Achilles (Earth-616)

Historia

Origin

Achilles był siódmym synem Peleusa, jednego z największych achajskich wojowników, oraz morskiej bogini Tetydy (która została zmuszona przez Zeusa do poślubienia Peleusa, po tym jak uniknęła związku z nim). Był także kuzynem Ajaxa i Patroklosa, jego „pierwszej bratniej duszy”.

Kapłan Kalchas przepowiedział, że bez niego Troja nigdy nie zostanie zdobyta. Tetydy zanurzyły Achillesa w świętej rzece Styks, by uczynić go nietykalnym, ale trzymały go za kostkę, która nie została zanurzona i pozostała bezbronna.

Inna relacja podaje, że jego moce pochodziły z amuletu, stworzonego przez „tych, którzy nazywali siebie bogami”, którzy rzekomo „uczynili go tym, kim był”, podnosząc zwykłego śmiertelnika do boskiej siły, mocy i witalności. Achilles nosił amulet wokół kostki.

Odziedziczył popielatą włócznię ojca, która została wypolerowana przez Atenę i której grot został wykuty przez Hefajstosa, prezent ślubny Cheirona Centaura dla jego rodziców. W jakiś sposób zdobył też zbroję i miecz wykute przez Hefajstosa. Za mentora miał Starego Feniksa.

Życie

Ręka Heleny i Parysa

Według Eneasza Achilles znalazł się wśród książąt, którzy mieli wypełnić przysięgę lojalności wobec Menelaosa.

Gdy Achilles dorastał, Tetydy przewidziała, że zdobędzie chwałę w wojnie trojańskiej, ale nigdy nie wróci do domu żywy. Aby zapobiec temu losowi, przebrała go za dziewczynę i wysłała na dwór Likomedesa, króla Scyros.

Po tym, jak Parys Trojański uciekł z Heleną, Menelaos zebrał książąt, którzy złożyli przysięgę. Odyseusz, Nestor i Ajax zostali wysłani po niego na dwór Likomedesa. Aby przejrzeć przebranie przygotowane przez Tetydy, Odyseusz przyniósł wiele darów dla dam dworu: klejnoty, szaty, miecz i tarczę. Następnie kazał swoim żołnierzom zatrąbić w trąby i zderzyć się z bronią i zbroją, jakby rozpoczęła się bitwa, a Achilles instynktownie chwycił za broń i ujawnił się. Mimo że nie złożył przysięgi na obronę honoru Menelaosa i wbrew życzeniom matki, Achilles zgodził się przyłączyć do wojny przeciw Troi, prowadząc swoich żołnierzy Myrmidonów.

Żeglując do Troi

Zjednoczeni, Argowie popłynęli do Aulis, a następnie do Troi. Przeprawiając się przez Morze Egejskie, dotarli do Teutranii w południowej Myzji i złupili ją, sądząc, że to Illium. Król wojowników Telefus zabił Tersandra, zanim Achilles zranił go włócznią swego ojca.

Statki Achillesa zawinęły do Scyros, gdzie poślubił Deïdameię, córkę Likomedesa. Podczas wesela przybył do niego Telefus, twierdząc, że Achilles jest jedynym, który może uleczyć jego ranę, co udało mu się uczynić, zeskrobując rdzę z włóczni w ranę. W podzięce Telefus pokazał Achillesowi, jakim kursem ma płynąć, by dotrzeć do Troi, ale nie przyłączył się do nich. Achilles zapłodnił też Deïdameia.

Flota powróciła po raz drugi pod Aulis, a gdy Agamemnon chwalił się jeleniem, którego zastrzelił, twierdząc, że przewyższa Artemidę, wysłała burzliwe wiatry, które uniemożliwiły im żeglugę, a Kalchas stwierdził, że tylko ofiara z córki Agamemnona, Ifigenii, rozproszy burzę. Agamemnon podstępem nakłonił swoją żonę Klitajmestrę do wysłania ich córki do Aulis, twierdząc, że poślubi ona Achillesa. Gdy Klitemnestra i Ifigenia przybyły na miejsce, Achilles zaprotestował i prawda wyszła na jaw. Ponieważ Ifigenia została nazwana jego żoną, Achilles postanowił jej bronić, ale ona postanowiła umrzeć z honorem, aby armia jej ojca mogła splądrować Troję. Achilles oświadczył, że chciałby mieć ją za żonę. Gdy jej poświęcenie zostało dokonane, flota odpłynęła.

