Autoimmune polyendocrinopathy-candidiasis-ectodermal dystrophy (APECED; OMIM *240300, zwana również APS 1,) jest rzadkim zaburzeniem autosomalnym recesywnym, które jest częstsze w pewnych izolowanych populacjach. Ogólnie charakteryzuje się dwoma z trzech głównych objawów klinicznych, które mogą być obecne, chorobą Addisona i/lub niedoczynnością przytarczyc i/lub przewlekłą kandydozą śluzówkowo-skórną. Pacjenci mogą mieć również wiele innych objawów klinicznych, w tym przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka, niewydolność gonad, a rzadko autoimmunologiczną chorobę tarczycy i cukrzycę insulinozależną. My i inni zidentyfikowaliśmy ostatnio gen dla APECED, który nazwaliśmy AIRE (od autoimmunologicznego regulatora). AIRE ulega ekspresji w grasicy, węzłach chłonnych i wątrobie płodowej i koduje białko zawierające motywy sugerujące regulator transkrypcji, w tym dwa motywy palca cynkowego (palec PHD), region bogaty w prolinę i trzy motywy LXXLL. Zidentyfikowano sześć mutacji, w tym R257X, dominujący fiński allel APECED. R257X obserwowano również u niefińskich pacjentów APECED, występując na różnych haplotypach chromosomalnych, co sugeruje różne pochodzenie mutacji. Tutaj przedstawiamy analizę mutacji u rozszerzonej serii pacjentów, głównie pochodzenia północnowłoskiego. Wykryliśmy 12 polimorfizmów, w tym jedną substytucję aminokwasową, oraz dwie dodatkowe mutacje, R203X i X546C, oprócz wcześniej opisanych mutacji, R257X, 1096-1097insCCTG i 13-bp delecji (1094-1106del). R257X była również częstą mutacją u pacjentów z północnych Włoch (10 z 18 alleli), a 1094-1106del stanowiła 5 z 18 alleli z północnych Włoch. Zarówno R257X jak i 1094-1106del zaobserwowano u pacjentów o czterech różnych pochodzeniach geo-etnicznych i oba były związane z wieloma różnymi haplotypami przy użyciu blisko flankujących markerów polimorficznych wskazujących na prawdopodobne wielokrotne zdarzenia mutacyjne (odpowiednio sześć i cztery). Identyfikacja wspólnych mutacji AIRE w różnych grupach pacjentów z APECED ułatwi diagnostykę genetyczną. Ponadto, przedstawione polimorfizmy dostarczają narzędzi do badania udziału AIRE w innych chorobach autoimmunologicznych, szczególnie tych dotyczących układu endokrynnego.