Dokładnie sto lat minęło, odkąd komuniści po raz pierwszy doszli do władzy. Stało się to w Rosji, pogrążonej w trzyletniej wojnie światowej i po obaleniu osiem miesięcy wcześniej cara Mikołaja II. Niewielu poza Rosją sądziło, że rząd komunistyczny może przetrwać długo. Ale w rzeczywistości „rewolucja październikowa” była awangardą – by użyć ulubionego komunistycznego terminu – ogólnoświatowego ruchu, który zainspirował miliony na całym świecie i odepchnął miliony innych.
Czysty komunizm, w teorii, pociągałby za sobą wspólną własność środków produkcji i usychanie państwa. Nic dziwnego, że nigdy nie udało się go osiągnąć. Ale ideologia, która obiecywała obalenie władzy kapitału i zniekształceń, jakie akumulacja kapitału wywierała na społeczeństwo, przyciągnęła zwolenników od Korei na wschodzie po Kubę na zachodzie. Jego zwolennicy wierzyli, że budowa komunizmu wymaga wykorzenienia kapitalistycznych przekonań i oczyszczenia z tych, którzy trzymali się burżuazyjnych lub kontrrewolucyjnych sposobów myślenia. Wiele milionów zostało zapakowanych do obozów więziennych, a kolejne miliony zginęły z głodu, narażenia i od kul katów w dążeniu do zbudowania komunistycznej przyszłości.
A potem wszystko zaczęło się rozpadać. Doprowadził do tego cynizm, wyczerpanie i nieuniknione porównania z dobrze prosperującymi gospodarkami rynkowymi Zachodu. Światowy komunizm był najbardziej przerażającym wrogiem Ameryki w środkowych dekadach XX wieku. Ale od 1989 roku jeden kraj po drugim albo całkowicie odrzucił komunizm, albo dyskretnie odsuwał go na bok w pogoni za biznesem. Dziś żyje on tylko w najbardziej złagodzonych formach. Korea Północna jest jedyną okrutną ostoją wśród pozostałych krajów komunistycznych, ale nawet tam rynki zmieniają charakter gospodarki.
Poniżej przedstawiamy oś czasu przełomowych momentów w stuletniej historii komunizmu u władzy, zapis ruchu, który dążył do światowej rewolucji, industrializacji na epicką skalę i stworzenia nowej formy społeczeństwa. Wyrósł z miejskiego powstania w północno-zachodniej Rosji, rozprzestrzenił się na całym świecie, głęboko zgnił i w końcu wycofał się jak lód rzeczny podczas wiosennej odwilży.
Nov. 7, 1917
Wielka Rewolucja Październikowa
Rewolucyjna frakcja marksistowska zwana bolszewikami przejęła władzę w Rosji pod przywództwem Włodzimierza Lenina. (Miało to miejsce 25 października według starego kalendarza rosyjskiego, stąd nazwa). Po brutalnej wojnie domowej bolszewicy utworzyli Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Był to pierwszy komunistyczny rząd na świecie. Sowieci zamierzali eksportować komunizm do innych wielkich krajów przemysłowych, co uczyniło z nich pariasów wśród kapitalistów.
Władimir Iljicz Uljanow (1870-1924), lepiej znany jako Lenin, przemawia do swoich zwolenników w Moskwie w pierwszą rocznicę rewolucji bolszewickiej. (Agence France-Presse/Getty Images)
30 czerwca 1929
Założenie Magnitogorska
Przywódca Związku Radzieckiego Józef Stalin zarządził budowę nowego miasta, w którym miały się mieścić największe huty żelaza i stali w Związku Radzieckim. Była to część pięcioletniego planu mającego na celu wyprowadzenie Rosji z feudalnej, rolniczej gospodarki i przekształcenie jej w przemysłowego giganta. Magnitogorsk, położony w górach Ural, został zbudowany z pomocą amerykańskich inżynierów i wzorowany na Gary, Ind. Stał się on wizytówką sowieckich osiągnięć gospodarczych.
Ale była też inna strona sowieckiej gospodarki: Głód wywołany przez człowieka uderzył w Ukrainę, a miliony mężczyzn i kobiet zniknęły w gułagach. Więźniowie byli zatrudniani do kopania kanałów, cięcia drewna i wydobycia węgla.
Brygada robotnicza w Hucie im. W.I. Lenina w Magnitogorsku. (Tass via Getty Images)
9 maja 1945 roku
Zwycięstwo nad nazistowskimi Niemcami
Sowieci ponieśli główny ciężar II wojny światowej w Europie. Ich ostateczny triumf był od tamtej pory wykorzystywany jako wydarzenie usprawiedliwiające, takie, które nadaje chwałę i legitymizację ZSRR – i jego rosyjskiemu następcy. Pod koniec wojny Moskwa ustanowiła przyjazne reżimy komunistyczne w całej Europie Wschodniej, tworząc to, co Winston Churchill nazwał żelazną kurtyną, w miarę jak zimna wojna z Zachodem schodziła na dalszy plan.