Na Tenedos, Achilles i Ajax byli obecni, gdy łucznik Philoctetes został ukąszony przez węża i uzdrowiony przez Aesculapius. Pozostawiono go na wyspie Lemnos, by pielęgnował swoją ranę z powodu jej smrodu.

Wojna trojańska

Pierwsze dni

Po pokojowej próbie Menelaosa odebrania Heleny, Achajowie stanęli na brzegu w zasięgu ognia Troi. Ponieważ przepowiedziano, że pierwszy z nich, który wyruszy na brzeg, zginie, czekali, aż Iolaus zostanie zabity przez brata Parysa, Hektora, który nadał mu przydomek „Protesilaus”, „pierwszy z jego ludzi” (pierwszy, który zginął przed Troją). Ponieważ Cycnus, syn Posejdona, chciał zabić drugiego Achajczyka, który odważył się stanąć na brzegu Troi, zaatakował, ale szybko został zabity przez Achillesa, co spowodowało, że Trojanie zwątpili i wycofali się za radą Hektora, po czym rozpoczęło się oblężenie.

Achilles chciał zobaczyć Helenę, aby samemu przekonać się, czy jest warta wojny, a ponieważ wezwał swoją matkę Tetydę, ta przybyła z Afrodytą. Obie boginie wprowadziły Achillesa do Troi, aby zobaczył Helenę, która od razu go rozpoznała, choć nigdy się nie spotkali. Achilles uznał, że jest równie piękna, jak powiedziała, i został przeniesiony z powrotem na swój statek. Gdy Ajax, Odyseusz i inni zwątpili, Achilles pobudził ich do działania, przypominając im o złocie, chwale, bydle i kobietach, które zostaną zniewolone i sprzedane, a które przyniesie im wojna.

Wkrótce potem Achilles i jego Myrmidonowie przepędzili bydło Eneasza, syna Afrodyty, na górze Ida, powodując, że on i jego Dardanowie stali się sprzymierzeńcami Troi i wrogami Achajów. Gdy Illium stanęło, spustoszył wiele sąsiednich miast: Lyrnessus (gdzie zabił króla Munesa i zniewolił wdowę po nim, Briseïs), Pedasus i Chryse (gdzie zniewolił Chryseïs, córkę kapłana Apollina, Chryzesa). Chryseïs trafiła do Agamemnona, a Briseïs do Achillesa, którego Patroclus miał za zadanie dobrze traktować. Achilles zaczął mieć pretensje do Agamemnona, który wziął największą część łupów, pozostając bezpiecznym.

Wraz z Diomedesem i Odyseuszem podejrzewano Achillesa o zabicie sprytnego rywala Palamedesa.

Przez dziewięć lat trwała wojna, z rzadka toczona w bitwach. Ares stanął po stronie Achillesa w pewnym momencie wojny.

Dziewiąty rok wojny

Po dziewięciu latach wojny Chryseïs została wydana przez Agamemnona, ponieważ jej ojciec spowodował, że Apollo spuścił deszcz śmierci na Achajów, a Agamemnon wziął na jej miejsce Briseïs. To spowodowało kłótnię (zarządzoną przez Zeusa) między Agamemnonem a Achillesem. Według Afrodyty, Achilles był nawet bliski zabicia Agamemnona, ale został powstrzymany przez Atenę. Achilles wycofał się ze swoimi wojskami do swoich okrętów, odmawiając dalszej walki, dopóki to zło nie zostanie naprawione.

