Longitudinal Half-and-Half Nails: Case Report and Review

Abstract

Paznokcie half-and-half zostały pierwotnie opisane jako poprzeczna leukonychia u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek; inne stany (takie jak choroba Behceta i Crohna) oraz leki (takie jak izoniazyd) również zostały powiązane ze zmianami paznokci. Jednakże, podłużne półpłytki (dotyczące przyśrodkowej strony paznokci) były wcześniej opisywane na wielkich palcach u starszej kobiety oraz, w omawianym przypadku, na kciukach starszego mężczyzny; żadna z tych osób nie chorowała na Behceta, Crohna, chorobę nerek ani nie otrzymywała izoniazydu. Kobieta miała prawdziwą leukonychię, obustronną deformację hallux valgus i przewlekły uraz przyśrodkowych fałdów paznokciowych. Mężczyzna miał nieurazową leukonychię pozorną i obustronną koilonychię; na niebiałej bocznej powierzchni lewego kciuka znajdowała się również linijna bruzda (wynikająca z cyfrowej torbieli śluzowej na proksymalnym fałdzie paznokciowym) i podoczodołowa hiperkeratoza. Podsumowując, podłużne paznokcie półprzymknięte są rzadkim zjawiskiem, które nie zostało powiązane ani z chorobą ogólnoustrojową, ani z lekami; nabyta zmiana paznokci może występować jako odkrycie idiopatyczne lub pojawić się wtórnie do przewlekłego urazu.

© 2018 S. Karger AG, Basel

Fakty ustalone

Novel Insights

Wprowadzenie

Paznokcie półpełne, często związane z przewlekłą chorobą nerek, zwykle występują jako leukonychia poprzeczna. Podłużne pół-półpaznokcie, aczkolwiek tylko raz, zostały opisane na wielkich paznokciach u kobiet z obustronną deformacją hallux valgus. Opisano przypadek mężczyzny z obustronnymi podłużnymi półpłytkami paznokci kciuków i podsumowano cechy osobników z tą unikalną odmianą leukonychii.

Raport przypadku

74-letni mężczyzna bez choroby Behceta, Crohna lub nerek zgłosił się do oceny skóry z powodu bezobjawowej wysypki na brzuchu. W wywiadzie stwierdzono łagodną niedomykalność zastawki aortalnej i wypadanie płatka zastawki mitralnej z ciężką niedomykalnością zastawki mitralnej, hiperlipidemię, niedoczynność tarczycy i parkinsonizm. Do aktualnie stosowanych leków należały: aspiryna, atorwastatyna, atropina w roztworze okulistycznym, benzonatat, karbidopa-lewodopa, entakapon i lewotyroksyna. Nie był ogrodnikiem i nie był narażony na działanie rozpuszczalników organicznych.

Badanie skóry wykazało czerwonobrązową płytkę o wymiarach 10 × 10 cm na śródbrzuszu; preparat wodorotlenku potasu ze skrawków skóry był dodatni pod względem obecności strzępek grzybów. Podłużna leukonychia przyśrodkowych powierzchni obu kciuków, o nieznanym czasie trwania, oraz obustronna koilonychia były przypadkowymi, bezobjawowymi objawami (ryc. 1, 2). Szerokie białe pasmo rozciągało się od proksymalnego fałdu paznokciowego i zbliżało się do dystalnego wolnego brzegu paznokcia; preparaty wodorotlenku potasu pobrane ze skrawków paznokci z obszarów białych i wolnego brzegu nie wykazały obecności organizmów grzybiczych. Prawidłowe były nie tylko przyśrodkowe płytki paznokciowe obu kciuków, ale także przyśrodkowe i boczne fałdy paznokciowe obu kciuków oraz proksymalny fałd paznokciowy kciuka prawego; w środkowej części proksymalnego fałdu paznokciowego kciuka lewego obecna była cyfrowa torbiel śluzowa. Podłużna bruzda płytki paznokciowej była obecna dystalnie od torbieli, a na paznokciu lewego kciuka występowała podpaznokciowa hiperkeratoza boczna w stosunku do bruzdy.

Całkowita liczba komórek krwi (w tym hemoglobina i hematokryt), badania chemiczne surowicy (w tym albuminy, azot mocznikowy we krwi i kreatynina), hormon stymulujący tarczycę i lipidy (w tym cholesterol i trójglicerydy) były prawidłowe. Ciclopirox 0,77% krem, dwa razy dziennie, został przepisany na grzybicę skóry na brzuchu. Nie podjęto interwencji w związku ze zmianami paznokciowymi na kciukach.

Dyskusja

Dr William B. Bean i dr James Clifton zaobserwowali cechy kliniczne paznokci pół na pół u 2 pacjentów z chorobą nerek w 1962 roku. Rok później, dr Bean opisał te zmiany paznokci . Następnie, w latach 1963 i 1964, dr Philip G. Lindsay również obserwował 4 pacjentów z tą „wyjątkową onychopatią azotemiczną” i ukuł termin „paznokieć pół na pół”, aby opisać „charakterystyczny wzór koloru paznokci charakteryzujący niektórych pacjentów z azotemią”.

Paznokcie pół na pół charakteryzują się białą płytką proksymalną i płytką dystalną – ponad 20% paznokcia – która jest czerwona, różowa lub brązowa. W przeciwieństwie do tego, u pacjentów z paznokciami Terry’ego (które są związane nie tylko z marskością wątroby i zastoinową niewydolnością serca, ale także z przewlekłą niewydolnością nerek) dystalna nie-biała płytka paznokciowa stanowi mniej niż 20% paznokcia. Paznokcie pół na pół Lindsaya i paznokcie Terry’ego są pozornymi leukonychiami, ponieważ stanowią zmianę łożyska paznokcia z normalną macierzą i płytką paznokciową; w przeciwieństwie do nich biały kolor u pacjentów z prawdziwymi leukonychiami wynika z modyfikacji macierzy i płytki paznokciowej .

