Chronic Boredom: 6 Ways to Use Existential Fatigue to Your Advantage

Większość ludzi jest już martwa. Ich umysły są stale zajęte przeszłymi myślami i urazami, a także przyszłymi zmartwieniami i planami. Chodzimy o naszych dniach w pełni pochłonięci każdą myślą, wspomnieniem lub uczuciem, które odciąga nas od całkowitego smakowania życia takim, jakie jest teraz. A większość z nas nie lubi stawiać sobie wyzwań i popychać się do granic naszych dusznych możliwości: zamiast tego czynimy nasze życie tak wygodnym, odrętwiałym i chronionym, jak to tylko możliwe, tak jakbyśmy już leżeli w grobie. Jesteśmy otoczeni przez żywe trupy … jesteśmy żywymi trupami.

Mój partner powiedział te słowa kilka dni temu. Była balsamiczna noc i właśnie zachodziło słońce. Komary brzęczały wokół nas kłując grzbiety naszych rąk, gdy rozmyślaliśmy nad monotonią ludzkiej aktywności przed nami.

„To jest tak żywe, jak nigdy nie poczujesz”, powiedział nagle Sol, a ja zdałem sobie sprawę, że miał całkowitą rację. Chociaż oglądanie samochodów jadących tam i z powrotem nie było dokładnie wspaniałe lub fascynujące, zdałem sobie sprawę, że nie musi być. Nie musisz podróżować do jakiegoś wymyślnego miejsca, aby poczuć, że żyjesz. Nie musisz jechać na drogie wakacje, żeby czuć się radośnie przebudzonym. Nie musicie mieć idealnej pracy czy idealnego życia, aby zakosztować doświadczenia Bycia.

Ale jak zwykle myślimy, że zewnętrzne sytuacje i poprawki ukoją naszą chroniczną nudę, nasz egzystencjalny niepokój. I tak gonimy za następną formą stymulacji – i następną, i następną – aż kończymy z depresją, albo jakąś inną formą psychicznej lub fizycznej choroby.

Jeśli jesteś osobą cierpiącą na chroniczną nudę, która uważa życie głównie za nieznośny i nużący ciąg przewidywalnych wydarzeń, czytaj dalej.

6 Ways to „Recycle” Chronic Boredom

Możesz tego o mnie nie wiedzieć, ale cierpię na nudę dość mocno. Potrafię zrozumieć ludzi tak dobrze, że spotkania towarzyskie – które również przebiegają według przewidywalnego wzorca – są dla mnie mało interesujące (chociaż lubię głęboko łączyć się z innymi na poziomie emocjonalnym). Rutyny i nawyki również mnie nudzą, dramaty ludzi mnie nudzą, uroczystości mnie nudzą, jedzenie mnie nudzą, podróże mnie nudzą, romanse mnie nudzą, a nawet nudzę siebie czasami.

Przewlekła nuda była kłopotliwym, małym towarzyszem, którego nosiłem wokół przez długi czas. Lubię wyobrażać sobie nudę jako kawałek wyplutej gumy, która ma paskudny zwyczaj układania się pod butem mojego życia, czyniąc wszystko tak cholernie irytującym. Gdziekolwiek idziesz, to jest tak, jakbyś zawsze był świadomy tej niezauważalnej obecności, która brudzi doświadczenie swoją irytującą lepkością.

Ale chociaż chroniczna nuda może czuć się niemożliwa do wstrząśnięcia, udało mi się wyjść z grobu życia-umarłego, aby uczyć się i wzrastać z tego doświadczenia. Chcę podzielić się z tobą tym, co zadziałało dla mnie w kolejności istotności/ważności poniżej:

Użyj swojej chronicznej nudy jako pobudki (oto jak).

