A Tale of Chemistry and Poison
Podczas amerykańskiej prohibicji, bimber był odpowiedzialny za ponad 750 zgonów i ponad sto tysięcy przypadków ślepoty lub paraliżu w samym tylko Nowym Jorku. Ponad osiemdziesiąt lat później, na początku 2019 roku, kilka ognisk zatrucia toksycznym alkoholem doprowadziło do setek zgonów i obrażeń w północno-wschodnich Indiach. Winowajcą w obu tych przypadkach było skażenie metanolem. Z chemicznego punktu widzenia jedyną różnicą między metanolem a etanolem jest liczba węgli (dwa w etanolu i jeden w metanolu). Metanol i etanol smakują mniej więcej tak samo i wywołują mniej więcej taki sam początkowy efekt odurzenia. Jedyną różnicą jest to, że metanol, po spożyciu, jest metabolizowany przez wątrobę do formaldehydu i kwasu mrówkowego, substancji chemicznych, które mogą uszkodzić nerw wzrokowy, prowadząc do ślepoty, a ostatecznie powodując śmierć.
Metanol jest częstym zanieczyszczeniem bimbru, który jest zwykle wytwarzany z fermentacji „zacieru” z kukurydzy, cukru i drożdży przez kilka dni, a następnie destylacji mieszaniny. Podczas procesu fermentacji enzymy zawarte w drożdżach przekształcają cukier w energię dla komórek. Produktem ubocznym tej reakcji jest etanol, główny składnik alkoholu. Metanol nie jest bezpośrednim produktem ubocznym fermentacji, lecz powstaje w wyniku rozkładu pektyn w kukurydzy. Po fermentacji, zawiesina jest destylowana poprzez gotowanie i przepuszczanie gazu przez destylator. Pierwszym elementem still jest długi, wznoszący się ku górze szyb, przez który unosi się gaz. Długość tego szybu uniemożliwia wydostanie się wszystkiego, co nie jest gazem, do następnego etapu. Następnie gaz przemieszcza się w dół przez kolejny szyb, który jest utrzymywany w stanie lodowatym. Po drugiej stronie tego szybu, gaz jest wystarczająco chłodny, aby ponownie skondensować się w ciecz. Proces ten pozwala na rozdzielenie wszystkich składników sfermentowanej zawiesiny w zależności od ich punktów wrzenia. Metanol, mający stosunkowo niską temperaturę wrzenia 148,5°F (64,7°C), wrze jako pierwszy, następnie aceton, a potem etanol. Doświadczeni destylatorzy wyrzucają kilka pierwszych frakcji z destylacji, które zawierają wysoki poziom metanolu i acetonu.
Metanol jest łatwo usuwany w regulowanej produkcji alkoholu, a obszerne testy są wymagane przez amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA), aby zapewnić, że bardzo mało metanolu trafia do końcowej partii. W przypadku alkoholu, który jest używany do celów przemysłowych lub naukowych, metanol jest często dodawany z powrotem do partii po destylacji, aby uczynić go toksycznym i tym samym nie podlegającym podatkowi od napojów alkoholowych. Przemytnicy mogą wykorzystywać ten tańszy, skażony metanolem alkohol do osiągania znacznych zysków. Podczas prohibicji rząd podwoił ilość metanolu w alkoholu przemysłowym, aby uczynić go bardziej toksycznym i zniechęcić przemytników do jego kradzieży i redystrybucji. Przemytnicy włożyli wiele wysiłku w pokonanie tych środków, zatrudniając chemików do destylacji toksycznych chemikaliów z ich alkoholu. Ale rząd tylko podwoił ich wysiłki, dodając do 10% metanolu i cały szereg innych trucizn, w tym chloroform, benzynę i sole rtęci. Jedyną rzeczą, jaką te środki osiągnęły, było jednak zatrucie i zabicie około 10 000 Amerykanów do czasu zakończenia prohibicji.
Teraz epidemie zatrucia toksycznym alkoholem nadal występują na całym świecie w biednych rejonach, takich jak plantacje herbaty w Indiach, gdzie pozbawieni skrupułów przemytnicy sprzedają tani alkohol z dodatkiem metanolu lub ołowiu. Ołów może być wypłukiwany z chłodnic samochodowych, które są często używane w prymitywnych instalacjach destylacyjnych. Pijacy nie dostrzegają różnicy między czystym alkoholem a alkoholem z domieszką metanolu, a natychmiastowa reakcja organizmu na alkohol jest taka sama. Dopiero kilka godzin później, gdy metanol zostanie strawiony i przekształcony w kwas mrówkowy, trucizna objawia się konwulsjami, ślepotą i śmiercią. Podczas prohibicji, rządowe wysiłki mające na celu zatrucie alkoholu nieproporcjonalnie dotknęły biedniejszych obywateli, którzy często musieli szukać alkoholu w nielegalnych speakeasies. Bardziej zamożni Amerykanie mieli środki na nielegalny import bezpiecznych trunków z Europy, Kanady i Karaibów. Czy to z powodu biurokratycznej złej woli czy kapitalistycznej chciwości, jest oczywiste, że problem zatrucia toksycznym alkoholem jest trwałym i ponadnarodowym problemem, który dotyka nasze najbardziej wrażliwe społeczności.