Działki są bardzo starożytną techniką astrologiczną, która może być śledzona z powrotem do pre-Hellenistic źródeł. Ich pochodzenie jest niejasne; mogły być pierwotnie babilońskie, staroegipskie, magiczne, perskie lub hermetyczne, ale w czasach Dorotheusa z Sydonu w pierwszym wieku naszej ery (i prawdopodobnie wcześniej) stały się ustaloną zasadą hellenistycznej praktyki astrologicznej.
Jednym z najlepszych źródeł informacji na temat partii jest Wstęp do astrologii autorstwa czwartowiecznego astrologa Paulusa Alexandrinusa oraz Komentarz do tej pracy autorstwa szóstowiecznego filozofa Olympiodorusa Młodszego. Paulus używał kilkunastu głównych lotów do niemal każdego aspektu swojej analizy. Najważniejsze z nich były Lot Fortuny (lub Część Fortuny) i jego uzupełnienie, Lot Ducha.
Po upadku Cesarstwa Rzymskiego, wszystkie klasyczne dziedzictwo, w tym astrologii, spadł do Abbasydów Arabów i Persów. Astrologowie arabscy przetłumaczyli źródła z greki i wyprodukowali wielu własnych astrologów, którzy napisali w języku arabskim znaczną ilość prac na temat astrologii. Chociaż nie jest jasne, czy liczba losów zaczęła się mnożyć w późnym antyku, czy też była wyłącznie produktem fascynacji Arabów, arabskie manuskrypty pokazują eksplozję liczby losów, które były używane przez kilka następnych stuleci. Na ten nadmierny wzrost zwracają uwagę sami arabscy komentatorzy. W „Skrócie wstępu do astrologii” perski astrolog Abu Ma’Shar (787-886) opisuje nie mniej niż 55 losów, choć jasne jest, że są to tylko te, które uważa za znaczące. Ta liczba nie obejmuje nawet wszystkich partii Paulusa.
Począwszy od dziesiątego wieku, wiele arabskich manuskryptów zostało przetłumaczonych na łacinę, stając się środkiem, dzięki któremu astrologia klasyczna znalazła drogę powrotną do Europy. Średniowieczni astrologowie, w szczególności główny XIII-wieczny Włoch, Guido Bonatti, współczesny Dantemu, zakładali, że to Arabowie stworzyli koncepcję losów, stąd też ostatecznie zaczęto je nazywać „arabskimi częściami”.
Do czasów Williama Lilly’ego tylko Lot Fortuny był nadal używany przez astrologów, choć w sposób, który starożytni praktycy uznaliby za dziwny. Metody Lilly’ego z tym, co nazwał „Fortuna” były kontynuowane w nowoczesnej astrologii, choć rzadko używane i zazwyczaj źle rozumiane. Lot Fortuny pojawia się dziś głównie w praktyce horarnej.