Gdy tylko poczujesz, że zapadasz się w ten stan apatii i letargu, zwróć uwagę. Prawie zawsze okaże się, że przyczyną twojego znudzenia jest branie życia za pewnik. Czuć nudę jest jak mówienie „Tak, tak. Byłem tam, zrobiłem to, widziałem to wcześniej. Nic z tego nie jest wystarczająco dobre. Potrzebuję więcej, CHCĘ więcej”. Ale czy ty tak uważasz? Czy naprawdę widziałeś, robiłeś, lub doświadczyłeś każdego niuansu obecnej chwili przedtem? Z mojego doświadczenia wynika, że nuda jest doskonałym dzwonkiem alarmowym, ponieważ przypomina nam, że wracamy do naszego martwego stanu egzystencjalnej monotonii. Kiedy czujemy się znudzeni, to tak jakby nasza dusza przypominała nam, że żyjemy za bardzo w przeszłości lub przyszłości, a nie żyjemy każdym dniem tak, jakby był naszym ostatnim.

Odkryłem, że najlepszym lekarstwem na chroniczną nudę jest akceptacja – ale nie ta pasywna. Zaakceptuj swój stan nieszczęścia i pamiętaj, że służy on jako doskonałe wezwanie do przebudzenia, ale również zrównoważyć to z aktywnym dążeniem do przeprogramowania swojego umysłowego niepokoju.

Niech twoja chroniczna nuda ujawni ci to, z czego jesteś niezadowolony w życiu.

Nie tylko chroniczna nuda ujawnia, że nie doceniasz teraźniejszości taką, jaka jest, ale bycie znudzonym również wskazuje na jakąś głębszą formę niezadowolenia w twoim życiu (ale nie zawsze). Być może musisz rzucić swoją ślepą pracę i znaleźć coś lepiej dopasowanego do Ciebie i Twoich marzeń? Być może masz zbyt wiele obciążających zobowiązań i musisz „odciąć tłuszcz” ze swojego życia? Być może nie podejmujesz wystarczającego ryzyka, albo wybierasz najłatwiejszą ścieżkę, podczas gdy przydałaby Ci się trudniejsza? Kiedy pytasz „Dlaczego nie znajduję żadnej radości w życiu właśnie teraz?” i kontynuujesz pytanie aż do uzyskania odpowiedzi, możesz być zaskoczony swoją odpowiedzią.

Czy niewdzięczność jest twoim wrogiem?

Często stwierdzam, że moja nuda przychodzi jako rezultat zapominania o byciu wdzięcznym za to, co mam. Kiedy umysł ma nawyk ciągłego szukania zadowolenia w myślach lub uczuciach dotyczących przyszłości, życie w chwili obecnej nigdy nie może być wystarczająco dobre. Nie tylko to, ale kiedy bierzemy za pewnik to, co mamy, często oczekujemy, że będzie jeszcze lepsze niż to, co jest w stanie być, narzucając na to nasze przekonania, pragnienia i oczekiwania. Na przykład, jeżeli ty czujesz nudę w twój związku właśnie teraz, ty kiedykolwiek rozważałeś że ty możesz brać twój partnera dla pewnik? Oczywiście, tam są wiele inni przyczyny dla czuć nieszczęśliwych w związkach, ale jeden pospolity powód jest niewdzięcznością. Jeżeli ty tylko jeden godzina opuszczałeś z twój partnerem, twój uczucia wobec one zmieniać?

Niewdzięczność jest jak wróg (przyjaciel/przyjaciel) ponieważ ono oszukuje my wierzyć że tam jest coś wiecznie „lepszy” niż co mamy, podczas gdy w tym samym czasie powoduje my wielkiego nieszczęście.

Najlepszym rozwiązaniem, jakie odkryłem dla niewdzięczności, jest zatrzymanie wszystkiego, co robisz, na kilka chwil i delektowanie się swoim otoczeniem. Lubię znaleźć co najmniej 5 rzeczy, za które jestem wdzięczny, np. „… za świeżą bryzę”, „… za to jak troskliwy jest mój partner/przyjaciel/współpracownik”, „… za ten wygodny fotel”, „… za wyzwania, które pomagają mi się rozwijać”, itp.

