Mateusza 7:21
Nie każdy, kto mówi do mnie Panie, Panie
Nie każdy, kto nazywa Chrystusa swoim Panem i Mistrzem, wyznaje wobec Niego podległość, albo wzywa Jego imienia, albo jest przez Niego nazywany, albo używa go w swoich publicznych posługach. Jest wielu takich, którzy pragną być nazywani i uznawani za chrześcijan, i którzy wspominają imię Chrystusa w swoich kazaniach, tylko po to, aby odsunąć od siebie wyrzuty sumienia, aby się przykryć, zyskać uznanie i dostać się do uczuć i dobrej woli ludzi; lecz nie mają serdecznej miłości do Chrystusa, ani prawdziwej wiary w Niego: Nie mają też zamiaru głosić Jego Ewangelii, posuwać naprzód Jego chwałę i popierać Jego królestwo i interes; ich głównym celem jest przypodobanie się, wywyższenie samych siebie i postawienie mocy ludzkiej natury w opozycji do łaski Bożej i sprawiedliwości Chrystusowej. Nie każdy z nich, nie, żaden z nich,
nie wejdzie do królestwa niebieskiego.
Należy to rozumieć nie jako zewnętrzną dyspensację Ewangelii lub ewangeliczny stan kościelny, lub widzialny kościół Chrystusa na ziemi, w którym to znaczeniu wyrażenie jest czasami używane, ponieważ takie osoby mogą, i często wchodzą tutaj, ale jako chwałę wieczną, do której nikt nie wejdzie,
z wyjątkiem tego, kto czyni wolę Ojca mojego, który jest w niebie.