A Balanced Robertsonian Translocation (13;14) of a Male: A Case Report
Filiz Ozena, e, Zuhal Aydan Saglamb, Hande Kucuk Kurtulganc, Abdul Vahap Ozend
aDepartment of Medical Genetics, Istanbul Medeniyet University, Goztepe Training and Research Hospital, Turkey
bDepartment of Family Medicine, Istanbul Medeniyet University, Goztepe Training and Research Hospital, Turkey
cDepartment of Medical Genetics, Sivas Cumhuriyet University Medical Faculty, Turkey
dDepartment of Gynecology and Obstetrics, Istanbul Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital, Turkey
eCorresponding Author: Filiz Ozen, Department of Medical Genetics, Istanbul Medeniyet University, Goztepe Training and Research Hospital, Turkey
Manuskrypt przyjęty do druku August 18, 2014
Tytuł skrócony: Robertsonian Translocation
doi: http://dx.doi.org/10.14740/jmc1921w
- Abstract
- Introduction
- Case Report
- Discussion
Abstract | ▴Top |
Badania cytogenetyczne mają znaczenie opisowe przy poronieniach samoistnych dla większości par. Przeprowadzono konwencjonalną analizę cytogenetyczną pary, która została skierowana do naszego Zakładu Genetyki Medycznej z powodu dwóch nawracających poronień i wewnątrzmacicznego mort fetale w wywiadzie rozrodczym. Charakterystyka kliniczna kobiety z prawidłowym kariotypem (46,XX) i mężczyzny z kariotypem 45,XY, rob(13;14) została przedstawiona w świetle najnowszego piśmiennictwa.
Keywords: Habitual abortion; Robertsonian translocation
Wprowadzenie | ▴Top |
Recurrent pregnancy loss (RPL) lub habitual abortion jest definiowana jako spontaniczna utrata ciąży przy co najmniej dwóch i więcej ciążach przed upływem 20 tygodni od ostatniej miesiączki . Jako niespójnie zdefiniowana sytuacja, jest to najczęstsze powikłanie ciąży. Chociaż 38% RPL to przypadki idiopatyczne, czyli o nieznanej etiologii, wśród znanych etiologii, nieprawidłowości chromosomalne stanowią 50%. Badania cytogenetyczne donoszą, że niektóre z nieprawidłowości chromosomalnych w RPL wynikają z powstawania nieregularnych gamet u rodziców niosących regularną translokację. Wymiana materiału chromosomalnego pomiędzy dwoma niehomologicznymi chromosomami nazywana jest translokacją wzajemną, natomiast w przypadku połączenia się długich ramion dwóch niehomologicznych chromosomów akrocentrycznych, rearanżacja nazywana jest translokacją Robertsonian (ROB). Translokacja ROB jest najczęstszą strukturalną nieprawidłowością chromosomalną, której częstość występowania w populacji ogólnej wynosi 1 – 1,23/1000 żywych urodzeń. Nosiciele tych translokacji sami nie prezentują żadnych zaburzeń, ale powodują niezrównoważone tworzenie chromosomów podczas tworzenia gamet rodzicielskich.
Translokacja ROB jest spowodowana połączeniem dwóch chromosomów akrocentrycznych, którymi są 13, 14, 15, 21 i 22, przy czym najczęstsza jest translokacja między 13 i 14 z częstością 75%. W procesie tym uczestniczące chromosomy pękają na centromerze i tracą swoje krótkie ramiona. Ramiona długie łączą się i tworzą pojedynczy chromosom z jednym centromerem lub dwoma. Pozostałe krótkie ramiona łączą się również i tworzą wzajemny produkt, który jest tracony w czasie w ciągu kilku podziałów komórkowych .
Te zrównoważone rearanżacje nie zmieniają ilości materiału genetycznego, więc nosiciele tych rearanżacji są zdrowi, normalni w fenotypie, ale nieświadomi możliwych wyników poczęcia, którymi są nawracające straty płodu, niepłodność i urodzenia z nieprawidłowym fenotypem z powodu nieprawidłowej segregacji podczas mejozy. Szczególnie męscy nosiciele translokacji ROB mogą mieć problemy z płodnością, objawiające się nieprawidłową morfologią plemników i niską liczbą plemników. W niniejszej pracy opisano translokację ROB(13;14) u męskiego nosiciela oraz RPL u tej pary.
