Alzheimera i demencji Zarządzanie zachowaniami

Ćwiczenia są jednym z najlepszych środków łagodzących stres zarówno dla pacjenta z chorobą Alzheimera, jak i dla opiekuna. Regularne spacery, taniec lub ćwiczenia w pozycji siedzącej mogą mieć pozytywny wpływ na wiele problematycznych zachowań, takich jak agresja, wędrówki i trudności ze snem. Kryte centra handlowe to ogromne możliwości spacerowania, chronione przed warunkami atmosferycznymi.

Proste czynności mogą być sposobem na ponowne nawiązanie kontaktu z wcześniejszym życiem osoby bliskiej. Ktoś, kto kiedyś lubił gotować, na przykład, może nadal czerpać przyjemność z prostego zadania mycia warzyw na kolację. Staraj się angażować bliską osobę w jak największą liczbę codziennych czynności. Składanie prania, podlewanie roślin lub przejażdżka samochodem po okolicy mogą pomóc w opanowaniu stresu.

Wspominanie przeszłości może również pomóc uspokoić i ukoić twoją bliską osobę. Nawet jeśli nie pamięta ona tego, co wydarzyło się kilka minut temu, może nadal wyraźnie przypominać sobie rzeczy sprzed kilkudziesięciu lat. Spróbuj zadawać ogólne pytania dotyczące ich odległej przeszłości.

Użyj uspokajającej muzyki lub odtwarzaj ulubiony rodzaj muzyki ukochanej osoby jako sposób na zrelaksowanie jej, gdy jest wzburzona. Muzykoterapia może również pomóc uspokoić osobę z chorobą Alzheimera podczas posiłków i kąpieli, ułatwiając te procesy dla Was obojga.

Interakcje z innymi ludźmi są nadal ważne. Podczas gdy duże grupy obcych osób mogą zwiększać stres u pacjentów z chorobą Alzheimera lub demencją, spędzanie czasu z różnymi osobami w sytuacjach jeden na jeden może pomóc zwiększyć aktywność fizyczną i społeczną oraz złagodzić stres.

Zwierzęta domowe mogą stanowić źródło pozytywnej komunikacji niewerbalnej. Zabawna interakcja i delikatny dotyk ze strony dobrze wyszkolonego, potulnego zwierzęcia może pomóc uspokoić twoją ukochaną osobę i zmniejszyć agresywne zachowania. Jeśli nie masz własnego zwierzęcia, istnieją specjalne organizacje, które oferują wizyty zwierząt domowych dla osób cierpiących na chorobę Alzheimera lub demencję.

Radzenie sobie z zachowaniem w demencji: Wędrowanie

Dwoma charakterystycznymi prekursorami wędrowania są niepokój i dezorientacja. Pacjent z chorobą Alzheimera może wykazywać oznaki niepokoju, gdy jest głodny, spragniony, ma zaparcia lub odczuwa ból. Mogą również stać się zdezorientowani, poruszać się lub błądzić, gdy są znudzeni, niespokojni lub zestresowani z powodu niewygodnego środowiska lub braku ćwiczeń. Oprócz dodania aktywności fizycznej do codziennej rutyny bliskiej osoby, można:

• Natychmiast przekierować poczynania lub niespokojne zachowanie na produktywną aktywność lub ćwiczenia.
• Uspokoić osobę, jeśli wydaje się ona zdezorientowana.
• Odwrócić uwagę osoby innym zajęciem w porze dnia, w której najczęściej dochodzi do błądzenia.
• Zmniejszyć poziom hałasu i zamieszania. Wyłącz telewizor lub radio, zasuń zasłony lub przenieś pacjenta w cichsze otoczenie.
• Konsultacja z lekarzem, ponieważ dezorientacja może być również wynikiem działania niepożądanego leków, interakcji leków lub nadmiernego leczenia.

