8 błędnych przekonań na temat Rezerwy Federalnej – obalonych

Praca Rezerwy Federalnej może być często bardzo złożona. Nic dziwnego, że instytucja ta jest owiana tak wielką tajemnicą.

Czy to przekonanie, że Fed drukuje pieniądze, czy też pogląd, że posiadanie banku centralnego jest niezgodne z konstytucją, prawdopodobnie napotkaliście dzikie twierdzenia, próbując dowiedzieć się, co tak naprawdę robi amerykański bank centralny. W większości jednak te stwierdzenia są po prostu nieprawdziwe – ale są one utrwalane przez skomplikowaną naturę tej pracy.

Rezerwa Federalna została utworzona przez Kongres w 1913 roku w celu utrzymania stabilności gospodarczej i finansowej w całym kraju. Ramię Fedu ustalające stopy procentowe, Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC), robi to przede wszystkim poprzez podnoszenie lub obniżanie stóp procentowych. Po kryzysie finansowym w 2008 roku Fed przyjął również nowe role regulacyjne, działając jako strażnik największych instytucji finansowych na świecie.

Ale wkrada się wiele innych twierdzeń. Oto osiem najczęstszych błędnych przekonań na temat tego, co robi amerykański bank centralny, według ekspertów, oraz wyjaśnienie, dlaczego są one fałszywe

Jakie są największe błędne przekonania na temat Rezerwy Federalnej?

1. Fed ponosi winę za oprocentowanie kredytów hipotecznych i studenckich.
2. Fed działa sam, bez nadzoru lub kontroli.
3. Fed drukuje pieniądze.
4. Fed jest finansowany – lub wzbogaca się – dzięki pieniądzom podatników.
5. Fed działa z myślą o Wall Street.
6. Fed jest niekonstytucyjny.
7. Fed może zapobiec nierównościom dochodów.
8. Fed może wyeliminować cykl koniunkturalny.

Misconception No. 1: Fed jest winien oprocentowania kredytów hipotecznych i studenckich

Gdy po raz pierwszy myślisz o stopie procentowej, prawdopodobnie myślisz o tym, ile płacisz za kredyt hipoteczny. Prawdopodobnie wzdrygasz się na myśl o podwyżce stóp przez Fed, jeśli masz zmienną stopę lub myślisz o zakupie domu w najbliższej przyszłości.

Stopy te, jednakże, nie są tak naprawdę związane z ruchami polityki Fed. Przypadek w punkcie: Fed w grudniu podniósł stopy po raz czwarty w 2018 roku, ale stopy procentowe kredytów hipotecznych obniżyły się. Te długoterminowe kredyty mieszkaniowe są przede wszystkim dyktowane przez czynniki rynkowe, takie jak rentowność 10-letniego Skarbu Państwa.

Ale to błędne przekonanie może mieć w sobie trochę prawdy. Podczas kryzysu finansowego, Fed obniżył swoją stopę funduszy federalnych do prawie zera, a to wciąż nie wystarczyło, aby pobudzić gospodarkę. W rezultacie bank centralny USA chciał obniżyć długoterminowe oprocentowanie produktów takich jak kredyty hipoteczne. Przewodniczący Fed Ben Bernanke opracował plan rozpoczęcia skupu obligacji skarbowych i papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką, aby tak się stało, inicjatywę powszechnie znaną jako „luzowanie ilościowe”.”

Podwyżka stóp procentowych przez Fed również prawdopodobnie wydaje się być ciosem w bebechy dla milionów Amerykanów posiadających zadłużenie z tytułu kredytów studenckich. Ale stopy procentowe nie są również powiązane ze stopą funduszy federalnych.

Te dwie stopy byłyby ściślej powiązane, gdyby senator Elizabeth Warren (D-Massachusetts) zobaczyła, że jej ustawodawstwo doszło do skutku. W 2013 r. Warren przedstawiła projekt ustawy zatytułowanej „Bank on Student Loans Fairness Act”. Ustawa miała na celu zobowiązanie Kongresu do ustalenia oprocentowania kredytów studenckich na takim samym poziomie jak stopa procentowa okna dyskontowego Fedu, czyli stopa, którą Fed obciąża banki, które zaciągają kredyty, aby spełnić wymagania banku centralnego USA w zakresie rezerwy obowiązkowej. Zazwyczaj jest ona o jeden punkt procentowy wyższa niż stopa funduszy federalnych, ale zmienia się w zależności od warunków ekonomicznych.

