Opóźnione, po urazie leczenie aniracetamem poprawia zdolności poznawcze po urazowym uszkodzeniu mózgu u szczurów

Przewlekłe zaburzenia poznawcze są trwałym aspektem urazowego uszkodzenia mózgu (TBI) zarówno u ludzi jak i zwierząt. Leczenie zaburzeń poznawczych w pourazowych etapach urazu często obejmuje dostarczanie środków farmakologicznych ukierunkowanych na określone układy neuroprzekaźników. W obecnym badaniu sprawdzano wpływ leku nootropowego aniracetamu na regenerację poznawczą po TBI u szczurów. Przeprowadzono trzy eksperymenty w celu określenia (1) optymalnej dawki aniracetamu w leczeniu zaburzeń poznawczych, (2) efektu opóźnienia leczenia lekiem przez okres kilku dni po TBI oraz (3) efektu zakończenia leczenia lekiem przed oceną funkcji poznawczych. W eksperymencie 1 szczurom podawano umiarkowany płynny uraz udarowy i leczono je przez 15 dni środkiem, 25 lub 50 mg/kg aniracetamu. Obie dawki aniracetamu skutecznie redukowały wywołane urazem deficyty w labiryncie wodnym Morrisa (MWM), mierzone w dniach 11-15 po urazie. W eksperymencie 2, rannym szczurom podawano 50 mg/kg aniracetamu lub nośnik, począwszy od 11 dnia po urazie i kontynuując przez 15 dni. Wydajność MWM, oceniana w dniach 26-30, wskazuje, że zwierzęta leczone aniracetamem wykonywały te same czynności, co zwierzęta kontrolne z uszkodzeniem pozorowanym. W eksperymencie 3, zwierzęta były ranne i leczone aniracetamem przez 15 dni. Leczenie zostało przerwane podczas testów MWM w dniach 16-20 po urazie. W tym eksperymencie szczury leczone aniracetamem nie osiągały lepszych wyników niż szczury otrzymujące lek. Wyniki tych eksperymentów wskazują, że aniracetam jest skutecznym lekiem w leczeniu zaburzeń poznawczych wywołanych przez TBI, nawet jeśli leczenie jest opóźnione na okres kilku dni po urazie.