Raport przypadku | ▴Top |
Para (30-letni mężczyzna i 27-letnia kobieta) została skierowana do naszego oddziału w celu wykonania badania cytogenetycznego z wywiadem nawracających poronień. Małżeństwo trwa od 5 lat i do tej pory nie stosowali żadnej metody antykoncepcyjnej. W przeszłości kobieta przebyła trzy ciąże, które nie trwały dłużej niż 3 miesiące. Pierwsza aborcja miała miejsce w 10. tygodniu ciąży. Druga ciąża, która miała miejsce 11 miesięcy później, zakończyła się wewnątrzmacicznym uszkodzeniem płodu (mort fetale), a ostatnia aborcja miała miejsce 2 miesiące temu, w 13. tygodniu ciąży. Para nie miała żadnego pokrewieństwa, gdyż w niektórych regionach Turcji można się spodziewać małżeństw między rodzeństwem dalekich krewnych. Badanie przedmiotowe pary było prawidłowe. Kobieta była zdrowa, niepaląca i nie miała żadnych chorób współistniejących. Mężczyzna palił papierosy (5 paczek/rok). Chorował na przewlekłe zapalenie wątroby typu B, które było pod kontrolą w Zakładzie Mikrobiologii i nie miało związku z jego obecnymi problemami. W badaniu urologicznym erekcja i ejakulacja były prawidłowe. Historia powtarzających się aborcji nie była zgłaszana u żadnych innych członków rodziny pary.
Analiza cytogenetyczna
Próbka krwi została pobrana od pary w całkowicie sterylnej heparynizowanej probówce vacutainer i dobrze wymieszana. Hodowle założono na podłożu RPMI 1640 (Rosewell Park Memorial Institute). Limfocyty krwi obwodowej indukowane 2% fitohemaglutyniną (PHA) inkubowano w temperaturze 37,5 °C przez 72 h. Na półtorej godziny przed zbiorem hodowle zatrzymywano kolchicyną i traktowano 0,75 M KCl (chlorek potasu) przez 30 min, a następnie utrwalano w utrwalaczu metanol/kwas octowy lodowaty w stosunku 3:1. Po wysuszeniu na powietrzu, hodowle zakładano metodą Giemsa-trypsin banding (GTB), a chromosomy na 30-50 płytkach metafazowych oceniano pod kątem napędu mitotycznego i indeksu mitotycznego.
Analiza chromosomalna partnerki wykazała prawidłowy kariotyp 46,XX. Natomiast w kariotypie partnera płci męskiej stwierdzono nieprawidłowości, które wykazały chromosomalną konstytucję 45,XY, rob(13;14) (ryc. 1).
Ryc. 1. Struktura chromosomalna przypadku, 45,XY, rob(13;14).
Dyskusja | ▴Top |
Większość z nich jest niekliniczna, około 70% wszystkich poczęć jest traconych przed urodzeniem . Piętnaście procent ciąż skutkuje klinicznie rozpoznanym abortus, podczas gdy w 1%, te poronienia mogą być ciche i nawykowe, jak również. Poronienia nawykowe są jednym z tematów, dla których dyscyplina położnictwa nie potrafi określić etiologii i czynników prognostycznych. Czynniki genetyczne stanowią 20% przypadków w etiologii, na którą składają się nieprawidłowości chromosomalne rodziców i płodu, defekty pojedynczego genu, mutacje prowadzące do trombopatii lub innych zaburzeń wieloczynnikowych. Uważa się, że w przypadku co najmniej dwóch poronień nawracających jedno z rodziców jest nosicielem zrównoważonej nieprawidłowości chromosomalnej; ogólnie częstość występowania jest większa u kobiet niż u mężczyzn (4i). W omawianym przypadku proband jest męskim nosicielem translokacji ROB.
Ciąże tej pary mogły być prezentowane jako abortus, intrauterine mort fetale, dziecko z anomalią wrodzoną, nosiciel translokacji zrównoważonej chromosomalnie z prawidłowym fenotypem lub całkowicie zdrowe dziecko, ponieważ jest to zgodne z historią reprodukcyjną obejmującą dwa spontaniczne poronienia i zgon wewnątrzmaciczny oraz z nosicielstwem translokacji ROB, która jest również określona w analizie chromosomalnej.
Przypadki z nawracającymi poronieniami muszą być analizowane w celu poinformowania ich o możliwościach genetycznych przy kolejnych ciążach i zaoferowania im szansy na odpowiednie poradnictwo genetyczne. Nosicielkom translokacji ROB zaleca się preimplantacyjną diagnostykę genetyczną (PGD) w celu diagnostyki prenatalnej. Oczekuje się, że metoda ta zmniejszy liczbę nieuniknionych spontanicznych poronień. W naszym przypadku para jest informowana o PGD i innych metodach diagnostyki prenatalnej, które mogą zmniejszyć częstość poronień w przyszłych ciążach, oraz otrzymuje poradnictwo genetyczne.