„Jeśli Kongres pozwoli na podwojenie stóp procentowych kredytów studenckich tego lata, nasze dzieci będą płacić stawki dziewięć razy wyższe niż duże banki na ich pożyczki rządowe,” Warren powiedział w towarzyszącym oświadczeniu. „To jest złe.”

Ale ta legislacja nigdy nie stała się prawem. Oprocentowanie kredytów studenckich jest zlecane przez Kongres, a konkretnie przez Departament Edukacji. A jeśli weźmiesz kredyt studencki od prywatnego pożyczkodawcy, jest to najprawdopodobniej określone przez twoją ocenę kredytową.

Gdyby Fed zdecydował, że chce mieć rękę w kontrolowaniu oprocentowania kredytów studenckich, wymagałoby to inicjatywy podobnej do luzowania ilościowego, mówi Andrew Szczurowski, CFA, zarządzający portfelem w Eaton Vance.

„Gdyby uważali, że bilion dolarów długu kredytów studenckich jest problemem dla gospodarki, mogliby kupić dług kredytów studenckich, aby obniżyć ceny”, mówi Szczurowski. „Fed nie kontroluje tej stopy. Na koniec dnia, to niestety nie jest wina Fedu.”

Back to top

Misconception No. 2: Fed działa sam, bez nadzoru czy kontroli

Szukaj „Rezerwa Federalna” w mediach społecznościowych, a prawdopodobnie natkniesz się na zdanie: „Audytuj Fed!”. Najprawdopodobniej wynika ono ze strachu (lub teorii spiskowej, naprawdę), że amerykański bank centralny kontroluje rząd – i świat.

Ale w rzeczywistości Fed jest audytowany i ma ogromną ilość nadzoru, mimo że technicznie jest niezależny od Kongresu. Innymi słowy, tylko dlatego, że urzędnicy mogą zdecydować się na podniesienie lub obniżenie stóp procentowych według własnego uznania, nie oznacza to, że nie muszą przestrzegać zasad.

Jeśli chodzi o regionalne banki rezerwowe Fed, każdy z nich jest corocznie audytowany przez niezależną publiczną firmę księgową wybraną przez radę gubernatorów. W 2018 roku był to Klynveld Peat Marwick Goerdeler, czyli KPMG.

Jak wymaga rada gubernatorów, firma musi pozostać niezależna od Fed we wszystkich sprawach. Nie może doradzać żadnemu z banków rezerwowych ani mieć żadnych powiązań z Fedem, które mogłyby osłabić jej bezstronność, według rady gubernatorów.

Rada gubernatorów jest również audytowana, ale Biuro Inspektora Generalnego znajduje dla niej podmiot. Wybrana firma składa raport o „zgodności i o wewnętrznej kontroli nad sprawozdawczością finansową zgodnie z rządowymi standardami audytu”, zgodnie z Fed. Ponadto, Biuro Inspektora Generalnego przeprowadza również własne audyty, przeglądy i dochodzenia dotyczące działań i operacji zarządu, w tym obowiązków Fedu w zakresie bezpieczeństwa i nadzoru, które przyjął w następstwie kryzysu finansowego.

Wynikowe raporty są corocznie publikowane na stronie internetowej zarządu gubernatorów.

W dodatku każdy papier skarbowy, który posiada Fed, jest również udostępniany, z najdrobniejszymi szczegółami, od daty zapadalności do numeru CUSIP, który jest w zasadzie numerem seryjnym każdej obligacji.

Ustawa o pełnym zatrudnieniu Humphreya-Hawkinsa z 1978 roku również wymaga, aby Fed składał półroczne raporty Izbie Reprezentantów i Senatowi na temat rozwoju polityki gospodarczej i monetarnej. Podobnie urzędnicy Fedu podróżują po kraju w przerwach między spotkaniami, wygłaszając przemówienia i publiczne uwagi, aby pomóc zwykłym ludziom i rynkom zrozumieć, co robią i dlaczego to robią.

„Istnieje powszechne przekonanie, że Fed jest tajną świątynią” – mówi W. Michael Cox, profesor ekonomii na Southern Methodist University, który wcześniej był głównym ekonomistą w Dallas Fed. „Ale Fed został stworzony przez Kongres, i może być niestworzony przez Kongres.”

Ale niektórzy członkowie Kongresu chcieliby zobaczyć więcej przejrzystości. Sen. Rand Paul (R-Kentucky) w styczniu ponownie wprowadził „Ustawę o przejrzystości Rezerwy Federalnej”, potocznie zwaną „Audytem Fedu”. Ustawa ta została wcześniej przedstawiona przez jego ojca, Rona Paula, byłego republikańskiego przedstawiciela z Teksasu.

