Pęd do jedzenia jest niezbędny dla wszystkich żywych istot – bez niego zginęłyby. Dla większości ludzi jedzenie jest tak naturalne, jak oddychanie. Niestety, nie jest tak w przypadku wielu osób z OCD lub pokrewnymi problemami. Jeśli ty lub ktoś z twoich bliskich doświadcza trudności w tej dziedzinie, oto kilka podstawowych wskazówek:
Naburzenia, kompulsje, wątpliwości, perfekcjonizm i inne trudne cechy OCD mogą drastycznie wpływać na proces jedzenia. Na przykład, mogą pojawić się obawy związane z magicznym byciem skrzywdzonym lub skrzywdzeniem innej osoby, jeśli dany pokarm zostanie wybrany lub nie zostanie zjedzony w określony sposób. Niektóre typowe dla OCD sposoby neutralizowania dyskomfortu to przeżuwanie pokarmu według specjalnej liczby, rytuały związane z podnoszeniem i odkładaniem przyborów i szklanek do picia, nadmierne mycie rąk i żywności oraz możliwość jedzenia tylko w wyznaczonym czasie lub miejscu.
Czasami OCD współwystępuje z zaburzeniem odżywiania- lub wyzwala jeden- jak anoreksja nervosa lub bulimia. (Zaburzenia odżywiania nie są tylko problemem wśród kobiet; chociaż są one znacznie bardziej powszechne u dziewcząt i kobiet, wydaje się być coraz większy odsetek mężczyzn z tych warunków). W takich przypadkach, dotknięta osoba może obsesyjnie myśleć, że może przytyć, będąc w pobliżu tuczącego jedzenia lub oglądając posiłek osoby z nadwagą. Mogą być zmuszeni do ciągłego sprawdzania rozmiaru swojego nadgarstka lub innej części ciała, bez końca szukając zapewnienia, że nie urosły. Często dochodzi do kompulsywnych ćwiczeń lub oczyszczania organizmu. W najbardziej niebezpiecznych przypadkach jedzenie może wywołać taki lęk, że stanie się czynnością, którą należy maksymalnie ograniczyć. Młodzi sportowcy uprawiający dyscypliny, w których osiągnięcie perfekcji i utrzymanie niskiej wagi jest szczególnie ważne, mogą być bardziej narażeni na obsesje i kompulsje związane z nawykami żywieniowymi (np. gimnastyka).
Istnieją również pewne wzorce zaburzeń odżywiania, znane jako dysoreksje, które mają cechy wspólne z OCD. Obejmują one skrajną wybiórczość (wybredność), unikanie pokarmów o nieprzyjemnej teksturze lub kolorze, gromadzenie żywności lub bardzo nasilone i zniekształcone powiązanie między tym, co jedzą, a ich samooceną (ortoreksja).
Jasne jest, że OCD lub problemy żywieniowe typu OCD mogą mieć bardzo poważne negatywne konsekwencje zdrowotne oprócz psychologicznych i behawioralnych, począwszy od zmęczenia i słabej koncentracji z powodu nieodpowiedniego odżywiania po poważne pogorszenie stanu fizycznego i psychicznego. Gdy OCD występuje w zaawansowanych zaburzeniach odżywiania, może nasilać objawy zagrażające życiu.
Jako że problemy żywieniowe związane z OCD często mogą mieć charakter przewlekły i postępujący, uzyskanie pomocy raczej wcześniej niż później jest kluczowe. Bardzo ważne jest także stworzenie doświadczonego zespołu terapeutycznego, który w sposób kompleksowy zajmie się zarówno problemami psychologicznymi, jak i medycznymi danej osoby.
Oprócz leków i poradnictwa żywieniowego dostępnych jest wiele specyficznych terapii psychologicznych dotyczących OCD i problemów z jedzeniem. Terapie te mogą być prowadzone w gabinecie lub, w razie potrzeby, pod ścisłym nadzorem w szpitalu lub w ośrodku stacjonarnym. Podstawą metod opartych na dowodach naukowych, które mogą być stosowane w przypadku OCD i jedzenia jest terapia poznawczo-behawioralna (Cognitive Behavioral Therapy – CBT). CBT polega na reorganizacji błędnych wyobrażeń i stawianiu czoła irracjonalnym lękom związanym z jedzeniem i wagą i jest często stosowana w połączeniu z technikami podkreślającymi zwiększenie gotowości do zmian i motywacji, uważne jedzenie i uczenie się bardziej skutecznych umiejętności radzenia sobie ze stresem.
Podejmowanie leczenia OCD połączonego z problemami z jedzeniem nie jest łatwe ani dla osoby cierpiącej, ani dla jej bliskich. W rzeczywistości wiele osób z tym problemem może być początkowo bardzo opornych. Dlatego cierpliwość i realistyczne zrozumienie trudnej drogi do osiągnięcia trwałej poprawy jest niezbędne dla wszystkich zainteresowanych. Chociaż, podobnie jak w przypadku wszystkich problemów związanych z OCD, każdy, kto szuka szybkich rozwiązań, może się rozczarować, istnieją wszelkie powody, aby mieć nadzieję, że podjęcie odpowiedniego leczenia w odpowiednim czasie doprowadzi do poprawy w dłuższej perspektywie.