Praktyczne sposoby zapobiegania błądzeniu

• Zainstaluj w domu urządzenia zabezpieczające dzieci, aby drzwi i okna były zabezpieczone.
• Ukryj przedmioty, takie jak torebki, buty lub okulary, które Twój bliski chciałby mieć zawsze przy sobie, gdyby wyszedł z domu.
• Zakupić wygodne krzesła, które ograniczają ruchy, utrudniając pacjentowi wstawanie bez pomocy.

Planowanie na wypadek, gdyby ukochana osoba błądziła

W przypadku, gdy ukochana osoba błądzi, warto mieć przygotowany plan.

• Zawiadom sąsiadów i lokalną policję o skłonności Twojego bliskiego do błądzenia i podaj swój numer telefonu.
• Niech Twój bliski nosi bransoletkę identyfikacyjną lub metki w ubraniu. Urządzenia cyfrowe wykorzystujące technologię GPS mogą śledzić lokalizację Twojego bliskiego.
• Na wypadek, gdyby konieczne było przeszukanie przez policję, miej przy sobie aktualne zdjęcie swojego bliskiego i trochę niepranej odzieży, aby pomóc psom poszukiwawczo-ratowniczym. (Umieść odzież w plastikowej torbie w rękawiczkach i wymieniaj ją co miesiąc.)
• W USA, Zapisz się do programu Alzheimer’s Association’s Medic Alert and Safe Return, systemu identyfikacji pomagającego w ratowaniu zagubionych pacjentów z chorobą Alzheimera.

Grzebanie i chowanie rzeczy

Opieka nad pacjentem, który grzebał lub chował rzeczy w domu może być wyzwaniem, ale nie niemożliwym do pokonania.

Zarządzanie zachowaniami związanymi z grzebaniem/ukrywaniem rzeczy

Ochrona mienia

Zamykanie niektórych pomieszczeń lub szafek w celu ochrony ich zawartości i zamykanie wszystkich cennych przedmiotów.

Należy zadbać o to, aby poczta była dostarczana poza zasięgiem bliskiej osoby – być może do skrytki pocztowej.

Jeśli przedmioty znikną, poznaj preferowane miejsca ukrywania się tej osoby.

Ograniczyć dostęp do śmietników i sprawdzić wszystkie kosze na śmieci przed wyrzuceniem ich zawartości, na wypadek gdyby ukryto w nich przedmioty.

Ochrona bliskiej osoby przed krzywdą

Uniemożliwienie dostępu do niebezpiecznych substancji, takich jak środki czystości, alkohol, broń palna, narzędzia elektryczne, ostre noże i leki.

Zablokuj nieużywane gniazdka elektryczne urządzeniami zabezpieczającymi przed dziećmi. Ukryj pokrętła kuchenki, aby osoba nie mogła włączyć palników.

Obniż temperaturę na podgrzewaczach wody.

Wyznacz specjalną szufladę z przedmiotami, którymi osoba może się bezpiecznie „bawić”, gdy chce pogłówkować.

Gniew i agresja

Choć stworzenie spokojnego otoczenia może mieć duży wpływ na opanowanie stresu, który często wywołuje agresywne zachowanie, są też rzeczy, które można zrobić podczas wybuchu gniewu.

Nie należy konfrontować się z osobą ani próbować omawiać jej gniewnego zachowania. Pamiętaj: osoba z demencją nie jest w stanie zastanowić się nad nieakceptowanym zachowaniem i nie może nauczyć się go kontrolować.

Nie inicjuj kontaktu fizycznego podczas wybuchu gniewu. Może to wywołać przemoc fizyczną.

Pozwól osobie odegrać agresję. Daj jej przestrzeń, aby mogła sama odczuwać złość. Upewnij się tylko, że oboje jesteście bezpieczni.

Odwróć uwagę osoby do bardziej przyjemnego zajęcia.

Szukaj wzorców w agresji. Weź pod uwagę takie czynniki, jak prywatność, niezależność, nuda, ból lub zmęczenie. Unikaj czynności lub tematów, które denerwują bliską osobę.

