10 Medical Conditions That Sound Fake but Are Actually Real

Zespół Wilkołaka (zwany również Hypertrichosis, lub Ambras Syndrome)

People who have the rare skin disease called Werewolf syndrome have some features that may resemble those of the mythical creatures for which the condition is named. Zgodnie z Genetic and Rare Diseases Information Center, objawy zespołu Ambras, jak nazywa się ten stan, obejmują nadmierny wzrost włosów na całym ciele, z wyjątkiem dłoni i podeszew stóp. Obejmuje to cienkie włosy na twarzy i uszach.

Stan ten może również powodować, że osoba ma trójkątną twarz, bulwiasty nos i brak zębów. Zespół Ambrasa jest chorobą genetyczną i jest cechą dominującą, a więc jeśli jedno z rodziców dziecka ma ten zespół, dziecko może go odziedziczyć.

Ślepota twarzy (zwana również prosopagnozją)

Słowo „prosopagnozja” pochodzi od greckich słów „prósopo” oznaczającego „twarz” i „agnōsia,” co oznacza „niewiedzę”. Wielu z nas łatwo zapomina imiona, ale osoby ze ślepotą twarzy mogą zmagać się z identyfikacją nawet znajomych twarzy, lub odróżnić ludzi od siebie. Istnieją różne stopnie tego schorzenia, a osoby z ciężką postacią mogą nie być w stanie odróżnić twarzy od innego obiektu lub rozpoznać własnej twarzy.

Ślepota twarzy nie jest związana z ogólnym zapomnieniem lub utratą pamięci. Może wystąpić w wyniku urazu mózgu, chorób neurodegeneracyjnych lub udaru, zgodnie z NINDS. Istnieją również przypadki prosopagnozji wrodzonej, co oznacza, że ludzie mogą urodzić się z tym zaburzeniem.

Zespół śpiącej królewny (zwany również zespołem Kleine-Levina)

Jak długo nieświadoma księżniczka, osoby z chorobą neurologiczną zwaną zespołem Śpiącej Królewny doświadczają okresów nadmiernego snu. Epizody te mogą trwać do 20 godzin dziennie, a ataki mogą trwać przez kilka dni, a nawet tygodni, według National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS). Te epizody długotrwałego snu mogą być poprzedzone objawami grypopodobnymi, a kiedy się obudzą, osoby z tym zespołem mogą wykazywać różne dziwne zachowania, w tym nadmierne jedzenie, halucynacje lub zachowanie dziecinne.

Ale w przeciwieństwie do księżniczki, że nazwa wyczarowuje, 70 procent ludzi, którzy mają to zaburzenie to dorastający mężczyźni, zgodnie z NINDS. Leki stymulujące są stosowane w leczeniu zespołu Kleine-Levina, a epizody mają tendencję do ustępowania, gdy osoba osiąga dorosłość.

Mad Cow Disease (Bovine Spongiform Encephalopathy)

Ludzie nie mogą zarazić się chorobą szalonych krów; jest to choroba, która dotyka mózg i rdzeń kręgowy krów. Nazywana jest „szalonymi krowami”, ponieważ może powodować, że zakażone krowy zachowują się gwałtownie lub nerwowo, według amerykańskiej Agencji Żywności i Leków. Choroba ta jest właściwie nazywana gąbczastą encefalopatią bydła, czyli BSE. Jednak w połowie lat 90. odkryto nową chorobę, która była spokrewniona z chorobą szalonych krów, zwaną wariantem choroby Creutzfeldta-Jakoba (vCJD). Podobnie jak choroba szalonych krów, vCJD jest śmiertelnym, zwyrodnieniowym zaburzeniem mózgu. W przeciwieństwie do innych rodzajów choroby Creutzfeldta-Jakoba, takich jak rodzinna postać choroby, która jest spowodowana mutacją genu i może być dziedziczona, wariant choroby CJD może być spowodowany przez spożycie żywności zanieczyszczonej tkanką centralnego układu nerwowego krowy, która została zakażona BSE. NINDS zauważa, że nie ma bezpośredniego dowodu na istnienie związku między spożywaniem wołowiny pochodzącej od bydła zakażonego BSE a rozwojem vCJD, ale zarówno ta agencja, jak i Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) twierdzą, że dowody na istnienie związku między BSE a vCJD są silne.

Zespół Obcej Ręki

Zespół Obcej Ręki (AHS) charakteryzuje się mimowolnymi ruchami kończyny, zwykle ręki, które wydają się celowe lub funkcjonalne. Osoby cierpiące na to zaburzenie ruchowe mogą również mieć wrażenie, że kończyna nie jest częścią ich ciała.

Autorzy metaanalizy badań nad AHS opublikowanej w Tremor and Other Hyperkinetic Movements napisali: „Czasami kończyna jest personifikowana: pacjenci nazwali swoje obce ręce.” Do częstych przyczyn AHS należą udary, guzy mózgu i choroby neurodegeneracyjne. Leczenie może obejmować zastrzyki z botoksu (które mogą tymczasowo osłabić mięśnie), terapię poznawczo-behawioralną i odwracanie uwagi od dotkniętej ręki poprzez trzymanie w niej jakiegoś przedmiotu. Jak widać w filmie „Dr Strangelove”, istnieją doniesienia o osobach z tym zespołem, które uderzają się lub próbują się udusić.