Odkrycie paznokci pół na pół powinno skłonić klinicystę do oceny pacjenta pod kątem choroby nerek. Jednakże, paznokcie półpłytki występowały jako odkrycie idiopatyczne i były również związane z innymi stanami lub lekami. Sugeruje się, że paznokcie „pół na pół” mogą być skórnym objawem choroby Leśniowskiego-Crohna (z towarzyszącym lub nie niedoborem cynku) i choroby Behceta. Ponadto, pół-pół-paznokcie rozwinęły się u pacjentów otrzymujących izoniazyd w leczeniu gruźlicy – z lub bez pellagry wywołanej lekami .

Pół-pół-paznokcie były pierwotnie uważane tylko za poprzeczną leukonychię. Jednak w maju 2016 roku Wollina i Bula opisali w Skin Appendage Disorders 45-letnią kobietę z podłużnymi paznokciami półpółkulistymi wielkich palców u stóp. Zgodnie z moją najlepszą wiedzą mężczyzna z tego doniesienia jest drugim osobnikiem, u którego zaobserwowano podłużne paznokcie półpośladkowe.

Kliniczne cechy pacjenta Wolliny i Buły oraz obecnie opisywanego osobnika podsumowano w tabeli 1. Zmiany paznokciowe były nabyte, jednak czas ich trwania przed rozpoznaniem nie jest znany. Żadna z tych osób nie chorowała na chorobę Behceta, Crohna ani nerek; nie otrzymywała również izoniazydu.

Kobieta miała 45 lat i oba jej wielkie paznokcie były dotknięte chorobą. Mężczyzna miał 74 lata; jego kciuki były dotknięte oboma paznokciami. U każdego z pacjentów przyśrodkowa połowa paznokcia była biała.

Leukonychia była podłużna i rozciągała się od proksymalnego fałdu paznokcia; biały kolor albo sięgał, albo zbliżał się do wolnego brzegu odpowiednio paznokcia u rąk lub nóg. Kobieta miała prawdziwą leukonychię; badacze przypisali białawy wygląd paznokci zmianom w ich jakości optycznej i sugerowali, że zmiany te mogły być związane z pogrubiałymi i hiperkeratotycznymi fałdami przyśrodkowymi paznokci. W przeciwieństwie do tego, ponieważ dotknięte obszary fałdów paznokciowych i macierzy paznokcia mężczyzny nie były zmienione, miał on pozorną leukonychię; przyśrodkowe płytki paznokciowe jego kciuków – z wyjątkiem ich koloru – były normalne.

Dystrofia palca lub paznokcia była obecna u obu pacjentów. U kobiety stwierdzono zmianę przyśrodkowych fałdów paznokciowych wtórną do tarcia palców o obuwie. Mężczyzna miał koilonychię o nieustalonej etiologii obu kciuków; nie miał ani anemii z niedoboru żelaza, ani hemochromatozy, ani ekspozycji na toksyny, które były związane z tą dystrofią płytki paznokciowej. Ponadto mężczyzna miał nie tylko podpaznokciową hiperkeratozę bocznej strony lewego kciuka, ale także podłużną bruzdę lewego paznokcia kciuka wynikającą z ucisku na macierz paznokcia przez cyfrową torbiel śluzową zlokalizowaną na proksymalnym fałdzie paznokciowym.

Przewlekły uraz palca mógł przyczynić się do prawdziwej podłużnej leukonychii i wynikających z niej półpłytek u kobiety. Miała ona obustronną koślawą deformację obu wielkich palców u stóp, co spowodowało większe tarcie przyśrodkowej strony palców i związanego z nią aparatu paznokciowego; następnie rozwinęły się u niej modzele przyśrodkowego fałdu paznokciowego i zgrubienie płytki paznokciowej w obszarze leukonychii. Mężczyzna miał cyfrową torbiel śluzową na proksymalnym fałdzie paznokciowym lewego kciuka; jednak jego widoczna leukonychia nie obejmowała płytki paznokciowej dystalnie lub bocznie od torbieli.

Podsumowując, podłużne pół-pół-paznokcie zostały zaobserwowane na przyśrodkowych aspektach wielkich palców u starszej kobiety i na kciukach starszego mężczyzny. Leukonychia była prawdziwa i prawdopodobnie związana z obustronnym przewlekłym urazem przyśrodkowych fałdów paznokciowych u kobiety, związanym z deformacją hallux valgus. W przeciwieństwie do tego, białe płytki paznokciowe pozornej leukonychii u mężczyzny były nieurazowe, jednak miał on nie tylko jednostronną, związaną z torbielą śluzowatą cyfrową linijną bruzdę płytki paznokciowej i hiperkeratozę podpaznokciową, która nie obejmowała białego obszaru płytki paznokciowej, ale także obustronną koilonychię. Jak dotąd, podłużne paznokcie półpłytki są rzadką – idiopatyczną lub związaną z urazem – nabytą leukonychią paznokci, która nie była związana ani z chorobą ogólnoustrojową, ani z lekami.

Oświadczenie etyczne

Pacjent wyraził świadomą zgodę na publikację zdjęć i szczegółów przypadku.

Oświadczenie o jawności

Autor nie zgłasza konfliktu interesów.