilijk te vinden

Het afval wordt heel specifiek gescheiden en verwerkt, maar de eerste stap is het vinden van een plek om het in te doen.
Wandelend door de stad of op het platteland, zal het de mensen opvallen dat er in Japan zo weinig vuilnisbakken zijn. Zelfs in grote steden of grote toeristische attracties, is het moeilijk om plaatsen te vinden om je afval weg te gooien. De uitzondering is een bakje voor petflessen, dat meestal naast een automaat staat. Maar alle andere soorten vuilnisbakken lijken afwezig te zijn.
Twee plaatsen waar u zeker vuilnisbakken zult vinden zijn bij buurtwinkels en treinstations. Meestal is er bij de ingang een plaats voor brandbare, onbrandbare, petflessen en plastic bakken. Maar over het algemeen is er in de meeste winkels, op straathoeken en in parken geen plek om uw afval weg te gooien. In plaats daarvan wordt van de mensen verwacht dat ze hun afval bewaren, mee naar huis nemen en het thuis weggooien. Dit klinkt misschien als een belachelijke suggestie, maar verrassend genoeg zul je veel Japanners vinden die hun afval in zakken doen en mee naar huis nemen.

Alle leeftijden lezen Manga-strips

Japanners kopen, consumeren en houden van manga of Japanse strips, ongeacht hun leeftijd.
In Noord-Amerika zie je veel tieners of kinderen superheldenstrips lezen in de bus of tijdens hun lunchpauze, maar het is hoogst onwaarschijnlijk om een volwassene te zien die zich verdiept in een Spiderman-avontuur. Maar in Japan zie je niet alleen kinderen en tieners, maar ook mannen en vrouwen van alle leeftijden in treinen, cafés en zelfs in boekhandels en buurtwinkels hun favoriete strip lezen.
Japanse manga is, net als videospelletjes en films, voor Japanners een ontsnapping uit hun dagelijkse leven en is goedkoop, gemakkelijk te vinden en kan overal worden geconsumeerd. Japanse manga strips zijn zeer gevarieerd en specifiek in onderwerp waardoor ze een massa aantrekkingskracht hebben. Er zijn strips geschreven voor elk onderwerp en genre.
Zoals films en tv-shows, bevatten Japanse strips verhalen over liefde, relaties, sport, komedie, horror, spanning, misdaad, geschiedenis en het dagelijkse leven. Veel manga strips gaan over alledaagse banen en personages die chef-koks, verzekeringsagenten, advocaten of salarymen zijn.

Pachinko is everywhere!

Ondanks dat het een land is waar gokken illegaal is, zijn pachinko of gokautomaten centra wijdverspreid.
Pachinko parlors zijn groot, luid en meestal rokerig, maar altijd vol Japanse mannen en vrouwen in de hoop om het groot te maken. De machines gebruiken kleine flipperkast-achtige balletjes die met een verscheidenheid van hefbomen, obstakels en bekers worden afgeschoten. Er is meestal een LED-scherm met anime-figuren en verschillende thema’s om het spel spannend en leuk te houden.
Pachinko parlors zijn net speelautomatencasino’s maar gebruiken zilveren ballen als uitbetaling. Deze uitbetalingen worden dan door de parlor ingewisseld voor plastic munten. Omdat gokken om geld illegaal is in Japan, worden deze plastic fiches vervolgens naar buiten gebracht naar een aparte winkel die plastic fiches koopt voor contant geld. Door deze maas in de wet kunnen Pachinko-salons opereren en floreren. Pachinko is een industrie van 300 miljard dollar per jaar en genereert meer inkomsten dan Las Vegas.
De pachinko-wereld is zo populair dat er strategie- en pachinko-nieuwstijdschriften worden verkocht en dat de mensen voor de opening in de rij voor de winkel staan om als eerste hun kans te wagen bij hun favoriete machine.