Ustawa wzywa bezpartyjne, niezależne Biuro Kontroli Rządu (GAO) do przeprowadzenia dodatkowych audytów Fedu, w tym „jego transakcji dla lub z zagranicznymi bankami centralnymi, rządami obcych krajów lub nieprywatnymi międzynarodowymi organizacjami finansującymi” – czytamy w ustawie.

„Nadszedł czas, aby Kongres zareagował, uchwalając tę ustawę, aby pociągnąć do odpowiedzialności tajną Rezerwę Federalną, umożliwiającą uzależnienie Waszyngtonu od wydatków, przed przedstawicielami narodu”, powiedział sen. Paul w oświadczeniu dostarczonym przez jego biuro prasowe. „Audit the Fed to oddolny ruch, który wstrząsnął establishmentem i udowodnił raz po raz, jak wielką różnicę wbrew przeciwnościom losu mogą zrobić zaniepokojeni Amerykanie.”

Back to top

Misconception No. 3: The Fed prints money

It seems counterintuitive that the U.S. central bank isn’t responsible for printing money. Jednak taka jest prawda, a odpowiedzialność ta leży w gestii Departamentu Skarbu USA.

Karabiny pochodzą z Mennicy Amerykańskiej, a papierowa waluta jest produkowana w Biurze Grawerowania i Drukowania. Skarb Państwa sprawuje nadzór nad obiema jednostkami.

Ale Fed ma wpływ na obieg tej waluty po jej wydrukowaniu. Po pierwsze, rozprowadza te pieniądze do banków. Po drugie, może podjąć decyzję o bezpośrednim wycofaniu banknotów z obiegu, gdy wydają się zbyt stare lub zużyte – lub nawet fałszywe, według Fed z St.

Fed również bezpośrednio manipuluje ilością pieniędzy w obiegu poprzez swoje operacje otwartego rynku. Tutaj Fed może dodawać pieniędzy – lub je zabierać – poprzez kupowanie lub sprzedawanie amerykańskich papierów skarbowych i innych instrumentów finansowych. Fed płaci za te papiery wartościowe, zapisując środki na poczet rezerw, które banki trzymają na kontach w Fed. Louis Fed informuje, że Fed może również służyć jako „pożyczkodawca ostatniej szansy”, udzielając kredytów bankom lub innym firmom finansowym doświadczającym trudności finansowych i balansującym na krawędzi upadku. W pewnym sensie, te pożyczki również wpływają na podaż pieniądza, dając bankom możliwość zaoferowania większej ilości funduszy konsumentom.

Back to top

Błędne przekonanie nr 4: Fed jest finansowany – lub bogaci się – dzięki pieniądzom podatników

Możesz myśleć, że część twoich podatków idzie na finansowanie operacji Fedu – ale tak nie jest. Fed nie otrzymuje żadnych funduszy poprzez kongresowy proces budżetowy, według Rady Gubernatorów, co jest celową częścią jego projektu, która pomaga utrzymać jego niezależność od Kongresu.

Zamiast podatków, Fed czerpie swoje dochody głównie z odsetek, które otrzymuje od rządowych papierów wartościowych i papierów skarbowych, które kupuje poprzez operacje otwartego rynku.

Inne źródła obejmują odsetki od inwestycji w waluty obce, odsetki od pożyczek udzielanych instytucjom depozytowym oraz opłaty otrzymywane w zamian za usługi świadczone instytucjom depozytowym – takie jak rozliczanie czeków, przekazywanie funduszy i operacje automatycznej izby rozrachunkowej.

Ale po spłaceniu swoich wydatków, Fed nie zatrzymuje swoich zysków. Bank centralny USA zwraca cały swój wynik finansowy do amerykańskiego skarbu państwa.

„Fed nie wzbogaca się na odsetkach, które zarabia na tych wszystkich rządowych papierach wartościowych” – mówi Cox. „Fed nie drukuje pieniędzy i nie wydaje ich i nie kupuje rzeczy dla siebie.”

Jeśli chodzi o pensje, Kongres jest odpowiedzialny za ustalanie tych dla członków zarządu Fed. Przewodniczący Jerome Powell zarobił 203 500 USD w 2019 roku, według Fed, podczas gdy wszyscy inni członkowie zarządu zarobili 183 100 USD.

