W mitologii greckiej 'Andromacha’ była żoną Hektora (księcia trojańskiego). Był on synem Priama, legendarnego króla Troi. Andromacha i Hektor mieli syna, imieniem Scamandrius (lub Astyanax). Hektor został ostatecznie zabity przez Achillesa w wojnie trojańskiej. Achilles był największym z greckich wojowników i synem Tetydy Nereidy i Peleusa, króla Ftylii. Najbardziej godnym uwagi wyczynem Achillesa podczas wojny trojańskiej było zabicie Hektora. On sam został zabity przez Parysa, brata Hektora, który strzelił mu strzałą w piętę. Achilles był nietykalny w całym swoim ciele z wyjątkiem pięty, ponieważ jego matka zanurzyła go w rzece Styks jako niemowlę, trzymając go za jedną z pięt. Określenie „pięta Achillesa” zaczęło oznaczać punkt słabości. Ścięgno Achillesa w ludzkiej tylnej części nogi jest również nazwane z powodu tych legand.
Andromache była córką Eetiona, króla Cilician Thebe. Achilles splądrował miasto Thebe zabijając Eetion i siedmiu braci. Andromacha została zabrana z domu ojca przez Hektora, gdyż w tym czasie jej matka nie żyła już z powodu choroby. Andromacha była zupełnie sama, gdy Troja upadła, a jej syn został zabity. W IIiad 22 jest bezimienna, określana jedynie jako żona Hektora, co wskazuje na centralne znaczenie jej statusu jako żony Hektora i samego małżeństwa dla jej tożsamości.