Uzyskaj pomoc innych osób podczas czynności, które denerwują pacjenta (i których nie można uniknąć).

Nie bierz agresywności do siebie. To również jest tylko część demencji.

Halucynacje i podejrzliwość

Halucynacje mogą być wynikiem słabnących zmysłów bliskiej osoby. Utrzymywanie spokoju w otoczeniu może pomóc w zmniejszeniu ich częstotliwości, ale kiedy halucynacje lub złudzenia się pojawią, nie spieraj się o to, co jest rzeczywistością, a co fantazją. Zamiast tego reaguj na emocjonalną zawartość tego, co mówi dana osoba. Na przykład, jeśli twój bliski się boi, zaoferuj mu pocieszenie. Możesz też odwrócić uwagę bliskiej osoby innym zajęciem lub przeniesieniem do innego pokoju.

Alzheimer i podejrzliwość/paranoja

Dezorientacja i utrata pamięci mogą powodować, że pacjenci z chorobą Alzheimera stają się podejrzliwi w stosunku do osób z ich otoczenia, czasami oskarżając swoich opiekunów o kradzież, zdradę lub inne niewłaściwe zachowanie. Brutalne filmy lub telewizja również mogą przyczyniać się do paranoi.

• Proponuj prostą odpowiedź na wszelkie oskarżenia, ale nie kłóć się ani nie próbuj przekonywać, że ich podejrzenia są bezpodstawne.
• Odwróć uwagę pacjenta inną czynnością, taką jak spacer.
• Jeśli podejrzenia dotyczące kradzieży skupiają się na konkretnym przedmiocie, który jest często gubiony, takim jak portfel, należy spróbować mieć pod ręką duplikat tego przedmiotu, aby szybko rozwiać obawy pacjenta.

Problemy ze snem

Choroby mózgu często zaburzają cykl sen-budzenie. Pacjenci z chorobą Alzheimera mogą mieć zaburzenia czuwania, dezorientacji i dezorientacji rozpoczynające się o zmierzchu i trwające przez całą noc. Nazywa się to „sundowning.”

Istnieją dwa aspekty sundowning. Po pierwsze, dezorientacja, nadmierna stymulacja i zmęczenie w ciągu dnia mogą powodować niepokój w nocy. Po drugie, u niektórych pacjentów z chorobą Alzheimera pojawia się lęk przed ciemnością, być może z powodu braku znajomych odgłosów i aktywności w ciągu dnia. Pacjent może poszukiwać bezpieczeństwa i ochrony w nocy, aby złagodzić ten dyskomfort.

Wskazówki dotyczące ograniczenia nocnego niepokoju

Poprawić higienę snu. Zapewnij wygodne łóżko, ogranicz hałas i światło oraz odtwarzaj kojącą muzykę, aby pomóc ukochanej osobie zasnąć. Jeśli woli spać w fotelu lub na kanapie, upewnij się, że nie może wypaść podczas snu.

Utrzymuj regularny harmonogram snu. Konsekwentnie przestrzegaj czasu przeznaczonego na sen i zachowaj tę samą rutynę w nocy. Na przykład, należy zapewnić osobie kąpanie i ciepłe mleko przed snem.

Należy mieć włączoną lampkę nocną. Niektóre osoby z demencją wyobrażają sobie rzeczy w ciemności i denerwują się. Wypchane zwierzęta lub zwierzę domowe mogą również pomóc w uspokojeniu pacjenta i pozwolić mu zasnąć.

Postawienie toalety obok łóżka. Chodzenie do łazienki w środku nocy może zbytnio obudzić chorego, a następnie utrudnić mu powrót do snu.

Zwiększ aktywność fizyczną w ciągu dnia, aby pomóc bliskiej osobie poczuć się bardziej zmęczonym w porze snu.

Monitoruj drzemki. Jeśli dana osoba wydaje się bardzo zmęczona w ciągu dnia, krótki odpoczynek po południu może prowadzić do lepszego snu w nocy. Drzemki powinny być jednak krótkie.