Choroba człowieka-kamienia (zwana również Fibrodysplasia Ossificans Progressiva)

Choroba człowieka-kamienia jest zaburzeniem tkanki łącznej, w którym więzadła, ścięgna lub mięśnie szkieletowe zasadniczo zamieniają się w kość. Ludzie, którzy mają ten warunek, prawidłowo nazywany fibrodysplasia ossificans progressiva (FOP), może być w stanie poruszać się i może rozwijać trudności w jedzeniu i oddychaniu, jak ich stawy stają się zablokowane w miejscu.

Pierwszym objawem tego zaburzenia, że ludzie zazwyczaj rozwijają się jest nieregularne duże palce u stóp, które mogą wystąpić przy urodzeniu, zgodnie z National Organization for Rare Disorders. Z biegiem czasu, FOP postępuje, zwykle od szyi i ramion w dół, zgodnie z U.S. National Library of Medicine. U ludzi, którzy mają tę chorobę, urazy mięśni lub niektóre choroby mogą wywołać obrzęk i stan zapalny, który może następnie spowodować więcej tkanek, aby włączyć do kości.

Syndrom impostera

Syndrom impostera nie jest oficjalną diagnozą, ale był terminem ukutym przez psychologów Pauline Rose Clance i Suzanne Imes w 1978 roku. W artykule opublikowanym w czasopiśmie Psychotherapy Theory, Research and Practice, badaczki wprowadziły ten syndrom do świata, opisując go jako uczucie nieudolności, które występuje u kobiet odnoszących duże sukcesy.

Od tego czasu uznano, że mężczyźni również mogą mieć ten stan, ale wydaje się on bardziej powszechny u kobiet, zgodnie z oryginalnymi badaniami Clance i Imes. Ludzie z tym zespołem czują się tak, jakby nie mierzyli się ze swoimi osiągnięciami i dlatego czują, że są „oszustami” w swoim własnym życiu. Na przykład, mogą wierzyć, że dostali się do prestiżowej szkoły przez błąd lub szczęście, albo że ich sukces zawodowy jest jedynie wynikiem przeceniania ich zdolności przez innych.

Syndrom Chodzącego Trupa (zwany również Urojeniem Cotarda lub Syndromem Cotarda)

To zaburzenie neuropsychologiczne zostało po raz pierwszy opisane w latach osiemdziesiątych XIX wieku przez neurologa Julesa Cotarda. Obejmuje ono przekonanie osoby, że jest ona martwa lub bezduszna, lub że brakuje jej części ciała (które są nienaruszone), takich jak organy lub krew.

Jeden z przeglądów zespołu Cotarda wykazał, że jest on często spotykany u pacjentów, którzy mają ciężką depresję. Przekonania kulturowe, takie jak folklor o stworzeniach, które pobierają organy lub powodują śmierć w sposób, który nie może być postrzegany, mogą również przyczynić się do tego rzadkiego zaburzenia. Raport opublikowany w 2013 roku w „Iranian Journal of Psychiatry and Behavioral Sciencesdetails przypadek kobiety z depresją poporodową, która myślała, że umiera, z powodu ataku perskiego ducha, zwanego „Aal”. Osoby z tym zaburzeniem mogą wierzyć w swoją śmierć tak silnie, że się głodzą.

Bakteria zjadająca ciało (zwana również Necrotizing Fasciitis)

Bakteria zjadająca miąższ jest dokładnie tym, czym brzmi, bakteryjną infekcją skóry, która zżera tkankę miękką zwaną powięzią, która otacza mięśnie, naczynia krwionośne, nerwy i tłuszcz. Uszkadza ona również tkankę w pobliżu powięzi. Wiele różnych bakterii może wywołać tę infekcję, ale paciorkowce grupy A (Streptococcus) są najczęstszą przyczyną. Infekcja może się szybko rozprzestrzeniać i być śmiertelna, ale jeśli zostanie wcześnie złapana, może być leczona antybiotykami i operacją.

Necrotizing fasciitis jest rzadkie, zwłaszcza wśród zdrowych ludzi, zgodnie z Centers for Disease Control and Prevention. Ludzie, którzy chcą tego uniknąć, powinni praktykować właściwą pielęgnację ran i trzymać się z dala od gorących kąpieli, basenów i naturalnych zbiorników wodnych (takich jak jeziora, rzeki i oceany), jeśli mają otwartą ranę lub infekcję.

Syndrom Alicji w Krainie Czarów

Nazwa w artykule z 1955 roku Canadian Medical Association Journal(CMAJ), ten zespół jest często związany z ludźmi, którzy mają migrenowe bóle głowy i padaczkę. Ludzie z tym stanem mogą mieć zniekształcone widzenie lub postrzeganie, które sprawiają wrażenie, że części ich ciała są znacznie większe lub mniejsze niż oczekiwano, lub że jedna część ciała jest wyższa lub krótsza niż są w rzeczywistości.

Artykuł CMAJ mówi również, że nazwa została wybrana, ponieważ Carroll doświadczył migren. Ten zespół może być również spowodowany przez infekcje wirusowe lub zażywanie narkotyków.

Oryginalny artykuł na Live Science.