Rada dokonuje przeglądu wynagrodzeń dla prezesów każdego banku rezerwowego, którzy zazwyczaj zarabiają więcej niż rada gubernatorów i przewodniczący. Urzędnicy ustalają te zakresy wynagrodzeń na podstawie kosztów pracy w każdym mieście, w którym znajduje się siedziba banku. Te wynagrodzenia mogą również wzrosnąć, jeśli zostaną zatwierdzone przez zarząd każdego regionalnego banku Fed.

Na przykład, prezes San Francisco Fed – obecnie Mary Daly – zarabia 476 100 dolarów, podczas gdy prezes St. Louis Fed James Bullard zarabia 369 900 dolarów, zgodnie z najnowszym rocznym raportem Fed opublikowanym w 2017 roku.

Wciąż, ta suma bladnie w porównaniu z tym, co „ludzie z tym poziomem szkolenia i ekspertyzy zarobiliby na Wall Street”, mówi Cox.

Back to top

Misconception No. 5: The Fed acts with Wall Street in mind

But that has not stopped people from believing the Fed acts with Wall Street’s interests in mind.

To jest strach, który wielu miało przed amerykańskim bankiem centralnym, szczególnie od czasu wielkich bailoutów banków podczas kryzysu finansowego. Może to mieć również związek ze stałą pozycją głosu prezesa nowojorskiego Fedu w FOMC. Wielu urzędników powiązanych z regionalnym bankiem rezerw pochodzi z prominentnego centrum finansowego Nowego Jorku, mówi Cox.

Ale FOMC został zaprojektowany tak, aby mieć inne głosy – nie tylko tych z głównych obszarów miejskich.

Prezesi pięciu innych regionalnych banków Fed mogą oddać swój głos, oprócz prezesa New York Fed i wszystkich członków Rady Gubernatorów.

W międzyczasie wszyscy 12 prezesi regionalnych banków Fed uczestniczą w każdym spotkaniu FOMC, nawet jeśli nie mają prawa głosu. Prezes Minneapolis Fed, Neel Kashkari, na przykład, powiedział w piątkowej nocie badawczej, że opowiadał się za cięciem o 0,50 punktu procentowego podczas posiedzenia Fed w dniach 18-19 czerwca, mimo że nie miał głosu.

Po tym wszystkim, gospodarka amerykańska jest zróżnicowana i różna w każdym obszarze kraju. Zróżnicowane poglądy mają to odzwierciedlać.

„Pod koniec dnia, nie każda część kraju rośnie w tym samym tempie. Wybrzeża radzą sobie bardzo dobrze, ale nie serce kraju” – mówi Szczurowski. „Jest to bardzo trudne, ale w końcu nie ma idealnego systemu. To jest tylko ten, który stworzyliśmy.”

Back to top

Misconception No. 6: The Fed is unconstitutional

The Fed is arguably the most powerful central bank in the world. Jego decyzje dotyczące stóp procentowych mają wpływ na całe Stany Zjednoczone, a także inne kraje na całym świecie.

Jednakże, jego czołowi urzędnicy nie są wybierani, ani nie są uważani za bezpośrednią część rządu. Konstytucja nawet nie wspomina o potrzebie istnienia „Systemu Rezerwy Federalnej”. To sprawia, że niektórzy ludzie są nieco podejrzliwi wobec Fed w ogóle, i może być powodem, dla którego tak wielu Amerykanów jest sceptycznych co do ich celu.

Ale Fed został stworzony prawie 100 lat temu za czasów prezydenta Woodrowa Wilsona z przejściem Ustawy o Rezerwie Federalnej. Wilson chciał utworzyć amerykański bank centralny, którego zadaniem byłoby utrzymanie stabilności gospodarczej, w odpowiedzi na panikę bankową, która wybuchła zaledwie sześć lat wcześniej. (W tym czasie prywatne banki i właściciele firm polegali na utrzymaniu stabilności gospodarczej, zalewając system kapitałem i gotówką, aby utrzymać system finansowy na powierzchni.)

Przed powstaniem Rezerwy Federalnej w Stanach Zjednoczonych istniały dwa banki centralne. Pierwszy Bank Stanów Zjednoczonych działał od 1791 do 1811 roku, a Drugi Bank Stanów Zjednoczonych istniał w latach 1816-1841.

