Improvise Piano With the Dorian Scale

Poziom umiejętności

Poziom 2

Poziom 3

Nie ma to jak posiadanie „idealnego dopasowania” na daną okazję. Może to być narzędzie w garażu, sukienka w szafie, lub po prostu napisana kartka z życzeniami. Umiejętność dopasowania się do chwili to ważna umiejętność. Jako pianista, ty też często musisz wymyślić „idealne dopasowanie”. W rzeczywistości muzycy bardziej niż od innych instrumentalistów oczekują od pianisty wymyślania intro, zakończeń, vampów i cue. W dzisiejszym Quick Tip, Jonny dzieli się tym, jak stworzyć poczucie tajemniczości i cudowności na fortepianie, czerpiąc ze skali doryckiej. Prawdopodobnie rozpoznasz ten dźwięk często używany przez kompozytorów filmowych, takich jak Danny Elfman (Edward Scissorhands), John Williams (The Lost World: Jurassic Park) i James Horner (The Pagemaster), aby wciągnąć publiczność w magiczny moment. Co może nie zgadłeś, jednak, jest to, że trzeba tylko:

• 2 akordy lewej ręki
• 1 skala prawej ręki

To prawda! Dzisiejsza lekcja da Ci „idealne dopasowanie” do stworzenia tego klasycznego, tajemniczego nastroju, nie pozostawiając Twojej głowy w tyle. Niezależnie od tego, czy jesteś początkującym, średnio zaawansowanym czy zaawansowanym pianistą, będziesz w stanie uchwycić ten materiał i czerpać z niego, gdy nadejdzie odpowiedni moment.

Cue the music!

Krok 1: Tajemnicze akordy

Pierwszy krok do stworzenia klasycznego tajemniczego nastroju obejmuje dwa podstawowe akordy, które być może już znasz. Będziemy używać trójdźwięku c-moll i trójdźwięku F-dur w lewej ręce. Oto podstawowe akordy:

Jeśli jesteś już zaznajomiony z tymi akordami, to jesteś gotowy do kroku 2. Jednakże, jeśli jesteś początkującym i potrzebujesz wyjaśnienia krok po kroku, jak skonstruować podstawowe akordy trzynutowe zwane triadami, to nasza ścieżka edukacyjna Poziom 1 Fundamenty jest idealna dla Ciebie.

W następnym kroku, Jonny demonstruje ważną umiejętność aranżacji – to znaczy, biorąc podstawowy materiał muzyczny i ustawiając go dla konkretnego kontekstu muzycznego.

Krok 2: Tajemnicza Progresja

Różnica między nowicjuszem a profesjonalistą często sprowadza się do tego, co robią z podstawowymi materiałami. W tym kroku Jonny wyjaśnia, jak możesz stworzyć magiczne brzmienie, stosując dwie specyficzne techniki aranżacyjne na fortepian – arpeggia i kołysanie interwałami.

Co to jest arpeggio?

Arpeggio to akord, w którym poszczególne dźwięki są wybrzmiewane po sobie, a nie wszystkie naraz. W rzeczywistości, włoskie słowo dla „harfy” (It. arpa) dzieli to samo słowo root jak arpeggio. Arpeggiowanie jest powszechną techniką aranżacyjną dla instrumentów, które rozpadają się po uderzeniu lub skubnięciu, takich jak fortepian, harfa czy gitara. Synonimem arpeggio jest broken chord.

Wzór akompaniamentu dla lewej ręki

Aby zagrać Tajemniczą Progresję, będziemy arpeggiować akordy w lewej ręce, używając następującego wzoru akompaniamentu:

Zastosowując ten wzór akompaniamentu do naszych dwóch akordów, otrzymamy następujący układ lewej ręki:

Jeśli jesteś średnio-zaawansowanym lub zaawansowanym graczem, możesz spróbować rozłożyć arpeggio na szerszy zakres dla większego brzmienia, tak jak to:

Robisz to świetnie! Teraz spójrzmy na prawą rękę.

Praworęczny Wzór Akompaniamentu

Później będziemy improwizować prawą ręką, ale pomocne jest rozpoczęcie od wzoru akompaniamentu w prawej ręce, aby wprowadzić nastrój. Sercem efektu stworzonego przez The Mystery Progression jest technika w prawej ręce zwana kołysaniem interwałowym.

Co to jest kołysanie interwałowe?

Kołysanie interwałowe jest techniką aranżacyjną, która rozciąga akord w czasie poprzez naprzemienne stosowanie dwóch różnych interwałów występujących w brzmieniu akordu. Aby użyć tej techniki, musimy najpierw rozwinąć nasze akordy w czterodźwiękowe voicings dla prawej ręki. Następnie, aby zastosować kołysanie interwałowe, myślimy o każdej nucie jako o oddzielnym głosie, który numerujemy od 1 do 4, zaczynając od góry.

Następnie, po prostu „kołyszemy” głosy 1 i 3 przeciwko głosom 2 i 4 przez czas, który akord ma trwać. Poniższy schemat pokazuje, jak rozkołysać czterodźwięk przez jedną miarę w czasie 4/4.

Zastosujmy teraz rozkołysanie interwałowe do naszej progresji akordowej od c-moll do F-dur:

Dobra robota! Teraz jesteś gotowy, aby złożyć ręce razem i zagrać The Mystery Progression.

