Bereavement Niepokój

Opłakiwanie straty bliskiej osoby często wiąże się z nieprzewidywalnymi falami intensywnych emocji. Jednym z wielu trudnych uczuć, z którymi trzeba się zmierzyć jest niepokój. Ta emocja jest naturalną częścią procesu żałoby i stanowi aktywację organizmu alarm (walka lub ucieczka) system.

Lęk sam składa się z kombinacji myśli, efektów fizycznych i reakcji behawioralnych. Na przykład, niepokój związany z rocznicą śmierci partnera może składać się z obawy o niezdolność do radzenia sobie z tą datą (np. „rozpadnę się”), przyspieszonego bicia serca i unikania rozmów na temat kamienia milowego.

Rocznice są tylko jednym z wielu potencjalnych wyzwalaczy niepokoju dla pogrążonych w żałobie. Utrata partnera jest zawsze związana z istotnymi zmianami. Doświadczanie zmian we wszystkim, od codziennej rutyny po planowanie przyszłości jest trudne do opanowania i zrozumiałe, że ludzie stają się niespokojni. Można zmagać się z niepokojącymi wspomnieniami (np. kiedy partner zginął w wypadku) lub obawiać się samego procesu żałoby (np. martwić się, że trudne emocje przejmą nad nami kontrolę). Możesz zakwestionować wcześniejsze przekonania na temat świata (np. czy dobrzy ludzie są dobrze traktowani lub jaki jest twój cel w życiu).

Wkrótce po śmierci mojej żony doświadczyłem niepokoju, kiedy myślałem o przyszłości na własną rękę. Jak będę podejmował ważne decyzje? Czy poradzę sobie z moją samotnością? Jak to będzie, gdy będę spotykał szczęśliwe pary cieszące się życiem? Jak wielu ludzi, mój niepokój powoli ustąpił, gdy zacząłem dostosowywać się do mojego innego życia.

Choć niepokój jest normalną częścią żałoby, należy szukać profesjonalnej pomocy, gdy problem ten zaczyna negatywnie wpływać na codzienne życie lub gdy niepokój spowodowany przez tę emocję staje się przytłaczający. Ważne jest, aby pamiętać, że u części osób w żałobie mogą wystąpić poważne i utrzymujące się problemy lękowe. Jeśli masz wątpliwości, zachowaj bezpieczeństwo i porozmawiaj o swojej sytuacji z lekarzem rodzinnym lub zarejestrowanym specjalistą zdrowia psychicznego (np. psychologiem, doradcą ds. żałoby).

Zakładając, że twój niepokój nie osiągnął punktu, w którym potrzebna jest profesjonalna pomoc, istnieją pewne proste kroki, które możesz podjąć, aby poradzić sobie z tymi emocjami. Pierwszym z nich jest „normalizacja” lęku. Ta trudna emocja jest częścią umowy w czasie żałoby. Wmawianie sobie, że coś jest z tobą nie tak, ponieważ doświadczasz normalnych emocji, nie pomaga ci w przeżywaniu żałoby w pomocny sposób. Wmawianie sobie, że nie powinieneś mieć lęku jest jak mówienie, że nie powinieneś mieć dwojga oczu. Wielu z moich klientów doświadczyło wielkiej ulgi rezygnując z walki o stłumienie emocji, które naturalnie pojawiają się podczas żałoby.

Unikanie bolesnych emocji, ludzi i miejsc jest powszechną reakcją na lęk. To ma sens na pierwszy rzut oka; unikanie czegoś, co prowokuje lęk często zapewnia natychmiastową ulgę. Jednak ulga ta jest często tymczasowa. Należy rozważyć długoterminowe konsekwencje unikania, zamiast skupiać się na krótkoterminowych korzyściach. Kiedy stawiasz czoła wyzwalaczom lęku w zaplanowany sposób, możesz zwiększyć wiarę w swoją zdolność do radzenia sobie z nimi. Często najgorszy scenariusz stworzony przez twój lękowy mózg jest mało prawdopodobny. Nawet jeśli tak się stanie, większość ludzi potrafi zaplanować, jak poradzić sobie z tą sytuacją. Możesz poprawić swoją zdolność do tolerowania trudnych sytuacji poprzez poznanie niektórych z wielu dostępnych technik radzenia sobie z lękiem (np. trening relaksacyjny, twierdzenia o pozytywnym radzeniu sobie). Istnieje kilka dobrych zasobów dostępnych w Internecie, ale pamiętaj, że praca z profesjonalistą jest czasami konieczna.

.