Jak Modlić Się Do Boga Prawidłowo – Charakterystyka, 6 Kluczy Do Uzyskania Tego Prawidłowo I Przykłady

Czy kiedykolwiek zmagałeś się z tym, jak się modlić? Czy kiedykolwiek zmagałeś się z tym, jakie słowa powiedzieć lub wiedzieć, czy modlisz się dokładnie to, co jest wolą Boga? Czy wiesz, jak modlić się do Boga prawidłowo? Przy tej okazji dam ci kilka podstawowych kluczy do poprawnego modlenia się do Boga. W Liście do Kolosan 1:9-14 widzimy, jak Paweł modlił się do Boga:

„Dlatego też od dnia, w którym usłyszeliśmy o was, nie przestajemy modlić się za was i prosić Boga, aby was napełnił znajomością swojej woli przez wszelką duchową mądrość i zrozumienie. A modlimy się o to, abyście prowadzili życie godne Pana i podobali Mu się we wszystkim: przynosząc owoc w każdym dobrym uczynku, wzrastając w poznaniu Boga, umocnieni wszelką mocą według chwalebnej Jego potęgi, abyście mieli wielką cierpliwość i wytrwałość, z radością składając dziękczynienie Ojcu, który was uzdolnił do udziału w dziedzictwie świętych w królestwie światłości. On bowiem wyrwał nas z mocy ciemności i przeniósł do królestwa umiłowanego Syna swego, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów” (Kol. 1:9-14).

• W tym biblijnym cytacie widzimy Pawła modlącego się o Bożą wolę dla kościoła. Możemy być pewni, że jest to wola Boża i prowadzona przez Ducha Świętego, ponieważ Bóg postanowił umieścić tę modlitwę w Piśmie Świętym jako przykład dla nas.

Patrząc na tę modlitwę, dowiadujemy się wiele o tym, jak mamy się modlić za Kościół Boży, który zawsze jest atakowany od wewnątrz i od zewnątrz. Ta modlitwa pokazuje nam, jak możemy wstawiać się za Ciałem Chrystusa na całym świecie, za wierzących, których znamy i za tych, których nie znamy. Cechy modlitwy przedstawione w tym tekście wzmocnią nasze własne życie modlitewne. Przyjrzyjmy się tekstowi i zobaczmy, czego możemy się nauczyć.

Jak modlić się do Boga właściwie – 6 kluczy, aby to osiągnąć

Jednym z właściwych sposobów jest modlitwa prowadzona przez ducha i możemy rozeznać sposób w Kolosanach 1: 9-14 z tego fragmentu, a jak możemy je zastosować w praktyce?

Modlitwa prowadzona przez ducha (Kol 1,9-14)

Modlitwa prowadzona przez ducha jest rozumiana „Dlatego od dnia, w którym usłyszeliśmy o was, nie przestaliśmy się za was modlić” (Kol 1,9).

Paul mówi: „Dlatego od dnia, w którym usłyszeliśmy o was, nie przestaliśmy się za was modlić”. Paweł nie był po prostu siedzi w swoim pokoju, a Duch Święty przyniósł do jego umysłu dokładne kierunki modlitwy bez informacji z zewnątrz. Nie, jego modlitwa była poinformowana.

Wygląda na to, że Epafras poinformował Pawła o potrzebach kościoła i napaści kultu. To właśnie ta informacja doprowadziła Pawła do głębokiej modlitwy. Częściowym powodem, dla którego wielu z nas zmaga się z naszym życiem modlitewnym, jest to, że nie jesteśmy rozumiani. Nie wiemy, jak się modlić, ani o co się modlić. Nie znamy problemów naszych przyjaciół, naszego kościoła, naszej firmy czy naszego narodu. Niektórzy z nas nie chcą wiedzieć, z czym zmagają się inni. Posłuchaj, co powiedział Salomon: „Serce mądrych jest w domu żałoby, ale serce głupców jest w domu przyjemności” (Eccl. 7:4).

„Serce mądrych jest w domu żałoby”. Mądry człowiek chce być tam, gdzie jest ból i cierpienie, ale głupiec nie chce mieć z tym nic wspólnego. Głupiec myśli, że jego szczęście i przyjemność jest wszystko, co liczy się w życiu, więc idzie po tylko te rzeczy. Dla głupca, „Niewiedza jest prawdziwym szczęściem.”

