W leczeniu nonunions of the distal femur, infekcja powinna być wykluczona. Jednak trudno jest określić, czy nonunion jest zakażony czy nie, jeśli wywiad i objawy zakażenia są negatywne. Celem pracy było zbadanie indolentnego zakażenia jako przyczyny domniemanej aseptycznej dystalnej nonunion kości udowej. Retrospektywnie przeanalizowano wszystkie przypuszczalne aseptyczne złamania dalszej nasady kości udowej leczone od 1998 do 2008 roku. Wykluczono każdego pacjenta, u którego klinicznie podejrzewano infekcję. Wykonano wiele posiewów tkankowych w miejscu złamania. Głównym celem badania była analiza częstości występowania dodatnich posiewów w przypuszczalnych aseptycznych dystalnych złamaniach kości udowej oraz porównanie częstości operacji wtórnych w grupach z dodatnimi i ujemnymi posiewami. Spośród 22 pacjentów, 3 (13,6%) miało dodatni wynik posiewu. Wyhodowanymi drobnoustrojami były Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis i Enterobacter cloacae. Ogólny wskaźnik infekcji wynosił 9,1% (2/22), a jeden pacjent został poddany wtórnemu zabiegowi. W grupie złamań otwartych 2 z 10 pacjentów (20%) miało dodatnie posiewy; u wszystkich rozwinęło się zakażenie. W grupie złamań zamkniętych 1 z 12 pacjentów (8,3%) miał dodatni wynik posiewu, ale u tego pacjenta, u którego zastosowano 3-tygodniową dożylną antybiotykoterapię, zakażenie nie wystąpiło. Odsetek zakażeń pooperacyjnych wynosił 67% (2/3) u chorych z dodatnimi posiewami śródoperacyjnymi, natomiast 0% (0/18) w grupie z ujemnymi posiewami śródoperacyjnymi (p<0,001). Obecność zakażenia indolentnego można zweryfikować u chorych z przypuszczalną aseptyczną nonunion złamań dalszej nasady kości udowej poprzez uzyskanie posiewów tkankowych z biopsji śródoperacyjnej. Dodatnie wyniki posiewów śródoperacyjnych były związane z zakażeniem pooperacyjnym.
Localizador
Blog Network
