Bacytracyna jest jednym z najczęściej stosowanych miejscowo antybiotyków na świecie i została nazwana „alergenem kontaktowym roku” w 2003 roku przez Amerykańskie Towarzystwo Kontaktowego Zapalenia Skóry. Jest aktywna wobec bakterii Gram-dodatnich i jest uważana za wszechobecny składnik recepturowy stosowany w wielu miejscowych preparatach farmaceutycznych. Alergia na bacytracynę jest często obserwowana jednocześnie z alergią na neomycynę, chociaż oba te leki nie są chemicznie powiązane. Dzieje się tak najprawdopodobniej ze względu na coreaktywność, zważywszy na podobne schematy ekspozycji. Podobnie jak neomycyna, bacytracyna zwalcza infekcje skóry, ucha i oka. Może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z neomycyną, polimyksyną i kortykosteroidami. Opisujemy przypadek 65-letniego mężczyzny z wcześniejszym wywiadem w kierunku dyslipidemii, cukrzycy i nadciśnienia tętniczego. Był on hospitalizowany z powodu zapalenia ucha zewnętrznego. Wielokrotne próby leczenia miejscowego (siarczan polimyksyny B, siarczan neomycyny, hydrokortyzon) i doustnego (cefaleksyna, ciprofloksacyna) były nieskuteczne. W badaniu przedmiotowym stwierdzono silny czerwony, swędzący, płaczliwy odczyn na obu uszach. Wykonano standaryzowane i antybiotykowe testy płatkowe z 35 alergenami i 10 alergenami. Dodatnie reakcje na bacytracynę, polimyksynę i deksametazon pojawiły się przy 72-godzinnym odczycie testu. Testy płatkowe są ważnym narzędziem diagnostycznym, powszechnie stosowanym do identyfikacji alergenów odpowiedzialnych za alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, szczególnie w przypadkach, gdy rozpoznanie nie jest jednoznaczne. Pacjentów należy poinformować o uczuleniu na bacytracynę i zalecić im unikanie antybiotyków, takich jak neomycyna, gentamycyna, streptomycyna, tobramycyna, kanamycyna i polimyksyna w preparatach stosowanych miejscowo. Dlatego też testy z rozszerzoną serią alergenów są bardzo ważne i zwiększają wykrywalność istotnych, często niepodejrzewanych alergenów.