Ale to nie jest prawda o mądrych. Wiedzą, że „radość” można znaleźć nawet pośród cierpienia. Mądrzy wiedzą o tym i wybierają bycie zrozumianym, nawet jeśli oznacza to bycie w szpitalu z kimś chorym lub umierającym, albo zadawanie pytań o sprawy i problemy w kościele. To jest to, co mądrzy zrobią. Mądrzy ludzie nie żyją dla siebie, ale po to, by służyć Bogu i innym.

• Mamy tego przebłysk w przykładzie Nehemiasza. Spójrzmy na początek jego historii.

Słowa Nehemiasza, syna Hachaliasza:

W miesiącu Kislev, w dwudziestym roku, gdy byłem w cytadeli Szuszan, Hanani, jeden z moich braci, przybył z Judy z kilkoma innymi mężczyznami, a ja zapytałem ich o żydowską resztkę, która przetrwała wygnanie, a także o Jerozolimę. Powiedzieli mi:

Nehemiasz był szafarzem króla Persji. Nie miał żadnych zmartwień ani potrzeb. Mieszkał w pałacu. Nie było to jednak usprawiedliwieniem dla bycia ślepym na smutki świata, a szczególnie na smutki ludu Bożego. Kiedy jego brat odwiedził królestwo, zapytał go o Żydów pozostających w Izraelu i o miasto Jerozolima.

Na wieść o powadze sytuacji, pogrążył się w głębokim poście i żałobie. Wziął na siebie ich ból i płakał nad nimi, a potem poczuł się zmuszony wrócić do Izraela i pomóc im. Nehemiasz był poinformowany i to motywowało jego życie modlitewne, a zatem i jego misję.

Musimy być uważni, abyśmy mogli być zrozumiani i wiedzieć, jak się modlić.

My również musimy być zrozumiani. Wierzę, że Paweł mówi nam, abyśmy byli poinformowani, w Kolosanach 4:2, kiedy mówi, abyśmy byli „uważni”, abyśmy mogli się modlić. „Poświęcajcie się modlitwie, będąc czujnymi i wdzięcznymi.”

Co musimy zrobić, aby być lepiej poinformowanymi, abyśmy mogli modlić się skuteczniej?

• Aby mieć wiedzę, musimy być wrażliwi na potrzeby innych.

Czasami ludzie mogą zdecydować się nie dzielić się tym, co jest złe lub ich obciąża, a wstawiennik jest pozostawiony ich rozeznaniu. Nie jest to tak trudne, jak się wydaje. Komunikacja jest w ponad 70 procentach niewerbalna. Wiele razy można powiedzieć, że coś jest nie tak z osobą przez to, co ich ciało mówi lub przez to, co ich usta nie mówi.

• Osoba, która jest wrażliwa, która chce poznać potrzeby i obawy innych, często identyfikuje znaki, że inni miss. Musimy spojrzeć na język ciała naszego przyjaciela, język ciała naszej żony i rozeznać, czego ona może nie mówić.

• W rzeczywistości widzimy to w przypadku króla Artakserksesa i Nehemiasza w rozdziale 2. Spójrz na historię:

W miesiącu Nisan, w dwudziestym roku króla Artakserksesa, kiedy przyniesiono mu wino, wziąłem wino i dałem je królowi. Wcześniej nie byłem smutny w jego obecności, więc król zapytał mnie: „Dlaczego twoja twarz wygląda tak smutno, gdy nie jesteś chory? To nie może być nic innego jak smutek serca”. Bardzo się bał (Neh. 2:1-2).

Patrzcie, król zauważył smutek w sercu Nehemiasza, który skłonił go do zadania pytania. Musimy być również wrażliwi i spostrzegawczy. To prowadzi nas do drugiego sposobu bycia poinformowanym.

Bądź zawsze gotowy do pomocy

Jakie są właściwe pytania? To nie jest: „Co sądzisz o pogodzie? Oznacza to zadawanie pytań, które mówią nam coś o twoim sercu i twojej relacji z Bogiem.

Nehemiasz zapytał swojego brata, jak się mają sprawy z resztką Izraela, a to skłoniło go do modlitwy. Zadawanie właściwych pytań może obejmować takie rzeczy jak:

• Jak wygląda twój związek z Bogiem?
• Czy czytałeś Słowo Boże?
• Jak ty i twój chłopak radzicie sobie z utrzymaniem ich w czystości?
• Jak wygląda twoja rodzina?

