Ocalały z raka: Ktoś, kto otrzymał diagnozę raka. Inni powiedzieliby, że ktoś jest ocalałym tylko wtedy, gdy miał potencjalnie śmiertelną formę raka i dlatego jest zmuszony stawić czoła własnej śmiertelności. Jeszcze inni używają tego terminu do opisania osoby, która ukończyła całą terapię przeciwnowotworową i obecnie nie wykazuje żadnych oznak choroby, czyli jest w remisji, a teraz musi stawić czoła przetrwaniu zarówno z obawą przed nawrotem, jak i być może obciążona skutkami ubocznymi i konsekwencjami swoich terapii.
Zwrot został ukuty na 25 lipca 1985 roku w eseju w New England Journal of Medicine przez dr Fitzhugh Mullan. Esej Mullana był zatytułowany „The seasons of survival: Refleksje lekarza z rakiem.” Jako młody lekarz, Mullan dowiedział się w 1975 roku, że ma śmiertelny nowotwór złośliwy, seminoma śródpiersia. Następnie zaczął przechodzić przez to, co nazwał „sezonami przetrwania”.
Jest daleki od powszechnej zgody wśród tych, którzy mieli raka o termin rak przeżywa. Niektórzy sprzeciwiają się temu, mówiąc, że są wyleczeni. Inni mówią, że żyją z rakiem. A jeszcze inni wolą zostawić raka za sobą i twierdzą, że bycie nazywanym ocalałym z raka stygmatyzuje ich. Jednak nie ma terminu, który w drodze konsensusu mógłby być lepszy, a termin „ocalały z raka” wydaje się tu pozostawać.
SLIDESHOW
Objawy raka skóry, typy, obrazy Zobacz pokaz slajdów