Doskonale! Jesteś gotowy do gry The Mystery Progression z podkładem muzycznym, który towarzyszy tej lekcji. Arkusz lekcji i podkład muzyczny są do pobrania na dole tej strony po zalogowaniu się na swoje konto. Można również przetransponować tę lekcję do dowolnego klucza z jednym kliknięciem za pomocą naszego Smart Sheet Music.

Dla dodatkowych przykładów, jak zastosować technikę interwałów rocking w różnych gatunkach, sprawdź następujące lekcje:

• Cocktail Jazz Piano Accompaniment 1-Lesson 3
• Cocktail Jazz Piano Accompaniment 2-Lesson 6
• Endless Epic Chords 2-Lesson 1
• Epic Minor Chords 2-Lesson 2

W kroku 3, nauczysz się 3 technik improwizacji nad The Mystery Progression używając pojedynczej skali. Czy jesteś gotowy?

Krok 3: Skala Dorian Piano Improwizacja

Czy jesteś gotowy, aby zwiększyć poczucie cudu z niektórych tajemniczych linii improv? C Dorian Scale tworzy idealną atmosferę dla solówki nad The Mystery Progression.

Co to jest Skala Dorian?

Skala Dorian jest zbudowany przez grę skalę major zaczynając od 2 tonu. To jest to! Jest to również nazywane trybem doryjskim. Dla tej lekcji patrzymy na C Dorian. Jednym z łatwych sposobów na skonstruowanie skali C Doriana jest myślenie o niej jako o skali B♭ Major zaczynającej się od C (2 ton).

Innym sposobem w jaki pianiści często myślą o skali Doriana jest porównanie jej do skali Major zaczynającej się na tej samej nucie. Na przykład, skala dorycka C może być zbudowana poprzez modyfikację skali C-dur w następujący sposób: 1-2-♭3-4-5-6-♭7.

Będziesz chciał uzyskać komfort grania Skali C Dorian w dwóch oktawach, aby swobodnie grać tajemnicze linie. Aby uzyskać dłuższe wyjaśnienie wideo od Jonny’ego na temat dwóch metod, aby znaleźć C Dorian, sprawdź Scales for Improv on 7th Chords-Lesson 3.

Teraz są trzy proste techniki, aby rozpocząć improwizację na fortepianie z C Dorian Scale.

Technika 1: 8th Notes

Wspaniały sposób, aby zacząć improwizować linie Dorian jest od stałej pozycji ręki, używając tylko pierwszych pięciu nut: C-D-E♭-F-G. Eksploruj różne możliwości zaczynając od różnych dźwięków i wchodząc na różne rytmy. Pamiętaj, aby w swojej improwizacji zostawić trochę luki, aby pozwolić muzyce oddychać. W lewej ręce użyj wzoru akompaniamentu z Kroku 2 powyżej. Jak staniesz się bardziej komfortowy, możesz rozszerzyć swoją improwizację, aby włączyć pełną oktawę lub więcej w prawej ręce. Oto przykład z arkusza lekcji improwizacji opartej na 8 nutach:

Nice work! Jeśli lubisz improwizować we współczesnych stylach pop jak to, to pokochasz nasze Pop Piano Improv Happy Monday course.

Teraz, spróbujmy dodać trochę harmonii do prawej ręki.

Technique 2: 6th Harmonies

Możesz dodać trochę naprawdę bujny kolor harmoniczny do prawej ręki za pomocą 6. interwałów.

Co to jest interwał?

Interwał jest terminem muzycznym, który opisuje, jak daleko od siebie dwie notatki są od siebie. Im większa rozpiętość na fortepianie, tym większy interwał.

W tej sekcji, będziemy koncentrować się na interwale 6. Oznacza to, że w każdej chwili, kiedy będziemy się doskonalić, możemy zagrać dwie nuty razem ze skali C Doriana, które są oddalone od siebie o 6 liter:

Jeśli jesteś początkujący, najlepiej będzie jeśli ograniczysz swoje improwizacje do pierwszych trzech interwałów pokazanych powyżej, dopóki nie poczujesz się komfortowo z tą techniką. Oto przykład z arkusza lekcyjnego, który używa ruchu krokowego do stworzenia pięknej linii w dół w 6-tkach.

Bardzo ładnie! Jesteś gotowy do ostatniej techniki improwizacji w dzisiejszej lekcji.

Technika 3: Obroty

Naprawdę ekscytującym sposobem, aby twoje linie zaiskrzyły są melodyczne ornamenty zwane obrotami.

Co to jest obrót?

Obrót zdobi nutę docelową za pomocą szybkiego, melodyjnego rozkwitu z górnych i dolnych sąsiadów nuty docelowej. Na przykład, jeśli nuta docelowa to D, wtedy zagrałbyś D palcem wskazującym. Następnie wyłącz tę nutę, przechodząc do nuty powyżej z trzecim palcem (E♭), wróć do docelowej nuty (D), a następnie zagraj dolnego sąsiada (C) kciukiem.

A oto przykład z arkusza lekcji jak zintegrować zwroty w twoich 8-nutowych liniach:

Dobra robota! Z tymi trzema technikami pod twoim paskiem jesteś na dobrej drodze do improwizowania „idealnego dopasowania” tajemniczej faktury fortepianowej przy użyciu skali doryckiej!

Jeśli podobał ci się dzisiejszy Quick Tip, pokochasz również te pełnowymiarowe kursy:

• Improwizacja filmowa
• Pop& Contemporary Piano Accompaniment: Popstinatos
• Pop Accompaniment Patterns (Level 2, Level 3)

Dzięki za naukę z nami dzisiaj-widzimy się następnym razem!