Żołnierze Armii Radzieckiej podnoszą swoją flagę nad Reichstagiem w Berlinie 30 kwietnia 1945 roku. (Sovfoto/UIG via Getty Images)
1 października 1949
Mao ogłasza zwycięstwo komunistów w Chinach
Długotrwały konflikt między nacjonalistami a komunistami w końcu zakończył się niemal całkowitym zwycięstwem komunistów. Mao Zedong, przywódca Partii Komunistycznej, został powitany w Moskwie jako trybun azjatyckiego komunizmu. Ale nie minęło wiele czasu, gdy napięcia doprowadziły do zerwania, rozdzielając dwa najważniejsze kraje komunizmu.
Przez następne dziesięciolecia miliony Chińczyków umierały w obozach pracy i z głodu.
27 lipca 1953 roku
Wojna koreańska kończy się patem.
Po klęsce Japonii w II wojnie światowej Korea została podzielona między komunistyczną Północ, znajdującą się pod skrzydłami Związku Radzieckiego, i przyjazne Zachodowi Południe. Wojna koreańska wybuchła w 1950 r., stawiając Koreańczyków przeciwko sobie i wciągając w nią Stany Zjednoczone i ich sojuszników z jednej strony, a komunistyczne Chiny z drugiej. Ostatecznie zakończyła się remisem, choć do dziś Korea Północna przedstawia ją jako zwycięstwo.
Zmechanizowana jednostka północnokoreańska bierze udział w zdobyciu miasta Taejon z rąk sił amerykańskich w 1950 roku. (Korean Central News Agency/Korea News Service/AP Images)
4 listopada 1956 roku
Sowieci tłumią powstanie węgierskie
Po śmierci Stalina w 1953 roku pojawienie się Nikity Chruszczowa jako przywódcy Związku Radzieckiego zdawało się zwiastować złagodzenie represji. Restrykcyjni Węgrzy, pragnący uwolnić się od Moskwy, wzniecili powstanie, które doprowadziło do upadku ich rządu. Prezydent Dwight Eisenhower kibicował im. Ale Stany Zjednoczone stały z boku, gdy wojska radzieckie wlały się do kraju, rozbijając rebelię.
1 stycznia 1959
Fidel Castro przejmuje władzę na Kubie
Castro i jego rewolucjoniści wyszli z gór, aby obalić skorumpowany reżim Fulgencio Batisty, który miał silne powiązania z amerykańską przestępczością zorganizowaną. Początkowo skłonny do współpracy ze Stanami Zjednoczonymi, Castro w ciągu roku zwrócił się o wsparcie do Moskwy, w obliczu wrogości USA. Amerykańscy przywódcy byli zszokowani widząc, jak komunizm zdobywa przyczółek na zachodniej półkuli.
Wspierający przywódcę rebeliantów Fidela Castro niosą obraz swojego bohatera podczas wiecu powitalnego wzdłuż Malecón w Hawanie, po tym jak Castro obalił dyktatora Fulgencio Batistę. (Associated Press)
30 kwietnia 1975
Upadek Sajgonu
Krwawa i długotrwała wojna w Wietnamie, która zniszczyła administrację Lyndona Johnsona i przyczyniła się do upadku Richarda Nixona, zakończyła się zwycięstwem komunistów. Sajgon przemianowywać Ho Chi Minh Miasto. To było blisko znaku wysokiej fali globalnego komunizmu, choć niewielu podejrzewało to w tym czasie.
Mieszkańcy Sajgonu wychodzą na ulicę, aby powitać wojska komunistyczne 30 kwietnia 1975 r. pod koniec wojny wietnamskiej. (Agence France-Presse/Getty Images)
31 sierpnia 1980
Solidarność powstaje w Polsce
Pierwszy niezależny związek zawodowy w powojennej Europie Wschodniej powstał w stoczni w Gdańsku, na czele którego stanął między innymi elektryk Lech Wałęsa. Najpierw rząd w Warszawie próbował z nim negocjować. Potem związek został zdelegalizowany. Ale nigdy nie zniknął, i miał powstać w kluczowym roku 1989.