Prezentowany opis przypadku ma na celu podkreślenie konieczności wykonania analizy cytogenetycznej u par z nawracającymi poronieniami w celu wykluczenia prawdopodobnej obecności jakichkolwiek rearanżacji chromosomalnych, które są przekazywane przez wiele pokoleń bez wykrycia u zdrowych osób o prawidłowym fenotypie.
▴Top |
- Ford HB, Schust DJ. Recurrent pregnancy loss: etiology, diagnosis, and therapy. Rev Obstet Gynecol. 2009;2(2):76-83.
pubmed - Alberman E. The epidemiology of repeated abortion. w: Beard RW, Sharp F. Wczesna utrata ciąży mechanizmy i leczenie. New York Springer-Verlag,1988;9-17.
doi pubmed - Carp HJ. Poronienia nawracające: czynniki genetyczne i ocena zarodka. Isr Med Assoc J. 2008;10(3):229-231.
pubmed - Venkateshwari A, Srilekha A, Sunitha T, Pratibha N, Jyothy A. A Robertsonian Translocation rob (14;15)(q10:q10) in a Patient with Recurrent Abortions: A case report. J Reprod Infertil. 2010;11(3):197-200.
- Goud TM, Mohammed Al Harassi S, Khalfan Al Salmani K, Mohammed Al Busaidy S, Rajab A. Cytogenetic studies in couples with recurrent miscarriage in the Sultanate of Oman. Reprod Biomed Online. 2009;18(3):424-429.
doi - Singh DN, Hara S, Foster HW, Grimes EM. Reproductive performance in women with sex chromosome mosaicism. Obstet Gynecol. 1980;55(5):608-611.
pubmed - Yilmaz A, Zhang XY, Chung JT, Tan SL, Holzer H, Ao A. Analiza segregacji chromosomów w ludzkich embrionach uzyskanych od par z udziałem męskich nosicieli translokacji wzajemnej lub Robertsonian. PLoS One. 2012;7(9):e46046.
doi pubmed - Shuqin X, Dongling T, Kun F, Yanzhi X, Jieping S, Weipeng W, Maowei C, Bo W. Analysis of meiotic segregation patterns and interchromosomal effects in sperm from a Robertsonian translocation family. Biomedical Research. 2014;25(2):233-239.
- Ogilvie CM, Braude P, Scriven PN. Successful pregnancy outcomes after preimplantation genetic diagnosis (PGD) for carriers of chromosome translocations. Hum Fertil (Camb). 2001;4(3):168-171.
doi - Ogur G, Van Assche E, Vegetti W, Verheyen G, Tournaye H, Bonduelle M, Van Steirteghem A, et al. Chromosomal segregation in spermatozoa of 14 Robertsonian translocation carriers. Mol Hum Reprod. 2006;12(3):209-215.
doi pubmed - Macklon NS, Geraedts JP, Fauser BC. Conception to ongoing pregnancy: the 'black box’ of early pregnancy loss. Hum Reprod Update. 2002;8(4):333-343.
doi pubmed - Clark DA, Lea RG, Podor T, Daya S, Banwatt D, Harley C. Cytokines determining the success or failure of pregnancy. Ann N Y Acad Sci. 1991;626:524-536.
doi pubmed - Suzumori N, Sugiura-Ogasawara M. Genetic factors as a cause of miscarriage. Curr Med Chem. 2010;17(29):3431-3437.
doi pubmed - Celep F, Karaguzel A, Ozeren M, Bozkaya H. The frequency of chromosomal abnormalities in patients with reproductive failure. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol. 2006;127(1):106-109.
doi pubmed - Rai R, Regan L. Recurrent miscarriage. Lancet. 2006;368(9535):601-611.
doi - Dewald GW, Michels VV. Recurrent miscarriages: cytogenetic causes and genetic counseling of affected families. Clin Obstet Gynecol. 1986;29(4):865-885.
doi - Wiland E, Hobel CJ, Hill D, Kurpisz M. Successful pregnancy after preimplantation genetic diagnosis for carrier of t(2;7)(p11.2;q22) with high rates of unbalanced sperm and embryos: a case report. Prenat Diagn. 2008;28(1):36-41.
doi pubmed - Stephenson MD, Sierra S. Reproductive outcomes in recurrent pregnancy loss associated with a parental carrier of a structural chromosome rearrangement. Hum Reprod. 2006;21(4):1076-1082.
doi pubmed
This is an open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License, which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.
Journal of Medical Cases is published by Elmer Press Inc.
.