Podczas bitwy po pojedynku Menelaosa i Parysa, Achilles pozostał na uboczu, czyniąc Diomedesa najpotężniejszym z walczących Argejczyków. W następnych miesiącach Patroklos przywdział zbroję Achillesa i stanął na czele wojsk argejskich. Trojanie konsekwentnie ustępowali mu z drogi, myśląc, że jest nietykalny, aż Hektor (który spostrzegł podstęp) zabił go, a sam został zabity przez Achillesa (niektórzy twierdzili, że Achillesowi pomogli bogowie, którzy wprowadzili Hektora w błąd) (Achilles był wtedy wyposażony w nowo wykutą zbroję). Achilles oddał zwłoki Hektora królowi Priamowi tylko na polecenie samego Zeusa.

Po śmierci Hektora Trojanie pozostali w murach swego miasta, obawiając się Achillesa, aż dwanaście Amazonek pod wodzą Penthesileia weszło do miasta, by im pomóc, ogłaszając, że zabije Achillesa i zniszczy Argowczyków. Zaatakowała ich, ale Ajax i Achilles byli z dala od bitwy, opłakując grób Patroklosa, powstrzymywani od bitewnego zgiełku przez jednego boga, który sprawił, że tak wielu Argowczyków zginie z rąk Trojan i ich sprzymierzeńców. W końcu usłyszeli o bitwie i przyłączyli się do walki, natychmiast namierzeni przez Penthesileię, którą pokonał w pojedynczej walce, wywołując gniew jej ojca Aresa, któremu Zeus zabronił się wtrącać (jak wszystkim Olimpijczykom). Gdy Achilles wpatrywał się w ciało Pentesilei, czując do niej żal (taki sam jak do śmierci Patroklosa), został wyszydzony przez Thersitesa, którego zabił jednym ciosem pięści, wywołując radość wśród Achajów, z wyjątkiem Diomedesa, który chciał pomścić Thersitesa, który był z jego krwi. Achilles pozwolił Trojanom wynieść ciało i zbroję Penthesileia, a sam popłynął na Lesbos, aby złożyć ofiarę i zostać oczyszczonym za zabicie Thersites.

W tym czasie, Aethiopian wojownik-król Memnon i jego współplemieńcy przybyli na pomoc Troi. Memnon zabił Antilochusa, syna Nestora i przyjaciela Achillesa, ale po powrocie został zabity przez Achillesa, więc Aethiopczycy odeszli.

Śmierć

Po pogrzebie Antilochusa synowie Priama, Parys i Deifobus, zwołali Trojan i zaatakowali, lecz Achilles zmusił ich do powrotu do otwartych bram miasta. Gdy Apollo zabronił Achillesowi wejść do miasta, syn Peleusa zagroził mu. Prowadzony przez Apollina Parys wrócił do Achillesa i strzelił mu w bezbronną piętę trującą strzałą, mszcząc tym samym brata. Achilles stanął w otworze Bramy Scaeańskiej, otoczony przez Trojan, którzy nie śmieli się do niego zbliżyć, i choć słabł, zabił Orythaona, towarzysza Hektora, potem Hipponousa i Alkathousa, zanim w końcu upadł.

Inne konto podaje, że Parys strzelił w łańcuch amuletu, który rzekomo dawał mu jego moce i który nosił przy kostce. Bez amuletu Achilles nie był (wciąż rzekomo) potężniejszy niż jakikolwiek inny człowiek i upadł.

Zanim Trojanie mogli zabrać jego ciało, Ajax wszedł do bram, by je odzyskać, a Odyseusz przybył sam, by chronić odwrót Ajaxa, zabijając wielu Trojan w tym procesie.

Jak Stary Feniks i jego towarzysze go opłakiwali, żaden nie płakał bardziej niż zniewolone Bryzeida i Tetyda. Ojciec Tetydy, Nereusz, i wszyscy bogowie morza również opłakiwali Achillesa.

Późniejsze życie i dziedzictwo

Hades i koniec wojny trojańskiej

Po śmierci Achillesa Parys na próżno miał nadzieję, że Achajowie zaprzestaną wojny i odejdą. Na stosie Achillesa (i po pogrzebowych igrzyskach na jego cześć) Tetydy ofiarowała zbroję swego syna temu, kto uratował jego ciało. Ajax zażądał tej ceny, ale Odyseusz również, stwierdzając, że Ajax zginąłby, gdyby nie on. Zbroja ostatecznie trafiła do Odyseusza. Achilles został wysłany do Hadesu.