Musimy nauczyć się zadawać właściwe pytania. Jest to w zasadzie jedna z największych umiejętności, jakie doradca musi rozwinąć, aby móc pomagać ludziom. Dotyczy to również kogoś, kto jest wstawiennikiem. Właściwe pytanie może być tak proste jak: „W jaki sposób mogę się teraz za ciebie modlić?”

Aby posiadać wiedzę, musimy być świadomi tego, co dzieje się w społeczeństwie i na świecie.

Kiedy Nehemiasz zapytał swojego brata o Izrael, była to wiadomość ze świata. Wiadomości były o Żydach, którzy wrócili po wygnaniu babilońskim.

W ten sam sposób, jeden ze sposobów możemy być informowani jest przez coś tak prostego jak oglądanie wiadomości lub czytanie go online. Powinniśmy to robić nie tylko po to, by gromadzić wiedzę, ale także po to, by być pociągniętymi do modlitwy.

Jeśli słyszymy o trudnościach w Egipcie, Syrii, Iraku czy Korei Północnej, to powinno nas to prowadzić do modlitwy. W modlitwie nie chodzi o pełnienie naszej woli na ziemi, ale woli Bożej. Bóg troszczy się o narody, o ludzi, którzy są głodni, cierpią i są w stanie wojny. Świadomi chrześcijanie powinni być przyciągani do modlitwy o wydarzenia na świecie.

Musimy być wrażliwi na podszepty Ducha Bożego

Czasami Duch Boży skłania nas do modlitwy szczególnie za jakąś sytuację lub osobę. Widzimy to w Dziejach Apostolskich 13. Uczniowie pościli i modlili się w Antiochii, a Duch Pański powiedział im, aby oddzielić Barnabę i Pawła do pracy misyjnej, do której ich powołał. Dzieje 13:1-3 mówią o tym:

Po tym przywódcy kościoła w Antiochii nałożyli ręce na Pawła i Barnabę i wysłali ich na misje w świecie pogańskim. W pewnym sensie jesteśmy tutaj jako poganie z powodu tej misji i dlatego, że oni byli wrażliwi na Ducha Świętego.

W ten sam sposób powinniśmy być wrażliwi na Ducha Świętego w naszych modlitwach. Często ćwiczę się w pytaniu Ducha Świętego, jak On chce, abym się modlił. Robię to szczególnie wtedy, gdy zmagam się z tym, co mam powiedzieć lub o co się modlić. Pismo Święte mówi, że jednym z zadań Ducha Świętego jest pomaganie nam w naszych modlitwach. List do Rzymian 8:26 mówi: „W ten sam sposób Duch Święty pomaga nam w naszej słabości. Nie wiemy, o co mamy się modlić, lecz sam Duch wstawia się za nami z jękami, których słowa nie mogą wyrazić.”

Musimy znać Słowo Boże

Słowo Boże często mówi nam wyraźnie, jak Bóg chce, aby chrześcijanie się modlili. Na przykład 1 List do Tymoteusza 2:1-3 mówi tak:

Przynaglam więc, przede wszystkim, aby prośby, modlitwy, wstawiennictwo i dziękczynienie były zanoszone za wszystkich, za królów i wszystkich, którzy są u władzy, abyśmy żyli spokojnie i cicho we wszelkiej pobożności i świętości. To jest dobre i podoba się Bogu, naszemu Zbawicielowi.

Gdy modlimy się za naszych pastorów, nauczycieli, przywódców rządowych, prezydentów, etc., możemy być pewni, że modlimy się tak, jak pragnie tego Duch. To jest dokładnie to, o co Pismo Święte wzywa chrześcijan do modlitwy. Modlimy się o te rzeczy, szczególnie w miejscach, w których żyjemy, abyśmy mogli prowadzić protekcjonalne i gorliwe życie. Tego rodzaju modlitwy pomagają uchronić nasz rząd od korupcji, bezbożnych praw i dekretów.

W Piśmie Świętym znajdujemy również polecenia, aby modlić się za wszystkich chrześcijan – za cały Kościół. Spójrz na to, co Paweł mówi w Liście do Efezjan 6:18: „I módlcie się w Duchu w każdym czasie, z wszelkimi rodzajami modlitw i próśb. Pamiętając o tym, bądźcie uważni i nie ustawajcie w modlitwie za wszystkich świętych.”