Vele Japanse bedrijven hebben ochtendgymnastiek

Japanse bedrijven geloven dat werknemers productiever en efficiënter zijn als ze ’s ochtends beginnen met lichamelijke stimulatie.
Om de gezondheid van hun werknemers te verbeteren en de arbeidsproductiviteit te verhogen, beginnen veel bedrijven de dag met een ochtendvergadering en een oefenroutine die rekken, buigen en hurken omvat. De oefening is meestal ingesteld op een deuntje dat Rajio Taiso heet, wat radio-oefening betekent. Deze oefenroutine werd oorspronkelijk tijdens de oorlog ingevoerd en gebruikt voor soldaten, maar wordt nu gebruikt in allerlei scholen, sportscholen, werkplaatsen en ziekenhuizen.
In feite heeft de Postal Insurance Member Association in 2011 een enquête gehouden onder 886 bedrijven en geconstateerd dat ongeveer 33% Rajio Taiso of een soortgelijke oefenroutine deed. De voordelen van deze ochtendgymnastiek zijn onder meer een verhoogde hartslag en bloedstroom, die op hun beurt leiden tot actievere en alerter geesten. Japan staat bekend om zijn hoge levensverwachting en volgens de Wereldgezondheidsorganisatie wordt minder dan vier procent van de Japanners als zwaarlijvig beschouwd, vergeleken met 32 procent in de Verenigde Staten.

Fooi geven is echt niet populair in Japan

Ondanks dat het een van de toplanden is in service excellence, is het geven van fooi niet gebruikelijk in Japan.
Niet een fooi geven in een café of restaurant in Noord-Amerika kan leiden tot vuile blikken of zelfs een argument, maar het personeel in Japan verwacht alleen een “dank u wel”. Niet alleen restaurants, maar de meeste plaatsen waarvan je zou verwachten dat je fooi achterlaat, vragen niet om fooi of accepteren zelfs geen fooi. Hotels, taxi’s, kapsalons en voedselbezorgers verlenen allemaal diensten en weigeren en mogen soms geen fooi aanvaarden.
Waar in landen waar het geven van fooien gebruikelijk is en het personeel minder betaald krijgt en afhankelijk is van fooien, zijn in Japan de lonen hoger en is een voorbeeldige service te allen tijde vereist voor alle klanten. Ook wordt in veel restaurants en izakayas (Japanse pubs) in plaats van een fooi een tafelgeld, Otoshi genaamd, aan de rekening toegevoegd en in ruil daarvoor wordt een klein voorgerecht verstrekt.

Mensen slurpen hun noedels op

Noedels zijn een van de weinige voedingsmiddelen waarbij het sociaal aanvaardbaar is om luide slurpgeluiden te maken tijdens het eten.
Japan en zijn culinaire hoogstandjes worden altijd geserveerd en gegeten op de meest beleefde en correcte manieren met behulp van eetstokjes, placemats en precisie. Noedels lijken echter een uitzondering te zijn: de meest gebruikelijke en aanbevolen manier om noedels te eten is zoveel mogelijk noedels op te zuigen terwijl men luide slurpgeluiden maakt.
De Japanners geloven dat het slurpen van noedels in plaats van het kauwen ervan twee doelen dient. Ten eerste versterkt het slurpen van de noedels het aroma en de smaken, waardoor de noedels beter smaken. Ten tweede worden noedels zeer heet geserveerd en door het slurpen worden ze afgekoeld en gemakkelijker te eten in plaats van ze direct uit de hete soep te eten.

De service in Japan is uitstekend

Japan’s service is anders dan die van enig ander land en gaat er prat op efficiënte, professionele en hoffelijke service te verlenen.
Service in Japan strekt zich verder uit dan alleen het begroeten van klanten en het voldoen aan hun behoeften. Vanaf het uiterlijk, veel bedrijven, warenhuizen, restaurants, hotels en kantoren vereisen strikte uniform, haar en make-up regels. Imago en eerste indrukken zijn heel belangrijk in de Japanse cultuur, dus het personeel moet zich op zijn best presenteren bij de eerste ontmoeting.
De taal is ook anders, want er zijn beleefdheidsniveaus in de Japanse taal. Keigo, het uiterst beleefde Japans, wordt gebruikt wanneer men met klanten spreekt. Het personeel kent ook vaste zinnen in beleefd Japans uit het hoofd en gebruikt die voor verschillende situaties.
Het personeel is ook verplicht te buigen en zo snel mogelijk te werken om aan de behoeften van de klanten te voldoen en zal alles in het werk stellen om ervoor te zorgen dat een klant een positieve ervaring heeft. Als er een vraag of speciaal verzoek van de klant is, is het personeel verplicht om hun best te doen om de vraag te vinden, te onderzoeken of te beantwoorden naar tevredenheid van de klant.