Po tym, jak syn Priama i jasnowidz Helenus powiedział, że Troja nie upadnie, dopóki „łuk Heraklesa nie wypuści przeciwko niej strzał”, Odyseusz wysłał statek do Tenedos (lub bardziej prawdopodobnie Lemnos) po Filokteta, który został uzdrowiony przez syna Eskulapa, Machaona. Po powrocie do Troi, Filoktetes i Parys zostali przyciągnięci w ten sam punkt bitwy przez boginię Strife, a Filoktetes zabił Parysa od jednej, lub trzech strzał.

Jak syn Telefusa, Eurypylus, przybył z posiłkami z Teutralii, a wyrocznia orzekła, że „tylko wtedy, gdy ten potomek najwspanialszego wojownika Achai będzie walczył obok, wojna dobiegnie końca”, Odyseusz i Diomedes udali się na Scyros po Neoptolemusa, syna Achillesa, który otrzymał od Odyseusza zbroję ojca. Neoptolemus, mimo młodego wieku, był już jak jego ojciec, gdyż Achilles był synem bogini. Ponieważ Neoptolemos pragnął spotkać ojca żywego, duch Achillesa odwiedził go w nocy, za zgodą Hadesa tylko raz, i poprosił, by nie hańbił jego imienia w walce. Prowadząc Myrmidonów, Neoptolemus starł się z Eurypylusem, przypominając mu, że jego ojciec przed zabiciem go zranił, a następnie uzdrowił jego samego.

Po upadku Troi Agamemnon twierdził, że Achilles przyszedł we śnie, by zażądać złożenia w ofierze córki królowej Hekuby, Polikseny. Została ona przyniesiona do grobu Achillesa, aby złożyć ją w ofierze. Podczas powrotu Agamemnona do Myken ukazał mu się duch Achillesa, ostrzegając go przed żoną Klymnestrą, która nadal nienawidziła go za złożenie w ofierze ich córki Ifigenii (potwierdzenie przepowiedni córki Priama, Kasandry, którą Agamemnon wziął i zamierzał poślubić).

Artefakty Achillesa

Olympus

W pewnym momencie („nieprzeliczony czas temu”) i w jakiś sposób Achilles i Ajax znaleźli się na Olimpie, wskrzeszeni jako półbogowie.

Ostatni atak Hadesa

Tam walczyli z atakiem Hadesa, który chciał rządzić na Olimpie (lub zmiażdżyć go?), wraz z Herkulesem, Apollem, Posejdonem i Aresem.

Era Współczesna

Podczas II Wojny Światowej, duch Menelaosa obdarzył „nietykalnością Achillesa” amerykańskiego nastolatka Lona Craga.

Gdy armie Mikaboshi zaatakowały Olimp, Achilles walczył wraz z wieloma bohaterami i bogami, w tym Herkulesem, Odyseuszem (który zginął w walkach), Apollem, Ateną, Patroklosem, Tezeuszem, Ajaxem, Jasonem, Argonautami i Perseuszem. Zeus wysłał Achillesa, by poprowadził żołnierzy Olimpu, a Myrmidonowie porwali syna Aresa, Aleksa Aarona (i wysłali do twierdzy Myrmidonów, Halls of Achilles), by zmusić go do przyłączenia się do walki. Achilles został ranny w walce z Mikaboshi, który zdołał go zranić, a następnie przybył do Aresa wraz z dwoma Myrmidonami, by poprosić go o pomoc w pokonaniu armii Wschodu, przekonując go, że to uratuje jego syna.