Gdy wznosimy Kościoły lokalne i Kościół powszechny na całym świecie, możemy być pewni, że jesteśmy prowadzeni przez Ducha Świętego. Często chrześcijanie mają tendencję do myślenia tylko o swoim lokalnym kościele i zapominają, że ciało Chrystusa jest większe niż ich lokalna kongregacja czy stowarzyszenie. Aby być prowadzonym przez Ducha w modlitwie, musimy być informowani, tak jak Paweł otrzymywał informacje od Epafrasa. Starajmy się być świadomymi chrześcijanami, abyśmy mogli być wstawiennikami prowadzonymi przez Ducha.

W jaki sposób praktykujesz bycie świadomym w swoim życiu modlitewnym? W jaki sposób Bóg wzywa cię do bycia bardziej strategicznym w byciu świadomym?

Czym jest modlitwa bez ustanku?

Modlitwa, którą modlimy się prowadzeni przez Ducha, oznacza modlitwę bez ustanku. „Dlatego od dnia, w którym usłyszeliśmy o was, nie przestajemy się za was modlić” (Kol. 1:9).

Inną cechą charakterystyczną modlitwy prowadzonej przez Ducha jest modlenie się bez przerwy. Paweł mówi: „Nie przestaliśmy się za was modlić”. Po tym, jak Epafras poinformował Pawła o sytuacji w Kolosach, ten nie pomodlił się tylko raz i zapomniał o tym. On wiernie kontynuował modlitwę za ten kościół. To jest coś, co Pismo Święte nakazuje nam czynić. Posłuchaj, co mówi Paweł w 1 Liście do Tesaloniczan 5:16-17: „Radujcie się zawsze i módlcie się nieustannie.”

Jak praktykować styl życia polegający na nieustannej modlitwie?

Aby modlić się bez przerwy, musimy rozwinąć w sobie świadomość Boga.

Ta nieustanna lub powtarzająca się modlitwa (1 Tesaloniczan 5:17) wymaga przede wszystkim postawy świadomości Boga. Nie oznacza to ciągłego trwania w akcie modlitwy słownej, ale postrzeganie wszystkiego w życiu w odniesieniu do Boga. Na przykład, gdy kogoś poznajemy, natychmiast zastanawiamy się, gdzie jest jego miejsce z Bogiem.

Jeśli słyszymy o czymś złym, reagujemy modląc się, aby Bóg zadziałał w tej sytuacji, ponieważ wiemy, że On się troszczy. Jeśli słyszymy o czymś dobrym, co się stało, reagujemy natychmiastowym uwielbieniem Boga za to, bo wiemy, że jest uwielbiony. Kiedy Paweł rozglądał się po swoim świecie, wszystko, co widział, skłaniało go w jakiś sposób do modlitwy. Kiedy myślał lub słyszał o jednym ze swoich ukochanych kościołów, poruszało go to w kierunku komunii z Bogiem.

Jeśli mamy rozwijać stałość w modlitwie, musimy również rozwijać świadomość Boga, w której widzimy każdą osobę i sytuację z Bożego punktu widzenia. Posłuchaj, co powiedział Paweł: „Odtąd więc nie będziemy patrzeć na nikogo z punktu widzenia świata. Choć kiedyś w ten sposób postrzegaliśmy Chrystusa, już tego nie czynimy” (2 Kor 5,16).

Paul nie mógł patrzeć na ludzi tak, jak kiedyś. Widzimy ludzi jako „Dr. so-and-so” lub „James żona”, ale Paweł zawsze widział je jako dusze, dla których Chrystus umarł. Widział ich w relacji do Boga i Jego planu dla ich życia. Dlatego zawsze był poruszony do modlitwy.

Świecki punkt widzenia patrzy na świat bez Boga, a zatem nie widzi potrzeby ani Jego, ani modlitwy. Ale widzieć życie z Bożej perspektywy to widzieć słabość i zepsucie człowieka i systemu światowego oraz ich potrzebę Boga. To zmotywowało Pawła do życia w modlitwie i to samo powinno uczynić dla nas.

Należy zauważyć, że świadomość Boga powoduje, że człowiek automatycznie staje się świadomy siebie i innych. Widzimy to z Izajaszem, kiedy zobaczył Boga w niebie w Izajasza 6:5. Posłuchaj, co powiedział: „Biada mi! Płaczę, jestem zrujnowany! Bo jestem człowiekiem o nieczystych wargach i żyję wśród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje widziały Króla, Pana Wszechmogącego.”

