Położenie względem Ziemi
Moonset / wikimedia.org Księżyc ziemski znajduje się w pozycji zamkniętej pływowo, z powierzchni Ziemi widzimy tylko jedną stronę Księżyca, w odległości 384 tys. km (239 tys. mil). Ma on zsynchronizowaną orbitę z Ziemią w tym sensie, że obraca się wokół własnej osi w podobnym tempie jak jego orbita wokół Ziemi. Powoduje to, że przez cały czas z Ziemi widoczna jest ta sama tarcza Księżyca. Stąd określenie „ciemna strona Księżyca”, które słyszy się przy wielu okazjach. Dopiero w ciągu ostatnich 50-60 lat ta niewidoczna część Księżyca została zmapowana. Unlike większość satelita i księżyc, Ziemia księżyc podąża ekliptyczny orbita raczej niż równikowy jeden.
Aby wyjaśnić i ekliptyczny orbita, obraz globus jak jeden w klasie. Jeżeli ty siedzieć the globus tak, że ono’s Północny i Południowy biegun wskazywać prosty góra i dół, tam być linia wokoło the centrum the globus który być the równik. Jeśli księżyc podążałby po tej linii na swojej orbicie, byłby na orbicie równikowej wokół Ziemi. However, the Ziemia być na osiowy tilt 23.44°, więc jeżeli ty umieszczać the globus z powrotem swój prawy pozycja dokąd ono być przechylać ale zmieniać the pozycja the księżyc orbita wokoło gdy ono być przed, the księżyc być teraz w ekliptyczny orbita wokoło the Ziemia gdy ono krzyżować the równik ale podążać ono.
Księżyc w porównaniu z Ziemią / wikimedia.org Innym dziwactwem dotyczącym ziemskiego księżyca jest to, że jest on stosunkowo duży w odniesieniu do swojej planety macierzystej w jednej czwartej średnicy Ziemi. Jest to tylko z powodu barycentrum Ziemi i Księżyca, środka masy dwóch lub więcej ciał, że Księżyc jest uważany za satelitę Ziemi, a nie za układ podwójny planet. Oczywiście, jest to również dlatego, że jest to nieoficjalna klasyfikacja, że IAU (Międzynarodowa Unia Astrologiczna) nie uznała. W przeciwnym razie inne grupy planet-satelitów, takie jak Pluton i Charon, byłyby uważane za binarny system planetarny, jak również.
Księżyc Ziemi ma silny wpływ na jej prądy oceaniczne i pływy. To właśnie tutaj ukuto termin „siły pływowe”. Gdy Księżyc porusza się po swojej orbicie wokół Ziemi, jego grawitacyjne przyciąganie ciągnie za sobą wodę na powierzchni Ziemi. Można to zaobserwować, obserwując przypływy i odpływy wzdłuż brzegu. Im bliżej Księżyca na jego orbicie, tym silniejsze jest jego przyciąganie, gdy Księżyc się oddala jego wpływ słabnie. To tłumaczy również sezonowe zmiany w pływach. Chociaż Słońce odgrywa w tym swoją rolę, bliskość Księżyca do Ziemi daje mu najsilniejszy efekt.