10 Major Accomplishments of Alexander Hamilton

Urodzony w Charlestown, Nevis, Alexander Hamilton (1755 – 1804) był jednym z Ojców Założycieli Stanów Zjednoczonych. Pełnił między innymi funkcję dowódcy wojskowego, przedstawiciela prawa, ekonomisty i polityka. Podczas amerykańskiej wojny rewolucyjnej Hamilton wniósł liczne zasługi, w tym służył jako główny adiutant sztabowy generała Jerzego Waszyngtona. Po wojnie Hamilton został pierwszym sekretarzem skarbu Stanów Zjednoczonych. Na tym stanowisku był głównym twórcą polityki gospodarczej administracji prezydenta Jerzego Waszyngtona. Hamilton założył m.in. narodowy system finansowy, pierwszy bank narodowy, amerykańską straż przybrzeżną i mennicę amerykańską. Jego inne zasługi obejmują napisanie większości Federalist Papers i pomyślne poprowadzenie sprawy Rutgers przeciwko Waddington jako prawnik. Dowiedz się więcej dzięki 10 głównym osiągnięciom Alexandra Hamiltona.

#1 Prowadził Kompanię Artylerii Prowincji Nowy Jork podczas rewolucji amerykańskiej

Amerykańska wojna rewolucyjna była konfliktem między Wielką Brytanią a jej trzynastoma koloniami w Ameryce Północnej, które miały stać się Stanami Zjednoczonymi. Kiedy rozpoczęła się w 1775 roku, Alexander Hamilton dołączył do działań wojennych jako członek nowojorskiej ochotniczej kompanii milicji zwanej Corsicans. Kompania ta została później przemianowana na Hearts of Oak. W 1776 roku rząd rewolucyjny zlecił Alexandrowi Hamiltonowi utworzenie i objęcie funkcji kapitana nowojorskiej prowincjonalnej kompanii artylerii. Członkowie Hearts of Oak stanowili trzon tej nowej kompanii. Kompania brała udział między innymi w bitwie o White Plains i bitwie o Trenton. Alexander Hamilton brał również udział w bitwie pod Princeton. Część brytyjskich żołnierzy schroniła się w Nassau Hall po udanym ataku amerykańskiego generała Jerzego Waszyngtona. To właśnie Hamilton wysadził Nassau Hall doprowadzając do kapitulacji 194 brytyjskich żołnierzy.

#2 Był główną postacią w decydującej bitwie pod Yorktown

Dzięki doskonałości w dowodzeniu Nowojorską Prowincjonalną Kompanią Artylerii, Alexander Hamilton zwrócił na siebie uwagę wielu wysokich rangą oficerów Armii Kontynentalnej. Ostatecznie przyjął propozycję zostania głównym adiutantem sztabowym generała Waszyngtona, w stopniu podpułkownika. Hamilton służył na tym stanowisku przez cztery lata od 1777 do 1781 roku, wykonując liczne zadania na wysokim szczeblu, w tym wywiad, dyplomację i negocjacje. Hamilton pragnął jednak dowództwa polowego i jego życzenie zostało spełnione, gdy został dowódcą batalionu kompanii lekkiej piechoty. W oblężeniu Yorktown w październiku 1781 roku, Hamilton otrzymał dowództwo trzech batalionów, które miały walczyć u boku wojsk francuskich. On i jego bataliony walczyły dzielnie, odgrywając kluczową rolę w kapitulacji całej armii brytyjskiej pod Yorktown. Bitwa pod Yorktown była ostatnią dużą bitwą lądową amerykańskiej wojny rewolucyjnej. Porażka skłoniła rząd brytyjski do wynegocjowania zakończenia konfliktu.

#3 Hamilton z powodzeniem walczył w sprawie Rutgers v. Waddington

W lipcu 1782 roku Hamilton został powołany do Kongresu Konfederacji jako przedstawiciel Nowego Jorku. W 1783 roku zrezygnował z członkostwa w Kongresie Konfederacji, zdał egzamin adwokacki i otworzył kancelarię adwokacką w Nowym Jorku. Po wojnie rewolucyjnej nowojorska legislatura uchwaliła szereg ustaw, które pozbawiały brytyjskich lojalistów ich własności i przywilejów. Jako prawnik, Hamilton bronił lojalistów przed rebeliantami, którzy przejęli ich majątki lub firmy. W 1784 roku Hamilton podjął się jednej z największych spraw w historii Ameryki, Rutgers v. Waddington. Hamiltonowi udało się skutecznie odeprzeć roszczenie o odszkodowanie za szkody wyrządzone w browarze przez Anglika, który posiadał go podczas brytyjskiej okupacji Nowego Jorku. Powołał się na to, że wyrok powinien być zgodny z Traktatem Paryskim z 1783 roku, który zakończył wojnę rewolucyjną. Sprawa Rutgers v. Waddington była ważna, ponieważ ustanowiła precedens dla prawnej władzy Kongresu nad stanami.