Powrót na górę

Błędne przekonanie nr 7: Fed może zapobiec nierównościom dochodów

Fed ma podwójny mandat: stabilne ceny i maksymalne zatrudnienie. Historycznie, urzędnicy Fedu opierali swoje modele na krzywej Phillipsa, która twierdzi, że te dwa cele mają odwrotną zależność. Kiedy bezrobocie spada, ceny (zazwyczaj) idą w górę.

Tak nie było w przypadku obecnej ekspansji. Choć stopa bezrobocia jest bliska półwiecznego minimum i wynosi 3,6%, inflacja pozostała na niskim poziomie, spadając poniżej celu 2% wyznaczonego przez Fed przez większą część obecnej ekspansji. Obecnie siedzi na poziomie około 1,6 procent, sądząc po preferowanym przez amerykańskich bankierów centralnych indeksie cenowym podstawowych wydatków na konsumpcję osobistą (PCE), według Departamentu Handlu.

Podawanie do tego obrazu niskiej inflacji może być tłem słabych wzrostów płac, które naruszyły 3 procent po raz pierwszy w październiku 2018 r., Dziewięć lat w ekspansji. Zazwyczaj ten próg jest spełniony znacznie wcześniej w okresach niskiego bezrobocia.

W tym samym czasie udział dochodów trafiających do robotników opóźnił się w stosunku do poprzednich poziomów ekspansji, z większością zysków skoncentrowanych wśród najlepiej zarabiających.

Wiele osób obwinia Fed za tę kwestię nierówności dochodowych, z krytykami najczęściej mówiącymi, że Fed podniósł stopy procentowe bez wyraźnych dowodów na inflację, tłumiąc dalsze zyski płacowe. Ale Fed nie jest całkowicie do winy, mówi Greg McBride, CFA, główny analityk finansowy Bankrate.

Nierówność dochodów „nie jest w ich zasięgu”, McBride mówi. „Mamy niedobór umiejętności, mamy 11 milionów osób porzucających szkołę średnią w naszej sile roboczej. To są czynniki, które, jeśli je naprawimy, zrobimy duży krok w kierunku wyeliminowania nierówności dochodowych. Fed nie zamierza ich naprawić.”

W publicznych komentarzach Powell podkreślił, że inflacja płacowa jest poza podwójnym mandatem Fedu. Ale wielu urzędników Fed – w tym Kashkari – zaczyna przyznawać, że urzędnicy powinni brać pod uwagę wzrost płac i nierówności dochodowe przy ustalaniu polityki.

Kashkari w przemówieniu z 12 maja podniósł ekonomiczne konsekwencje nierówności dochodowych, mówiąc, że Fed powinien patrzeć na dystrybucję dochodów przy określaniu, czy osiągnęli swój cel pełnego zatrudnienia. Innymi słowy, jeśli płace nie wydają się rosnąć, rynek pracy musi mieć jeszcze więcej luzu. Inni obserwatorzy Fedu twierdzą, że Fed mógłby podjąć znaczące kroki we właściwym kierunku, wdrażając system płatności w czasie rzeczywistym.

Ale nawet wtedy potrzeba sumy części, aby całkowicie rozwiązać ten problem. „To raczej kwestia strukturalna” – mówi McBride.

Powrót na górę

Misconception No. 8: Fed może wyeliminować cykl koniunkturalny

Począwszy od lipca, ekspansja gospodarcza w USA stanie się najdłuższą w historii – potrwa 10 lat i jeden miesiąc. Ale im dłużej trwa ekspansja, tym więcej ludzi wydaje się skupiać na tym, co spowoduje jej przedwczesny koniec.

Typowo, Fed decyduje się na podniesienie lub obniżenie stóp procentowych, gdy próbuje podtrzymać lub pobudzić gospodarkę. Powell powiedział dziennikarzom na konferencji prasowej po posiedzeniu Fedu 18 czerwca, że on i jego koledzy mają jeden nadrzędny cel: „podtrzymać ekspansję gospodarczą.”

Ale nawet ci wyszkoleni urzędnicy nie mogą widzieć przyszłości. Załamania koniunktury są przecież nieuniknione – bez względu na to, jak dobry jest Fed w swojej pracy.

„Jeśli wykonują swoją pracę dobrze, mogą zminimalizować wpływ recesji oraz zminimalizować jej długość i głębokość” – mówi McBride. „Ale nie mogą zapobiec recesji.”

Powrót na górę

Dowiedz się więcej:

• Watch for these 6 indicators to know when a recession could be coming
• 7 ways the Fed’s decision on interest rates affect you
• What Trump can (and can’t) do when it comes to Powell and the Fed

.