Każda z naszych komórek zawiera DNA z genami, które dostarczają naszym komórkom instrukcji, jak rosnąć, wykonywać określone czynności, dzielić się lub umierać. DNA w naszych komórkach zawiera również segmenty krótkich powtarzających się sekwencji DNA zwanych mikrosatelitami. To mikrosatelitarne DNA służy jako biomarker tego, jak stabilne jest nasze DNA.
DNA jest uważane za stabilne, gdy liczba powtórzeń mikrosatelitarnych jest taka sama we wszystkich komórkach ciała, określane również jako mikrosatelitarne stabilne lub MSS.
Naprawa niedopasowania DNA (MMR) jest procesem kontroli jakości i „sprawdzania pisowni”, który upewnia się, że DNA jest kopiowane bez błędów i że liczba powtórzeń mikrosatelitarnych pozostaje taka sama we wszystkich komórkach. Proces MMR opiera się na czterech głównych białkach: MLH1, MSH2, MSH6 i PMS2, które współpracują ze sobą w celu naprawy błędów w DNA.
W niektórych pacjentach z rakiem proces MMR jest wadliwy. Te komórki nowotworowe są „wybrakowane” w naprawie niedopasowania (dMMR). Komórki nowotworowe u tych pacjentów mogą mieć zbyt wiele powtórzeń mikrosatelitarnego DNA w porównaniu z ich zdrowymi komórkami. Niezgodna liczba powtórzeń jest biomarkerem dla wysokiej niestabilności mikrosatelitarnej (MSI-H) i najprawdopodobniej dMMR.