#4 Był głównym autorem Federalist Papers

Po Konwencji Filadelfijskiej lub Konstytucyjnej w 1787 r. każdy stan został poproszony o zwołanie konwencji w celu ustalenia, czy ratyfikować Konstytucję, czy nie. Doprowadziło to do intensywnej walki między zwolennikami Konstytucji, Federalistami, a przeciwnikami, Antyfederalistami. Pod pseudonimem „Publius” Alexander Hamilton, James Madison i John Jay napisali zbiór 85 artykułów i esejów promujących ratyfikację konstytucji, znany jako The Federalist Papers. Hamilton wniósł największy wkład w ten wysiłek, pisząc 51 z 85 opublikowanych esejów. On też nadzorował projekt i nadzorował publikację. The Federalist Papers zostały nazwane „najważniejszym dziełem z dziedziny nauk politycznych, jakie kiedykolwiek powstało, lub prawdopodobnie kiedykolwiek powstanie, w Stanach Zjednoczonych”. Były one również często cytowane przez Sąd Najwyższy jako autorytatywna współczesna wykładnia znaczenia postanowień Konstytucji Stanów Zjednoczonych.

#5 Hamilton służył jako pierwszy amerykański sekretarz skarbu

Alexander Hamilton służył jako pierwszy sekretarz skarbu Stanów Zjednoczonych od 11 września 1789 roku do 31 stycznia 1795 roku. Pełniąc tę funkcję, Hamilton kierował gospodarką młodego narodu poprzez swoją politykę. Do najważniejszych z nich należało utworzenie banku narodowego, systemu taryf celnych i wspieranie produkcji. Jego pierwszym zadaniem było zorganizowanie spłaty 50 milionów dolarów, które kraj poniósł w związku z wojną rewolucyjną. W ten sposób udało mu się zabezpieczyć zdolność kredytową kraju, dzięki czemu stał się on uprawniony do bezpośrednich inwestycji zagranicznych (FDI), które miały ożywić gospodarkę tak bardzo dotkniętą wojną. Powierzono mu również zadanie opublikowania raportu na temat kredytu publicznego. Zauważył w nim, że rozwiązanie kwestii kredytu publicznego przyczyniłoby się do osiągnięcia celu, jakim jest niepodległość. Jego sugestia zapewniała efektywność finansową na poziomie krajowym.

#6 Pomógł założyć Straż Przybrzeżną Stanów Zjednoczonych

Po rewolucji rząd Stanów Zjednoczonych sądził, że znaczna część jego dochodów będzie pochodzić z ceł na import. Jednak wielu handlarzy, aby uniknąć podatków, znalazło sposoby na sprowadzanie towarów bez wiedzy rządu. Najczęstszym sposobem było przekazywanie towarów przez statki towarowe mniejszym łodziom, które wypływały na spotkanie z nimi na morzu, a następnie te małe łodzie potajemnie wnosiły ładunek na ląd. Jako Sekretarz Skarbu, Hamilton zaproponował Kongresowi utworzenie morskiej policji. 4 sierpnia 1790 roku na mocy ustawy Kongresu powołano United States Revenue Cutter Service. Początkowo zamówiono i zbudowano dziesięć kutrów. Kuter to termin odnoszący się do każdego statku marynarki wojennej zbudowanego z myślą o szybkości i zwinności. W dniu 28 stycznia 1915 roku, Revenue Cutter Service została połączona z United States Life-Saving Service, tworząc United States Coast Guard, która pozostaje jedną z siedmiu służb mundurowych kraju. Tak więc Alexander Hamilton jest uważany za założyciela amerykańskiej Straży Przybrzeżnej.

#7 Odegrał kluczową rolę w ustanowieniu banku narodowego w USA.

W czerwcu 1784 roku Alexander Hamilton założył Bank of New York. Odegrał on zasadniczą rolę w zapewnieniu pierwszej pożyczki uzyskanej przez Stany Zjednoczone. Jako sekretarz skarbu, Hamilton naciskał na utworzenie banku narodowego, ponieważ wierzył, że bank narodowy ustabilizuje i poprawi kredyt narodowy, a także poprawi sposób, w jaki rząd zajmuje się sprawami finansowymi. Hamilton przygotował więc Raport o Banku Narodowym, wykorzystując swoje doświadczenie w tworzeniu Banku Nowego Jorku, jak również studiując obszernie teorie Adama Smitha i działanie Banku Anglii. Pierwszy Bank Stanów Zjednoczonych został zarejestrowany przez Kongres 25 lutego 1791 roku na okres dwudziestu lat. Był to drugi po Banku Ameryki Północnej de facto bank narodowy. Alexander Hamilton odegrał więc kluczową rolę w ustanowieniu banku narodowego w Stanach Zjednoczonych.