Bowing wordt vaak gedaan en in verschillende situaties

De Japanse buiging of Ojigi, is een gebaar dat een vorm van respect toont en wordt de hele dag, elke dag in Japan gebruikt.
Een teken van jezelf verlagen en de ander bedanken, buigen is een sterk en betekenisvol gebaar in de Japanse cultuur. Japanners buigen respectvol, niet alleen voor begroetingen, maar voor een verscheidenheid aan redenen.
Afhankelijk van de situatie, zal hoe te buigen in Japan veranderen. Voor begroetingen, bedankjes of informele situaties is een lichte buiging gebruikelijk. Hoe hoger de status van de persoon voor wie u buigt, hoe dieper de buiging moet zijn. Verkooppersoneel of zakenmannen zullen diep buigen voor hun klanten uit waardering en respect.
Een extreem diepe en langdurige buiging wordt gebruikt bij een ontmoeting met iemand van zeer hoge status of voor een diepe verontschuldiging. En de meest extreme buiging, die vaak te zien is in Japanse TV-drama’s over werkplekken, wordt dogeza genoemd. Deze buiging, waarbij je op handen en knieën zit, is zeldzaam en wordt alleen in extreme situaties gebruikt wanneer de persoon veel spijt heeft van zijn daden en om vergeving vraagt.

Japanners trekken bijna OVERAL hun schoenen uit

Iedereen in Japan leert van jongs af aan snel dat er “schoenen aan” en “schoenen uit” plaatsen zijn die strikt worden gevolgd.
De meest voor de hand liggende plaats is in Japanse huizen en de reden is netheid. Geworteld in de oudheid, toen wegen nog niet verhard waren, werden schoenen uitgetrokken voordat men een huis binnenging om te voorkomen dat modder en vuil het huis binnenkwamen. Ook werden de vloeren gemaakt van tatami, een Japanse mat soort vloer, die vrij delicaat is, dus om schade te voorkomen werden schoenen uitgetrokken. Japanse mensen zitten ook op de grond om te eten of hebben futons op de grond om te slapen, dus het is vanzelfsprekend om deze ruimtes schoon te houden.
Ook op scholen moet iedereen binnenschoenen meenemen en op veel werkplekken moeten slippers in plaats van buitenschoenen worden gedragen. Op verrassend veel plaatsen in Japan moet u uw schoenen uittrekken voordat u naar binnen gaat, zoals restaurants in Japanse stijl, sportscholen, kleedkamers, tempels, hotels in Japanse stijl (ryokan) en warmwaterbronnen.

Japanse politie draagt wapens

Japan heeft zeer strenge wapenwetten, een laag misdaadcijfer en zeer weinig wapens in de algemene bevolking, maar vrijwel alle politie op straat draagt een vuurwapen als onderdeel van hun standaard politie-uniform.
Als het vuurwapengeweld en het vuurwapendebat in Amerika toenemen, specifiek na zo veel massale schietpartijen, heeft Japan het geluk gehad om vuurwapengeweld te vermijden met Wikipedia die slechts 3 pistoolgerelateerde sterfgevallen in 2017 meldt in vergelijking met meer dan 15.000 in de VS. Dit komt misschien omdat er in Japan minder dan 400.000 wapens in het bezit zijn van particuliere burgers op een bevolking van 127 miljoen mensen (volgens de Small Arms Survey gevestigd in Zwitserland). Vergeleken met de VS-bevolking van ongeveer 320 miljoen en meer dan 390 miljoen wapens in particulier bezit heeft Japan veel minder wapens in de handen van gewone mensen.
Nagenoeg geen vuurwapengeweld en zeer strenge wapenwetten die het moeilijk maken voor mensen om aan wapens te komen, de politie heeft wel wapens, maar gebruikt ze bijna nooit.
Japan is een uniek en prachtig land dat vele verrassende en aparte culturele gebruiken kent. Soms zijn deze aspecten van het land of de cultuur misschien niet helemaal logisch, maar meer leren over waarom ze bestaan, helpt mensen de cultuur te begrijpen en te waarderen. De volgende keer dat je een gerucht over Japan tegenkomt, graaf dieper en hopelijk zal dit mysterieuze land meer zin krijgen.

Geschreven door:

Sohail Oz Ali

Sohail Oz Ali is een Canadese Youtuber, auteur en blogger die in Hokkaido, Nagoya heeft gewoond en nu in Chiba woont. Tussen de bezoekjes aan Karaoke en draaiende sushi restaurants door, houdt hij ervan om zijn hond uit te laten, Japanse liefdesdrama’s te kijken en Engelse les te geven. Je kunt hem ook vinden zwervend door de straten van Japan op zoek naar de volgende grote YouTube video trends.