Connect. Odkrywaj. Share.

Hip-hop nadaje się do współpracy bardziej niż jakikolwiek inny gatunek. Nie jest prawdopodobne, abyś znalazł piosenkę rockową, popową lub country z czterema głównymi wokalistami z różnych zespołów, scenariusz ten jest powszechny w muzyce rap. Kiedy po raz pierwszy pojawia się informacja o nowej piosence rapera A z udziałem rapera B, może to wywołać natychmiastowy szum, zanim pojawi się choćby jeden takt. Jest to idealna reprezentacja koleżeństwa i rywalizacji, zarówno przyjacielskiej, jak i wrogiej, która odróżnia hip-hop od jego odpowiedników.

Idealnym przykładem tego rozróżnienia jest fenomen hip-hopowego cyphera. Koncepcja cypher został wprowadzony przez organizację opartą na islamie, Five Percent Nation, znany również jako Nation of Gods and Earth, który był odłamem Nation of Islam i utworzony w Harlemie w połowie 1960 roku. Wpływ Narodu Pięciu Procent na wiele sposobów położył fundamenty pod hip-hop na Wschodnim Wybrzeżu w latach 80. i wczesnych 90. Wiele z hip-hopu lingo, w tym ludzi odnoszących się do siebie jako „Bogów” i „Earths”, a użycie słów takich jak „najwyższy”, „matematyka”, „nauka”, „wiedza” i „cypher” (w pewnym kontekście, oczywiście) jest w dużej mierze pod wpływem Five Percent Nation.

Artyści rapowi z Nowego Jorku aktywni w latach 80-tych i 90-tych byli pierwszym pokoleniem, które dorastało z naukami od Narodu Pięciu Procent od urodzenia. Słowo „cypher” ma wiele definicji. Słownik Oksfordzki definiuje cypher jako „tajny lub zakamuflowany sposób pisania kodu”. Cypher może również oznaczać koło lub liczbę zero. We wczesnych dniach hip-hopu, był używany, gdy grupa raperów, zwykle stojących w kręgu, wymieniała się na zmianę wersami dla rywalizacji, praktyki lub czystej rozrywki. Cypher, niezależnie od tego w jakiej formie występuje, na stałe wpisał się w kulturę.

Duch hip-hopowego cyphera żyje również dzięki temu, co określa się jako „posse cuts” lub „posse tracks”. Jest to oryginalna piosenka lub remix, który zawiera zazwyczaj czterech lub więcej raperów, takich jak „Forever” Drake’a, „Swagga Like Us” TI lub remix „That’s On Me” Yella Beezy’ego. Tradycyjnie różnica między tego typu utworami a cypherem polega na tym, że posse tracks w dużej mierze utrzymują formę zwykłej piosenki, zazwyczaj z powtarzającym się motywem i refrenem. Cypher ma tendencję do bycia bardziej surowym, z mniejszą strukturą, podporządkowaną stylowi i tematowi wersu każdego rapera.

The cypher ewoluował, aby stać się skutecznym narzędziem do zwiększenia sławy dla up-and-coming artystów i wygodny sposób, aby połączyć talenty raperów zarówno nowych i ustalonych, którzy w przeciwnym razie nie może mieć szansę współpracować. Przykłady tego można znaleźć w lokalnej społeczności hip-hopowej. W maju ubiegłego roku, weteran hip-hop executive i artysta Prynce P z Pohectic Life Records wylądował hit z „The Triple D Cypher” produkowane przez Billy Syn. To zawierał zróżnicowaną mieszankę 14 raperów, w tym lokalnych legend Big Tuck i Mr Pookie obok up-and-comers Alsace Carcione, Eclipse Darkness & Bobby Fisha.

Piosenka zgarnęła wystarczająco dużo szumu w sieci i strumieni, aby zostać odebrana przez producentów filmu dokumentalnego Dig Deep: The Pathway Beyond the NFL Draft, wydanego w grudniu, który dokumentował College Gridiron Showcase, który odbywa się w Teksasie.

„Czułem, że ten cypher był o wiele większy niż tylko piosenka”, mówi Prynce P. „Pokazał, że kiedy się jednoczysz zamiast dzielić, możesz stworzyć wielkość. Zebraliśmy się razem z różnymi głosami, różnymi stylami, różnymi smakami, dla jednej sprawy: miłości do muzyki.”

Prynce P pracuje nad sklejeniem kolejnego cyphera, „Reloaded,” z raperami z Dallas, który ma zostać wydany tego lata. W skład rosteru emcees wchodzą DQ Hampton, Flexinfab, Flower Child, Motian, IQ Muzic, Eclipse Darkness i sam Prynce P.

„W nowym zredukowałem go do siedmiu emcees,” mówi producent. „Każdy wers ma 24 takty z trzema emceesami (z) ośmioma taktami każdy. Chciałem poeksperymentować z tą formułą. Niewielu ludzi jest na tyle szalonych, by robić to, co ja” – dodaje żartobliwie. „To wyjątkowa piosenka, a my jesteśmy z nią w 80 procentach skończeni.”

Kuratorami cypherów są często producenci, DJ-e lub podmioty medialne. Lokalny niezależny bloger hip-hopowy i krytyk hip-hopu Rodrick Rules podjął swoją pierwszą próbę tworzenia muzyki poprzez produkcję wykonawczą cyphera zatytułowanego „Beat CD & Pack of Blacks” wyprodukowanego przez Mousequake i zawierającego Anonymous, Jui$e Leroy, Rakim Al-Jabbaar, Colby Savage, N8, C-Thru, Kemist Da Kidd, Yola Franklin i Jroc Obama.

Idea zjednoczenia była również na czele przy tworzeniu tego cyphera.

„Złożyłem to razem przede wszystkim jako sposób, aby pomóc połączyć artystów ze sobą” – mówi Rules. „Wielu artystów biorących udział w tym projekcie wiedziało o sobie nawzajem, ale nigdy nie pracowali razem. Nazwę zaczerpnąłem z 'Backseat Freestyle’ Kendricka Lamara, kiedy to Kdot dostaje telefon i ktoś mówi, 'Mam paczkę czarnych i płytę CD z bitami, przygotuj swoje freestyle’.”

Rules mówi również, że ten cypher służy jako próba przed większymi aspiracjami, które ma w przemyśle muzycznym. „Obecnie pracuję nad nowym singlem i kolejnym cypherem; wszystkie te utwory znajdą się na kompilacji, którą składam pod tytułem Sometimes the Internet Lies. Złożyłem przysięgę, że wszystko, co upuszczę od 2019 roku i dalej, będzie epickie” – mówi.

Na szczęście dla fanów hip-hopu, niezależnie od innych trendów, które mogą przychodzić i odchodzić, „trzy C” – współpraca, koleżeństwo i rywalizacja – są osadzone głęboko w korzeniach muzyki rap. To gwarantuje, że cyphery, posse tracks i tym podobne będą nadal wydarzeniami muzycznymi, którymi wszystkie pokolenia będą się cieszyć jako integralną częścią kultury hip-hop.

• DFW Music News
• Music History

.