Artralgia twarzy i mialgia: czy mogą być zróżnicowane przez trójdzielną ocenę sensoryczną?

Ciepło i elektryczne progi wykrywania były oceniane u 72 pacjentów cierpiących na bolesne zaburzenia skroniowo-żuchwowe. Stosując powszechnie przyjęte kryteria, 44 pacjentów sklasyfikowano jako cierpiących na artralgię stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ) (tj. ból pochodzący ze stawu skroniowo-żuchwowego), a 28 jako cierpiących na mialgię (tj. ból pochodzący z mięśni żucia). Stymulację elektryczną stosowano do oceny progów w dużych mielinizowanych włóknach nerwowych (Abeta), a aplikację ciepła do oceny progów w nie mielinizowanych włóknach nerwowych (C). Testy czuciowe przeprowadzono obustronnie w trzech miejscach przebiegu nerwu trójdzielnego: na obszarze nerwu uszno-skroniowego (AUT), na obszarze nerwu policzkowego (BUC) oraz na obszarze nerwu pośrodkowego (MNT). Dodatkowo przebadano 22 zdrowe, bezobjawowe osoby z grupy kontrolnej. W podgrupie dziesięciu pacjentów z artralgią wykonano artrocentezę, a po zabiegu dodatkowo oceniano progi detekcji elektrycznej. Wskaźniki progów detekcji elektrycznej obliczano dzieląc stronę dotkniętą chorobą przez stronę kontrolną, a więc obniżone wskaźniki wskazują na nadwrażliwość strony dotkniętej chorobą. U pacjentów z grupy kontrolnej wskaźniki uzyskane we wszystkich lokalizacjach nie różniły się istotnie od oczekiwanej wartości „jeden” (średnia z 95% przedziałami ufności; AUT, 1:0,95-1,06; BUC, 1,01:0,93-1,11; MNT, 0,97:0,88-1,05, wszystkie obszary analizy jednopróbkowej P>0,05). U pacjentów z artralgią średnie współczynniki (+/-SEM) uzyskane dla obszaru AUT (0,63+/-0,03) były istotnie niższe w porównaniu ze współczynnikami dla obszarów MNT (1,02+/-0,03) i BUC (0,96+/-0.04) (analiza wariancji metodą powtarzanych środków (RANOVA), P<0,0001) oraz w porównaniu ze wskaźnikami AUT w mialgii (1,27+/-0,09) i u osób z grupy kontrolnej (1+/-0,06, ANOVA, P<0,0001). W grupie z mialgią wskaźniki progu detekcji elektrycznej w obszarze AUT były istotnie podwyższone w porównaniu do wskaźników AUT u osób z grupy kontrolnej (test Dunnetta, P<0,05), ale tylko zbliżały się do istotności statystycznej w porównaniu do obszarów MNT (1,07+/-0,04) i BUC (1,11+/-0,06) (RANOVA, F(2,27)=3,12, P=0,052). Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami i w obrębie grup dla wskaźników progu detekcji elektrycznej w obszarze nerwów BUC i MNT oraz dla progów detekcji ciepła we wszystkich badanych miejscach. Po artrocentezie średnie wskaźniki progu detekcji elektrycznej w obszarze AUT były znacząco podwyższone z 0,64+/-0,06 do 0,99+/-0,04, wskazując na ustąpienie nadwrażliwości (sparowany test t, P=0,001). Podsumowując, nadwrażliwość dużych włókien mielinizowanych występuje w skórze pokrywającej stawy skroniowo-żuchwowe z klinicznym bólem i patologią, ale nie występuje w grupie kontrolnej. U pacjentów z bólem twarzy związanym z mięśniami stwierdzono znaczne podwyższenie progu detekcji elektrycznej w regionie AUT.