Lech Wałęsa, szef delegacji strajkujących robotników, stoi na prowizorycznym podium, aby ogłosić podpisanie umowy wstępnej w Stoczni Gdańskiej im. (Associated Press/Reportagebild)
4 czerwca 1989
Protesty na Placu Tiananmen zostały zdławione
Prodemokratyczni protestujący zajęli centralny plac Pekinu, zainspirowani programem zmian, do którego ostrożnie dążyli chińscy przywódcy. Wyzwanie okazało się zbyt wielkie dla komunistycznego rządu, który wysłał wojsko i czołgi, by zmieść plac z powierzchni ziemi. Setki, a może tysiące ludzi straciło życie. Lekcja została wyciągnięta i nic podobnego nie powtórzyło się w Chinach.
Chińczyk stoi samotnie, aby zablokować linię czołgów jadących na wschód na pekińskim bulwarze Cangan na placu Tiananmen 5 czerwca 1989 roku. Mężczyzna, wzywający do zaprzestania przemocy wobec prodemokratycznych demonstrantów, został odciągnięty przez osoby postronne, a czołgi ruszyły w dalszą drogę. (Jeff Widener/Associated Press)
9 listopada 1989
Upadek muru berlińskiego
Pięć miesięcy później przywódca Związku Radzieckiego Michaił Gorbaczow zasygnalizował komunistycznemu rządowi wschodnioniemieckiemu, że Moskwa – zaniepokojona upadkiem gospodarczym i osłabieniem zapału ideologicznego – nie przyjdzie mu z pomocą w obliczu rosnących protestów społecznych. Solidarność zajęła już miejsce w polskim rządzie, a Węgrzy napływali przez granicę do Austrii. Ale kiedy mur upadł i berlińczycy ponownie zjednoczyli się w radosnych demonstracjach, dla świata stało się jasne, że era komunizmu w Europie Wschodniej dobiegła końca.
Dwóch zachodnioniemieckich policjantów nie pozwala ludziom zbliżyć się do siebie, podczas gdy wschodnioniemiecka policja narodowa stoi na i w pobliżu upadłego fragmentu muru berlińskiego 11 listopada 1989 roku. (Gerard Malie/Agence France-Presse/Getty Images)
19 sierpnia 1991 roku
Nieudany zamach stanu w Moskwie sygnalizuje koniec ZSRR
Sowieccy twardogłowi próbowali obalić Michaiła Gorbaczowa z obawy, że jego polityka głasnosti i pierestrojki – otwartości i restrukturyzacji – naraża ich kraj na niebezpieczeństwo rozpadu. Ich porażka dała silny impuls największemu antykomuniście w Rosji, Borysowi Jelcynowi, i doprowadziła do zdelegalizowania partii komunistycznej zaledwie kilka tygodni później. Związek Radziecki rzeczywiście rozpadł się i przestał istnieć 25 grudnia 1991 r.
Boris Jelcyn, prezydent Federacji Rosyjskiej, przemawia z czołgu przed budynkiem parlamentu rosyjskiego w Moskwie, na 19 sierpnia 1991 roku. Jelcyn wezwał naród rosyjski do oparcia się próbie zamachu stanu przez komunistycznych twardzieli. (Associated Press)
16 sierpnia 2010
Gospodarka Chin wyprzedziła Japonię
Dane rządowe opublikowane w tym dniu pokazały, że Chiny prześcignęły Japonię i stały się drugą co do wielkości gospodarką świata. Odwrót Pekinu od marksizmu w kierunku kapitalizmu sponsorowanego przez państwo trwał już od dwóch dekad, a teraz przyniósł dramatyczne rezultaty.
Fabryka włókiennicza w Yiwu, we wschodniochińskiej prowincji Zhejiang, w 2010 roku. (Agence France-Presse/Getty Images)
3 września 2017
Korea Północna twierdzi, że może uderzyć w USA bombą wodorową.
Trzy pokolenia przywództwa rodziny Kimów zmieniły Koreę Północną w państwo zbójeckie, bardziej monarchię niż prawdziwie komunistyczny naród. Wprowadzenie reform rynkowych – choć na mniejszą skalę niż w Chinach czy Wietnamie – pomogło gospodarce. Jednak wrogość wobec Zachodu, a zwłaszcza Stanów Zjednoczonych, jeszcze się zaostrzyła. Korea Północna postrzega broń jądrową jako jedyny środek, dzięki któremu może utrzymać swoją suwerenność w obliczu tego, co nazywa amerykańską agresją. Sto lat po przejęciu władzy w Rosji przez Lenina jest to najbardziej wrażliwa reduta komunizmu.
Północnokoreański przywódca Kim Dzong Un gestykuluje w kierunku metalowej obudowy na oficjalnym zdjęciu, które zostało opublikowane po ogłoszeniu przez Pjongjang 3 września, że opracował bombę wodorową, która może być załadowana do nowego międzykontynentalnego pocisku balistycznego kraju. (Agence France-Presse/Getty Images)
Projektowanie: Joe Moore i Matthew Callahan. Mapy autorstwa Larisa Karklisa
.