Abstract
Although the majority of African American Muslims are now orthodox Sunnī Muslims, Oni (lub może ich rodzice) zostały po raz pierwszy wprowadzone do Koranu (lub niektóre koncepcje tego) przez Moorish Science Temple lub Nation of Islam. Na ironię zakrawa fakt, że przywódcy tych ruchów, Noble Drew Ali i Elijah Muhammad, wiedzieli bardzo niewiele o Koranie. Ten artykuł bada, co dokładnie słowo „Koran” i tekst Koranu oznaczało dla tych dwóch wczesnych afroamerykańskich „muzułmanów” poprzez zbadanie ich użycia zarówno słowa, jak i tekstu. Drew Ali, stworzywszy swój własny Koran, używał tylko nazwy, ponieważ potwierdzała ona jego proroctwo. Elijah Muhammad miał nieco mniej heretyckie podejście. Z jednej strony akceptował Koran jako pismo święte i często cytował jego wersety. Z drugiej strony, nie był związany jego tradycyjną interpretacją i wierzył, że wkrótce zostanie objawiony nowy Koran. Jednak zarówno dla Drew Alego, jak i Eliasza Muhammada, kluczowe znaczenie Koranu polegało na (a) jego zdolności do nadania „islamskiej” legitymacji ich ruchom i autorytetu im samym, oraz (b) jego niezależności od chrześcijaństwa, które było postrzegane jako religia białej rasy. على الرغم من أن الغالبية العظمى للمسلمين من الأفارقة الأمريکيين في الوقت الحاضر هم من أهل السنة السلفين ــ فإنهم (أو ربما آباءهم) تعرفوا في البداية على القرآن (أو على بعض الأفکار عنه) من خلال „المعبد العلمي الأفريقي” أو من خلال „أمة الإسلام”. ومن المفارقات أن رؤساء هذه الحرکات ــ نوبل درو على وإليجا محمد ــ کانت معلوماتهم ضئيلة جدا عن القرآن ويحاول هذا البحث أن يلقي الضوء على ما کانت تعنيه بالضبط کلمة „قرآن” و „النص القرآني” لهاتين الشخصيتين باعتبارهما من الأفارقة الأمريکيين المسلمين الأوائل من خلال الترکيز على استخدام کل منهما لهاتين الکلمتين. درو على أصدر قرآنه الخاص مستخدما الإسم لما يسبغه على عمله من التأصيل. أما إليجا محمد فقد اکتى بمنهج أقل إلحادا. فمن ناحية اعترف بالقرآن ککتاب مقدس، مستشهدا بآيات منه في مناسبات عديدة. ولکنه من ناحية أخرى لم يلتزم بالتفاسير التقليدية للنص، مع اعتقاده بأن قرآنا جديدا کان على وشك النزول. ومع ذلك فإن أهمية القرآن بالنسبة لدرو على وإليجا محمد کانت تکمن في: (أ) کونه يسبغ شرعية إسلامية على حرکتيهما، ويمنحهما سلطة على الآخرين، (ب) استقلاليته عن المسيحية تلك الديانة التي کانا يعتبر انها ديانة الجنس الأبيض.
The Journal of Qur’anic Studies to wydawane dwa razy w roku, dwujęzyczne, recenzowane czasopismo, którego celem jest zachęcanie i promowanie studiów nad Koranem z szerokiego zakresu perspektyw naukowych, odzwierciedlając różnorodność podejść charakterystycznych dla tej dziedziny nauki. Ponadto, JQS publikuje artykuły zarówno w języku angielskim i arabskim, aby zachęcić do wypełnienia luki między dwiema tradycjami muzułmańskiej i zachodniej nauki. Journal of Qur’anic Studies jest poświęcony głównie publikacji oryginalnych artykułów, z sekcją recenzji książek, w tym recenzje nowych dzieł na temat Koranu w różnych językach świata muzułmańskiego, jak również dorobku zachodniej prasy akademickiej. JQS jest wydawane przez Edinburgh University Press w imieniu Centrum Studiów Islamskich w SOAS.
Edinburgh University Press jest głównym wydawcą naukowym w Szkocji książek akademickich i czasopism oraz jednym z wiodących wydawnictw uniwersyteckich w Wielkiej Brytanii. Założona ponad pięćdziesiąt lat temu, Edinburgh University Press stała się spółką zależną należącą w całości do Uniwersytetu w Edynburgu w 1992 roku. Książki i czasopisma publikowane przez wydawnictwo noszą imprimatur jednego z najstarszych i najbardziej zasłużonych brytyjskich ośrodków naukowych i cieszą się najwyższymi standardami akademickimi dzięki naukowej ocenie Komitetu Prasowego. W 2004 r. EUP uzyskało status organizacji charytatywnej. EUP ma znaczący program publikacji czasopism i książek – co roku ukazuje się 120 nowych książek i ponad 30 czasopism. Więcej informacji można znaleźć na stronie www.euppublishing.com.