#8 Hamilton założył pierwszą partię polityczną w Stanach Zjednoczonych

Programy finansowe Hamiltona jako sekretarza skarbu spowodowały silny podział w rządzie. W poparciu dla jego polityki fiskalnej powstała Partia Federalistyczna, a Hamilton jest uważany za jej założyciela. Istniejąca od początku lat 90-tych XVII wieku do lat 20-tych XIX wieku Partia Federalistyczna była pierwszą amerykańską partią polityczną. Wizja Hamiltona została jednak zakwestionowana przez Thomasa Jeffersona i Jamesa Madisona, którzy utworzyli konkurencyjną partię. Partia ta jest obecnie określana przez historyków jako Partia Demokratyczno-Republikańska. Partia Federalistyczna opowiadała się za polityką Hamiltona, czyli silnym rządem narodowym, uchwaleniem ustaw akcyzowych, utworzeniem banku centralnego i przyjaznymi stosunkami z Wielką Brytanią w przeciwieństwie do rewolucyjnej Francji. Demokratyczni-Republikanie faworyzowali silne rządy stanowe oparte na wiejskich obszarach Ameryki. Potępiali Hamiltona jako niewystarczająco oddanego republikanizmowi, zbyt przyjaźnie nastawionego do skorumpowanej Wielkiej Brytanii i zbyt zorientowanego na miasta, biznes i bankowość. Ten rozłam filozoficzny doprowadził do powstania amerykańskiego systemu dwupartyjnego. Hamilton był kluczową postacią, wokół której nastąpił ten rozłam.

#9 Zapewnił przyjazne stosunki handlowe z Wielką Brytanią

Na początku 1793 r. Wielka Brytania wyruszyła na wojnę przeciwko rewolucyjnej Francji. W następnym roku amerykańska polityka neutralności w tej wojnie stała się głównym punktem spornym między dwiema nowo powstałymi partiami. Mimo to prezydent Waszyngton wysłał sędziego naczelnego Johna Jaya do negocjacji z Wielką Brytanią w celu utrzymania neutralności Ameryki. Doprowadziło to do zawarcia traktatu Jay’a między Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi. To Hamilton zaprojektował traktat i zmobilizował poparcie dla niego. W 1795 r. traktat Jaya przeszedł w Senacie dokładnie wymaganą większością dwóch trzecich głosów. Uważany jest za wielki sukces dyplomatyczny, który bardzo pomógł amerykańskiej gospodarce. Między innymi zapobiegł on wojnie, rozwiązał kwestie, które pozostały między Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytanią po traktacie paryskim z 1783 r., i ułatwił dziesięć lat pokojowego handlu między dwoma narodami w samym środku wojen rewolucji francuskiej.

#10 Służył jako faktyczny szef armii amerykańskiej od 1798 do 1800 roku

Jako sekretarz skarbu, Hamilton był odpowiedzialny za ustanowienie mennicy Stanów Zjednoczonych poprzez swój Raport o ustanowieniu mennicy. Jego zasady zostały przyjęte przez Kongres, w wyniku czego powstał Coinage Act z 1792 roku i utworzono Mennicę Stanów Zjednoczonych. Po zakończeniu swojej kadencji jako sekretarz, Hamilton służył również jako inspektor generalny Armii Stanów Zjednoczonych od 18 lipca 1798 do 15 czerwca 1800 roku. W ten sposób stał się de facto szefem armii. Pomagał w rozwoju armii. Jednak wojna z Francją, do której się przygotowywał, nigdy nie doszła do skutku, gdyż kwestie sporne zostały rozwiązane na drodze dyplomatycznej. Inne ważne osiągnięcia Alexandra Hamiltona to założenie gazety codziennej, która nadal jest wydawana, New York Evening Post; pomoc w przywróceniu King’s College jako Columbia College; oraz założenie Bank of New York, jednego z najstarszych wciąż istniejących banków w Ameryce. Ponieważ Hamilton był jedną z wiodących postaci w kierowaniu Ameryką, gdy ta dopiero co uzyskała niepodległość, uważa się go za jednego z Ojców Założycieli Stanów Zjednoczonych.

.