Twoje nawyki mogą cię dusić.

Ludzie szybko zaprzyjaźniają się z nawykami, ponieważ zapewniają one strukturę, organizację i poczucie bezpieczeństwa. Ale nie wszystkie nawyki są stworzone do utrzymania, a w rzeczywistości wiele z nawyków, które religijnie utrzymujemy, w znacznym stopniu przyczynia się do naszego poczucia chronicznej nudy. Dopiero niedawno uświadomiłam sobie: „WAIT … Nie muszę ćwiczyć tylko po południu? Mogę właściwie ćwiczyć również RANO?!”. Brzmi to niedorzecznie, ale to faktycznie rozwaliło mój umysł, ponieważ byłem tak zakorzeniony w schemacie życia, że wszystkie inne opcje stały się nieistniejące.

Zastanów się, jakie nawyki mogą ci ciążyć lub jakie rutyny mogłyby zrobić ze spontaniczną metamorfozą już teraz.

Pokonaj siebie kijem proaktywności.

Bycie wygodnym w życiu ma swoją jasną i ciemną stronę. Z jednej strony bycie wygodnym może być naprawdę przyjemne i odświeżające – ale z drugiej strony może rodzić lenistwo, apatię i pustkę. Jeśli chcesz czerpać z życia to, co najlepsze, musisz uderzyć się kijem proaktywności. Rozumiem przez to, że musisz być czujny i prowokować się do działania, kiedy czujesz, że popadasz w nudę. Tak, to może być niewygodne, a nawet denerwujące na początku, ale jest to jedyny sposób, w jaki możesz przerwać cykl nużenia.

Jak możesz to zrobić? Zrób to, myśląc o jednej rzeczy, którą możesz „szturchnąć kijem” w swoim życiu. To może być nauka, jak zrobić swój własny szampon DIY, lub oglądanie gatunku filmu, którego nigdy nie rozważałbyś oglądać, lub nauka pływania kajakiem, lub szczotkowanie kurzu z twojego starego zapomnianego rękopisu książki, lub nawet nauka, jak być turystą w swoim własnym kraju. Jest wiele sposobów na to, aby się rozruszać i ponownie zacząć działać.

Naucz się, jak cieszyć się małymi, przemijającymi chwilami w życiu (oto jak).

Nauczenie się, jak cieszyć się małymi, przemijającymi chwilami w życiu polega po pierwsze na rozwijaniu zdolności do bycia obecnym. Pulling yourself daleko od twój nieustannej umysłowej gadaniny może być bardzo trudny, ale gdy ty powoli uczysz się jak czysto doświadczać each teraźniejszego moment, ty także uczysz się jak doceniać małe radości w życiu. Skoncentrowany oddech, samotność, introspekcja i mindfulness medytacja są wszystkie skutecznymi sposobami uczenia się jak być samoświadomym i teraźniejszym. Po umieszczeniu swojego umysłu do niego, zaczniesz cieszyć się nawet najbardziej subtelne doświadczenia życia jak delikatny pogłos liści przeciwko wiatrowi, mrówki pełzające po podłodze, odległe ruchu w tle i ciszy nocy.

Myśli końcowe

Chroniczna nuda jest doświadczeniem prawie każdy przechodzi w życiu w jednym punkcie lub innym. Tak, możesz być super inteligentny, i tak, możesz wiele doświadczyć, ale pełne spektrum życia nie może być ograniczone do twojej zakorzenionej perspektywy, uwarunkowanych przekonań, lub wąskiego ciała doświadczeń. Otwarcie się na uczenie się od swojej nudy wymaga pokory, a także odwagi, by się mylić w obliczu swoich ukrytych osądów i błędnych przekonań na temat życia.

Czy jesteś osobą cierpiącą na chroniczną nudę? Jakie były twoje doświadczenia i jakie rady możesz zaoferować innym borykającym się z tym samym problemem?

.