W ramach przygotowań do konferencji pokojowej, która miała nastąpić po I wojnie światowej, wiosną 1917 roku brytyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych utworzyło specjalną sekcję odpowiedzialną za przygotowanie informacji ogólnych do wykorzystania przez brytyjskich delegatów na konferencję. Celebes to numer 85 z serii ponad 160 opracowań przygotowanych przez tę sekcję, z których większość została opublikowana po zakończeniu konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku. Celebes (dzisiejsze Sulawesi, Indonezja) to duża wyspa położona na wschód od Borneo, po drugiej stronie Cieśniny Makassar. Od północy graniczy z Morzem Celebes. Książka obejmuje geografię fizyczną i polityczną, historię polityczną, warunki społeczne i polityczne oraz warunki ekonomiczne. Część poświęcona geografii zwraca uwagę na ciekawy kształt wyspy, z trzema długimi półwyspami wystającymi z jej szkieletu. W XV wieku na Celebesie powstały muzułmańskie sułtanaty. W 1512 roku Portugalczycy założyli osadę w Macassar (lub Makassar) w celu prowadzenia handlu przyprawami, ale w ciągu 17 wieku Holendrzy zdominowali wyspę, która znalazła się pod kontrolą Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej i ostatecznie stała się częścią Holenderskich Indii Wschodnich. Głównymi towarami eksportowymi z wyspy były kawa i kopra. Ostatnią część opracowania stanowi zbiór krótkich szkiców o wyspach związanych z Celebesem, tj. wyspach Sangi (Sangihe), wyspach Talaur (dzisiejsze Talaud lub Pulau-Pulau), archipelagu Banggai, wyspach Sula i kilku innych, wchodzących dziś w skład Indonezji.