• Izajasz widział Boga i to automatycznie wpłynęło na to, jak widział siebie i innych. To pobudziło go do modlitwy. Zaczął opłakiwać przed Bogiem swój grzeszny stan i stan swojego ludu.

Podobnie, kiedy ktoś żyje w stanie świadomości wobec Boga, zauważy, że oglądanie wiadomości lub innych wydarzeń może być bardzo trudnym zadaniem. Czasami będziesz zmuszony do lamentowania i podnoszenia na duchu poszczególnych osób, kościoła i społeczeństwa. To jest dobra rzecz.

• Musimy rozwijać ten rodzaj mentalności, aby modlić się bez przerwy, tak jak robił to Paweł.

Biblijne lub praktyczne przykłady, jak wdrożyć styl życia nieustannej modlitwy

• Nehemiasz jest dobrym przykładem kogoś, kto żył w modlitwie.

W jego księdze widzimy go modlącego się jedenaście razy. Wspaniały przykład tego jest w Księdze Nehemiasza 2:4-5. Nehemiasz właśnie opowiedział królowi o rozpaczliwych okolicznościach, w jakich znalazł się jego naród, a wtedy król powiedział do niego: „Czego chcesz?”

Zobacz, jak Pismo Święte opisuje jego odpowiedź: „Potem modliłem się do Boga nieba i odpowiedziałem królowi” (Neh. 2:5). Czy Nehemiasz zatrzymał się, uklęknął, porozmawiał z Bogiem, a potem odpowiedział królowi? Prawdopodobnie nie. Często ludzie nazywają to modlitwą strzał. Rozmawiał z królem, a gdy rozmawiał z królem, odmówił modlitwę do Boga. Widzisz, Nehemiasz był świadomy Boga nawet wtedy, gdy rozmawiał z królem. Znał swoją słabość i prawdopodobnie obawiał się o swoje życie. Bycie smutnym przed królem może doprowadzić do jego egzekucji. W związku z tym, modli się do Boga nieba podczas rozmowy.

Możemy to robić również przez cały dzień. Nie musimy chodzić ze złożonymi rękami podczas modlitwy. Możemy wznosić modlitwy do Boga nieba przez cały dzień.

Powszechne przykłady, które nie są tak formalne, a które mogą być strategiczne w modlitwie przez cały czas:

• „Kiedy ubieram się rano, dziękuję Bogu, że jestem przyobleczony w sprawiedliwość Chrystusa.
• Kiedy rano się myję, proszę Boga, aby mnie oczyścił z grzechu.
• Kiedy jem śniadanie, dziękuję Chrystusowi, że jest chlebem życia.
• Gdy sprzątam dom, proszę Boga, aby był miłosierny i oczyścił domy świata z grzechu.
• Gdy rozmawiam z ludźmi w ciągu dnia, proszę Boga, aby ich zbawił i wzrastał w Chrystusie oraz aby zaspokoił ich szczególne potrzeby.
• Gdy widzę obcych lub tłumy na ulicach, modlę się o zbawienie ludzi na świecie.”

Amen! Możemy prowadzić styl życia polegający na nieustannej modlitwie, widząc Boga we wszystkim. Możemy zobaczyć go w naszym jedzeniu, w naszym napoju, a w naszym badaniu, a to może prowadzić nas do stałej modlitwy. To jest pragnienie Ducha Bożego w naszym życiu.

Jakie są inne wskazówki, które pomogą nam być bardziej stałymi w modlitwie jak Paweł? Jakich taktyk on używa?

Modlitwa, która jest prowadzona przez ducha, prosi o Bożą wielkość

Gdy modlimy się właściwie do Boga, czynimy to w duchu, a kiedy to się dzieje, to prosi bez ograniczeń, z rozmachem. Bóg bowiem ma wszelką moc, jest Bogiem rzeczy niemożliwych. Jeżeli spojrzymy na sposób modlitwy Pawła, to zobaczymy, że jego modlitwy miały Bożą wielkość. Jego prośby nie były małostkowe. Rozważmy niektóre z superlatyw, jakich użył:

Z tego powodu, od dnia, w którym usłyszeliśmy o tobie, nie przestajemy modlić się za ciebie i prosić Boga, aby cię napełnił poznaniem swojej woli przez wszelką mądrość i duchowe zrozumienie. A modlimy się o to, abyście żyli życiem godnym Pana i podobali Mu się we wszystkim, przynosząc owoc w każdym dobrym uczynku, wzrastając w poznaniu Boga, będąc wzmocnieni wszelką mocą według chwalebnej Jego potęgi, abyście mieli wielką cierpliwość i wytrwałość (Kol. 1:9-11).