Powracając na Olimp za pomocą Piorunów Zeusa, znaleźli się w upadłym mieście, z Myrmidonami martwymi, z wyjątkiem trzech. Achilles musiał przekonać Aresa do walki z hordami Mikaboshi, dopóki obaj nie zostali teleportowani do sal Zeusa. Jak Ares szalał i uderzył Zeusa za jego działki, Achilles i Herkules próbowali się wtrącić, ale zostali zakazani przez Zeusa. Ares po raz kolejny zgodził się im pomóc, obmyślając plan (i stwierdzając, że Achilles powinien być odpowiedzialny od początku, a nie Herkules). Podczas gdy Achilles wyjawiał Aresowi i innym bohaterom (w tym Patroklosowi) swoją wiedzę o wrogu, wojownicy Mikaboshi wdarli się do pomieszczenia.

Po odparciu ataku, Olimpijczycy zostali przedstawieni przez Hermesa wschodniemu bogu Inari, który poprosił ich o wykonanie gestu w stronę swoich pobratymców, gdyż byli zbyt dumni, by prosić o pomoc „barbarzyńców”. Zarówno Apollo, jak i Achilles poczuli się zgorszeni i chcieli odmówić, podobnie jak Ares, który sprzeciwił się opinii Herkulesa. Zaproponowano wodę Inari, którą następnie oddalono. Podczas gdy mężczyźni przygotowywali się, Ares i Achilles dyskutowali przez pewien czas o pomiotach Aresa – Phobosie i Deimosie, o Zeusie, i zastanawiali się nad długością nadchodzącej wojny.

Pięć lat później oddziały Aresa i Herkulesa zaatakowały twierdzę Mikaboshi. Inari przyniósł wodę swoim kolegom bogom (tym nielicznym, którzy przeżyli Mikaboshi), sugerując, że Olimpijczycy poprosili o pomoc. Jego i Hermesa podstęp spowodował, że przyłączyli się do walki, ratując Achillesa, Patroklesa i innych przed nieumarłymi armiami i odwracając losy, by bogowie Zachodu i Wschodu pokonali Mikaboshiego.

W momencie Drugiej Wojny Domowej Superbohaterów i powstania Powstańczej Burzy, Achilles wciąż był martwy (a raczej „znów”).

Moce i Zdolności

Moce

• Nietykalność: Z powodu zanurzenia w rzece Styks przez matkę, ciało Achillesa zostało trwale zmienione. Achilles stał się niezniszczalny, jako taki był nieprzepuszczalny i odporny na wszelkie rodzaje szkód i obrażeń.

Inna relacja wspomina o amulecie, który dawał mu boską siłę, moc i witalność.

Zdolności

Był bezwzględnym wojownikiem z mieczem i w walce bez broni, i był uważany za najpotężniejszego greckiego wojownika wojny trojańskiej, najodważniejszego człowieka ze wszystkich i największego wojownika ludzkości.

Ares uważał również Achillesa za zdolnego stratega.

Słabe strony

Jego kostka lub pięta nie była odporna na obrażenia tak jak reszta ciała, ponieważ nie była zanurzona w rzece Styks.

W relacji przypisującej jego moce amuletowi stwierdza się, że łańcuch amuletu, noszony wokół kostki, był jego słabością.

Paraphernalia

Eksprzęt

Używał tarczy wykutej przez Hefajstosa, pierwszego zestawu zbroi, potem drugiej zbroi stworzonej przez tego samego kowala.

Nosił również amulet, stworzony przez „tych, którzy nazywali siebie bogami”, którzy rzekomo „uczynili go tym, kim był”, podnosząc zwykłych śmiertelników do boskiej siły, mocy i witalności.

Transport

Korzystał z rydwanu wojennego, a później z Piorunów Zeusa.

Broń

Nosił popielatą włócznię, która została wypolerowana przez Atenę i której grot został wykuty przez Hefajstosa: włócznię Peliasa.

Notatki

Zeus sam rzekomo obawiał się Achillesa.

Linki i odniesienia

• 20 Appearances of Achilles (Earth-616)
• Minor Appearances of Achilles (Earth-616)
• Media Achilles (Earth-616) was Mentioned in
• 13 Images featuring Achilles (Earth-616)
• Quotations by or about Achilles (Earth-616)
• Character Gallery: Achilles (Earth-616)
• Achilles at the Marvel Appendix

Discover and Discuss

• Search this site for: Achilles (Earth-616)

Footnotes

Lubisz to? Daj nam znać!

.