Do 138 000 km², dorzecze rzeki Athabasca stanowi około 5% ogromnego dorzecza rzeki Mackenzie, największego w Ameryce Północnej dorzecza płynącego w kierunku północnym i głównego północnoamerykańskiego źródła słodkiej wody dla Oceanu Arktycznego. System rzeki Mackenzie rozciąga się na długości 4 241 km od jej najdalszego źródła do delty na Morzu Beauforta. Rzeka odwadnia obszar 1,8 mln km², jedną piątą powierzchni Kanady, a jej średni roczny wypływ wynosi 9 910 m3/s.
Dorzecze rzeki Mackenzie jest dziesiątym co do wielkości dorzeczem na świecie (MRBB 2004), rozciągającym się na 20° długości i 15° szerokości geograficznej od Gór Skalistych do nizin Arktyki. Zlewnia obejmuje wiele różnych ekostref i form terenu (MRBB 2001; patrz zdjęcia po prawej). Wieczna zmarzlina leży na 75% powierzchni dorzecza. Unikalną cechą dorzecza Mackenzie są stożkowate, pokryte lodem wzgórza, zwane pingos, znajdujące się na wybrzeżach Beauforta (NRCAN 2008a).
System rzeki Mackenzie odgrywał ważną rolę w handlu futrami i nadal jest ważnym szlakiem transportowym dla północnych społeczności. Podczas gdy północna część dorzecza jest nadal słabo zaludniona, zapotrzebowanie na jej zasoby – w tym minerały i energię kopalną – rośnie (MRBB 2003).
.