Frank Zamboni wynalazł maszynę do odnawiania lodu, która do dziś nosi jego imię.
Pracując w Kalifornii, Zamboni i jego bracia byli partnerami w przedsiębiorstwie, które produkowało i sprzedawało lód blokowy. Gdy przemysł lodu blokowego podupadł z powodu przenośnych urządzeń chłodniczych, bracia Zamboni zamiast tego wykorzystali swoją wiedzę o robieniu lodu do stworzenia krytego lodowiska o nazwie Islandia w 1940 r.
Lodowisko okazało się tak udane, że utrzymanie gładkiego lodu było pracochłonne, wymagając od załogi pięciu osób pracy przez półtorej godziny. Załoga musiała zeskrobać górną powierzchnię lodu, wymieść wióry, zmyć powierzchnię, wyczyścić ją mopem i spryskać ostatnią warstwą wody.
Do 1949 roku Zamboni stworzył prototyp swojej maszyny do pielęgnacji lodu, która mogła wykonać pracę w ciągu piętnastu minut. Masowa produkcja maszyn rozpoczęła się w 1954 roku, i otrzymały one międzynarodową ekspozycję, kiedy zostały użyte na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1960 roku w Squaw Valley w Kalifornii. Maszyny Zamboni’ego szybko stały się niezbędne na lodowiskach wszędzie.
Urodzony w Eureka, Utah, Zamboni uczęszczał do szkoły handlowej w Chicago przed dołączeniem do swoich braci w Kalifornii. Przed rozpoczęciem działalności związanej z lodem blokowym byli wspólnikami w warsztacie samochodowym.