Ograniczyć spożycie kofeiny, cukru i śmieciowego jedzenia przez pacjenta w ciągu dnia.

Radzenie sobie z nocną pobudliwością i częstym chodzeniem

Jeśli Twój bliski chodzi w nocy, upewnij się, że ma bezpieczny pokój, w którym może to robić, lub niech inny opiekun przejmie nad nim opiekę w nocy. Ty również potrzebujesz odpoczynku. W późniejszych stadiach choroby Alzheimera, możesz chcieć rozważyć łóżko szpitalne z poręczami.

Niektórzy pacjenci z demencją mają trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu, ponieważ nie reagują na zmiany dnia i nocy. Dodanie ekspozycji na jasne światło w ciągu dnia i suplementów melatoniny w nocy może pomóc poprawić ich wzorce snu.

Problemy z jedzeniem

Zapewnienie, że osoba z chorobą Alzheimera je i pije wystarczająco dużo może być wyzwaniem dla każdego opiekuna. Oprócz zachęcania do ćwiczeń fizycznych, które sprawiają, że Twój bliski czuje się głodniejszy i bardziej spragniony, wypróbuj następujące wskazówki:

Rada 1: Monitoruj leki

Niektóre leki zaburzają apetyt. Inne mogą powodować suchość w ustach, dlatego upewnij się, że Twój bliski otrzymuje wystarczającą ilość płynów wraz z jedzeniem. Porozmawiaj o problemach z jedzeniem z lekarzem, aby sprawdzić, czy jakieś leki wymagają zmiany.

Porada 2: Spraw, aby czas posiłków był przyjemny dla Twojego bliskiego

Dodaj kwiaty na stół lub puść kojącą muzykę. Przygotuj ulubioną potrawę ukochanej osoby i podaj ją na naczyniach, które mocno kontrastują z kolorami jedzenia. Ogranicz rozpraszanie uwagi w obszarze jedzenia i unikaj potraw, które są zbyt gorące lub zbyt zimne.

Porada 3: Spraw, aby karmienie było zabawne, przyjemne i proste

Spróbuj podawać ukochanej osobie małe łyżeczki i śpiewać zabawne rymowanki. Kiedy otworzy usta, aby się uśmiechnąć, wsuń odrobinę jedzenia. Osoby z demencją mogą mieć problemy z używaniem normalnych przyborów kuchennych, dlatego należy wybierać jedzenie palcami lub używać kubków do picia dla dzieci.

Rada 4: Monitoruj żucie i połykanie

Trudności w żuciu i połykaniu mogą się rozwijać wraz z postępem choroby Alzheimera. W razie potrzeby udziel bliskiej osobie instrukcji, kiedy ma żuć, a kiedy połykać. Po jedzeniu należy trzymać ją w pozycji pionowej przez 30 minut, aby uniknąć zakrztuszenia.

Porada 5: Przejście na puree lub miękkie pokarmy

W późniejszych stadiach choroby Alzheimera Twój bliski może nie być już w stanie połykać pokarmów stałych. Należy przejść na dietę płynną, kiedy nadejdzie odpowiedni czas.

Nie zapomnij zadbać o siebie

Opieka nad ukochaną osobą z demencją może być niezwykle wymagająca i stresująca. Każdy dzień może przynieść więcej wyzwań i wyższy poziom niepokoju, często bez żadnych oznak uznania ze strony osoby, którą się opiekujesz. Dbanie o siebie oraz uzyskiwanie pomocy i wsparcia jest niezbędne zarówno dla dobrego samopoczucia, jak i jakości życia bliskiej osoby.

Opieka zastępcza może zapewnić przerwę, która pomoże rozładować stres i przywrócić energię. Skorzystaj z wszelkich usług dostępnych dla Ciebie i poproś o pomoc członków rodziny. Może to mieć ogromny wpływ na Twój sukces jako opiekuna i na dobre samopoczucie Twojego pacjenta.

.