Czy widzicie te wszystkie superlatywy, których używa Paweł? Prosi o „wszelką duchową mądrość i zrozumienie”, aby „podobać mu się pod każdym względem, przynosząc owoce w każdym dobrym dziele”, aby być „wzmocnionym wszelką mocą”, aby „mieć wielką wytrwałość i cierpliwość.”

Kiedy słyszysz modlitwy większości ludzi, możesz pomyśleć, że rozmawiają z bardzo małym Bogiem. Ale kiedy Duch Boży kieruje naszymi modlitwami, zna i wzywa ogromne zasoby, do których mamy dostęp w Bogu.

• Doskonałym tego przykładem jest Chrystus:

Pismo Święte pokazuje nam, jakimi modlitwami się modlił. Spójrz na to, co Bóg nakazuje mu modlić się w Psalmie 2:8, psalmie mesjańskim. Mówi ona: „Proście Mnie, a uczynię narody waszym dziedzictwem, a krańce ziemi waszą własnością.”

Po raz kolejny widzimy, że Bóg wzywa go do wielkiej modlitwy. Duch Święty skłania go do modlitwy za narody. W ten sam sposób Bóg często wzywa nas do wykrzykiwania wielkich modlitw, aby przynieść Mu chwałę.

Z pewnością widzimy to, gdy patrzymy na Mojżesza w Księdze Wyjścia 33,18. Jest tam napisane: „Wtedy Mojżesz powiedział: 'Teraz pokaż mi swoją chwałę'”. Prośba Mojżesza była tak wielka, że Bóg musiał ją nieco zawęzić. On oświadczył Mojżeszowi, w poprzednich wersetach, że nie może pokazać twarzy, ale że Mojżesz będzie widział chwałę jego ramion i pleców. Modlitwy prowadzone przez Ducha Świętego proszą o prośby na miarę Boga.

Widzieliśmy to w historii kościoła u tych, których Bóg bardzo używał. John Knox, człowiek bardzo używany dla Chrystusa w Szkocji, modlił się tą modlitwą: „Daj mi Szkocję albo umrę”. Maria, królowa Szkotów, powiedziała, że bardziej bała się modlitw Johna Knoxa niż dziesięciotysięcznej armii.

George Whitefield, XVIII-wieczny ewangelista, który został wykorzystany do rozpoczęcia odrodzenia w Anglii, które później rozprzestrzeniło się na Stany Zjednoczone, modlił się kiedyś: „Panie, daj mi dusze lub zabierz moją duszę.”

George Whitefield, XVIII-wieczny ewangelista, który został wykorzystany do rozpoczęcia odrodzenia w Anglii, które później rozprzestrzeniło się na Stany Zjednoczone, modlił się kiedyś: „Panie, daj mi dusze lub zabierz moją duszę.”. Mówiono, że kiedy on głosił, setki ludzi wpadało w przekonanie o grzechu.

Obydwaj mężczyźni byli bardzo wykorzystywani przez Boga. Widzimy to również w historii Dawsona Trotmana, założyciela Navigators. The Navigators to służba, która ma miejsce na całym świecie, a została zapoczątkowana przez człowieka, który był gotów prosić Boga o wielkie rzeczy. Spójrzmy na ten mały fragment z artykułu napisanego o nim:

Słowo Boże było najważniejsze w jego myśleniu i nasiąkał nim … zapamiętując jeden werset dziennie, studiując go, czytając i modląc się nad nim. Znalazł obietnice, takie jak Jeremiasza 33:3 i Efezjan 3:20, i podziwiał jej bezgraniczne możliwości. Wołaj do mnie, a ja ci odpowiem i ukażę ci rzeczy wielkie i potężne, których nie znasz. I do tego, który jest w stanie uczynić ponad miarę wszystko, o co prosimy lub myślimy, według mocy, która działa w nas…. ’

• Jeśli to są obietnice Boga, to są one przeznaczone do żądania.

W jaki sposób Duch Boży wzywa cię do modlitwy?

