Wszechstronny plan, znany również jako plan ogólny, plan ogólny lub plan zagospodarowania przestrzennego, jest dokumentem zaprojektowanym w celu kierowania przyszłymi działaniami społeczności. Przedstawia on wizję przyszłości, z długoterminowymi celami i zadaniami dla wszystkich działań, które mają wpływ na samorząd lokalny. Obejmuje to wskazówki dotyczące podejmowania decyzji w sprawie publicznych i prywatnych propozycji zagospodarowania przestrzennego, wydatkowania funduszy publicznych, dostępności polityki podatkowej (zachęt podatkowych), współpracy i kwestii pilnych, takich jak zachowanie gruntów rolnych lub rehabilitacja starszych obszarów sąsiedzkich. Większość planów jest napisana w celu zapewnienia kierunku dla przyszłych działań w okresie 10-20 lat po przyjęciu planu. Jednakże, plany powinny otrzymać przemyślany przegląd i ewentualną aktualizację co pięć lat.
Wszechstronny plan gminy spełnia następujące funkcje:
- Plan zapewnia ciągłość. Plan zapewnia ciągłość w czasie i daje kolejnym organom publicznym wspólne ramy do rozwiązywania problemów związanych z zagospodarowaniem terenu.
- Jest środkiem, dzięki któremu społeczność może zrównoważyć konkurujące ze sobą interesy prywatne. John Public może chcieć przechowywać beczki z olejem na swojej posesji. Jane Citizen, jego sąsiadka, chciałaby otworzyć restaurację na swojej posesji. Planowanie dąży do osiągnięcia równowagi pomiędzy wieloma konkurencyjnymi wymaganiami wobec ziemi poprzez tworzenie wzorców rozwoju, które są uporządkowane i racjonalne, zapewniają największe korzyści dla jednostek i społeczności jako całości oraz pozwalają uniknąć uciążliwych konfliktów pomiędzy użytkowaniem ziemi.
- Jest to środek, za pomocą którego społeczność może chronić inwestycje publiczne. Planowanie jest środkiem, dzięki któremu społeczność unika rozkopywania zeszłorocznej nowej drogi, aby położyć tegoroczną nową rurę kanalizacyjną. Dobrze zaplanowane, uporządkowane i etapowe wzorce rozwoju są również mniej kosztowne dla społeczności, aby zapewnić usługi publiczne niż niskiej gęstości, rozproszony rozwój.
- Pozwala społeczności planować rozwój w sposób, który chroni cenne zasoby. Planowanie może zidentyfikować cechy środowiskowe, takie jak tereny podmokłe, tereny rolnicze, lasy i strome zbocza oraz zaproponować strategie zachowania tych zasobów przed zniszczeniem lub degradacją przez niewłaściwy rozwój.
- Dostarcza wskazówek do kształtowania wyglądu społeczności. Plan może określać polityki, które sprzyjają wyróżniającemu się poczuciu miejsca.
- Promuje rozwój gospodarczy. Plan zawiera cenne informacje, które wpływają na decyzje lokalizacyjne potencjalnych firm.
- Dostarcza uzasadnienia dla podejmowanych decyzji. Plany dostarczają rzeczowych i obiektywnych podstaw do wspierania decyzji o zagospodarowaniu przestrzennym i mogą być wykorzystane przez społeczności do obrony swoich decyzji, jeśli zostaną zakwestionowane w sądzie.
- Poprzez dialog publiczny, obywatele wyrażają wspólną wizję przyszłości. Wreszcie, ale z pewnością nie mniej ważne, proces planowania daje obywatelom możliwość burzy mózgów, debaty i dyskusji na temat przyszłości ich społeczności. Plan opracowany w wyniku intensywnego procesu konsultacji społecznych cieszy się silnym poparciem społeczności. Późniejsze decyzje, które są spójne z polityką planu, rzadziej stają się przedmiotem publicznych kontrowersji.
Gary D. Taylor, Iowa State University
Photo by joybot / CC BY http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/
.