Cel: Debridement zainfekowanej tkanki, którego głównym celem jest przywrócenie mobilizacji z zachowaniem zdolności stania i chodzenia. Zapobieganie wtórnym punktom ucisku lub amputacji z powodu nieodpowiedniej resekcji lub niedostatecznego pokrycia tkanką miękką.
Wskazania: W przypadku narastającej martwicy dużego palca u nogi, chirurgiczne otarcie i/lub amputacja są uważane za nieuniknione. Inne wskazania, w których można rozważyć leczenie operacyjne, obejmują cukrzycę i związane z nią angiopatie wraz z angiopatią tętnic obwodowych.
Przeciwwskazania: W przypadku niedostatecznego ukrwienia należy wziąć pod uwagę poszerzenie marginesów resekcji. Jeśli istnieją możliwe alternatywy dla amputacji. Operacja u pacjentów z niewydolnością nerek wymagających dializoterapii związana ze zwiększonym odsetkiem powikłań.
Technika chirurgiczna: Resekcja grzbietowej części kości klinowej jest wykonywana w celu ułatwienia implantacji przeszczepu skóry podeszwy i gojenia się rany. Ważna jest resekcja kości w technice skośnej ślizgowej. Blizny po amputacji powinny znajdować się poza strefami ucisku. Możliwe są amputacje częściowe w okolicy pierwszego promienia jako eksartykulacja lub przez poszczególne amputowane segmenty (w przeciwieństwie do palców 2-5).
Postępowanie pooperacyjne: Bezpośrednie pooperacyjne noszenie ciężaru ciała z użyciem sztywnej wkładki i pomocy dyspenserowej przez 6-8 tygodni. Po całkowitym wygojeniu rany należy zalecić podparcie stopy z ortopedycznym odciążeniem łuku i odcinka poprzecznego oraz rolowanie stawu w gotowym obuwiu indywidualnym.
Wyniki: W prezentowanej kohorcie znalazły się zarówno przypadki urazowe, jak i nieurazowe. W sumie 7 przypadków zostało poddanych chirurgicznej rewizji w 2014 roku z powodu powierzchownej martwicy skóry, która była prawdopodobnie wynikiem napięcia skóry przez szwy rany.