Czy naprawdę chcę być używany przez Boga w wielki sposób? Czy jestem gotowy modlić się o posługi dla innych, aby Bóg mógł ich wielce używać? Czy jestem gotowy wołać o to, aby Bóg dał im wszelkie rozeznanie, aby pokazał im projekty Jego Królestwa? To są wielkie rzeczy, o które warto się modlić i wierzę, że tak właśnie Duch Święty pragnie, abyśmy się modlili.

Posłuchaj, jak Paweł kończy swoje modlitwy za Efezjan. On mówi:

Teraz temu, który jest w stanie uczynić niezmiernie więcej niż wszystko, o co prosimy lub co sobie wyobrażamy, stosownie do mocy działającej w nas, jemu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie przez wszystkie pokolenia, na wieki wieków. Amen (Efezjan 3:20-21).

Bóg jest w stanie. Niech modlitwy Pawła zachęcają nas do modlitwy za naszych członków kościoła, że mogą one być wzmocnione wszelką mocą, że mogą one być wypełnione wszelkim poznaniem woli Bożej. Niech ta modlitwa zachęci nas do wielkiej modlitwy za kościoły na całym świecie, aby Bóg otworzył drzwi, aby dotrzeć do młodych ludzi, aby być strategicznym w przełamywaniu korków i służbie sierotom, aby dotrzeć do narodu z ewangelią lub przynieść przebudzenie w swoim własnym kraju. Módlcie się o otwarte drzwi dla ministrów kościoła, aby kochać i troszczyć się o zgubionych.

Zastanówmy się nawet nad modlitwami strachu dla nas samych. Módlcie się, aby Bóg nas bardzo używał. Módlcie się jak Mojżesz, abyśmy zobaczyli Jego chwałę. Módl się jak Paweł w Liście do Efezjan 3:19, abyśmy zostali napełnieni „pełnią Bożą”. Niech nasze modlitwy pokazują, jak wielki jest Bóg.

W jaki sposób Bóg rozszerza twoją wiarę i życie modlitewne, wzywając cię do odmawiania modlitw na miarę Boga? Jakie są niektóre z przeszkód w odmawianiu tego rodzaju modlitw?

Jakie są cechy modlitwy prowadzonej przez ducha

Modlitwa prowadzona przez ducha jest rozumiana

Rozmowa Pawła z Epafrasem o zmaganiach Kolosan zmotywowała go do modlitwy. W ten sam sposób informowani są również ci, którzy praktykują modlitwę prowadzoną przez Ducha. Pytają ludzi, jak im się wiedzie. Są skłonni do troski. Są poinformowani o wydarzeniach dziejących się w narodach świata, ponieważ wiedzą, że Bóg troszczy się o nich.

Modlitwa prowadzona w duchu musi być nieustanna.

Paul nie mógł przestać modlić się za ten kościół. W ten sam sposób, gdy jesteśmy w harmonii z Duchem Bożym, będziemy również żyć w nieustannej modlitwie. Po pierwsze, List do Tesaloniczan 5:17 mówi: „nie ustawajcie w modlitwie”. Aby to uczynić, musimy zacząć postrzegać wszystko na świecie z Bożego punktu widzenia. Ta świadomość Boga będzie prowadzić nas do nieustannej modlitwy. Będziemy postrzegać każdego człowieka jako duszę, za którą Bóg umarł i o którą się troszczy. Będziemy postrzegać każdą sytuację jako coś, co Bóg chce odkupić.

Modlitwa prowadzona w duchu prosi o wymagania na miarę Boga.

Wszystkie prośby Pawła są wielkie. Odzwierciedlało to jego teologię Boga i jego wiarę w Niego. Wiedział, że Bóg jest Bogiem hojnym, który pragnie błogosławić swój lud, Bogiem bogatym w miłosierdzie, który jest Bogiem wszelkiej pociechy. Paweł modli się, aby zostali napełnieni „wszelką” duchową mądrością, umocnieni „wszelką mocą”, aby mogli przynosić owoce w „każdym dobrym dziele”. Jego modlitwy pozostawały w superlatywach.

Konkluzja

Ważne jest, aby być zrozumianym, aby wiedzieć, jak modlić się słusznie do Boga, ponieważ dał nam klucze w swoim słowie, aby to osiągnąć. To, aby nasze wołanie dotarło do uszu Ojca, jest tym, o co naprawdę musimy się starać, a drogą do tego jest napełnianie się Jego słowem, tak aby to duch święty przejął kontrolę i to on prowadził nas w modlitwie.