Płeć a stres

Mężczyźni i kobiety* zgłaszają różne reakcje na stres, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Próbują radzić sobie ze stresem w bardzo różny sposób, a także postrzegają swoje możliwości w tym zakresie – oraz rzeczy, które stoją im na drodze – w znacząco różny sposób. Wyniki badań sugerują, że choć kobiety częściej zgłaszają fizyczne objawy związane ze stresem, lepiej radzą sobie z nawiązywaniem kontaktów z innymi osobami w swoim życiu, a czasami te kontakty są ważne dla ich strategii radzenia sobie ze stresem.

Stres wzrasta u kobiet

Mimo że kobiety zgłaszają podobny średni poziom stresu, częściej niż mężczyźni zgłaszają, że ich poziom stresu wzrasta. Są one również o wiele bardziej skłonne niż mężczyźni do zgłaszania fizycznych i emocjonalnych objawów stresu. Porównując kobiety między sobą, wydaje się, że istnieją również różnice w sposobach doświadczania stresu przez kobiety zamężne i samotne.

• Kobiety częściej niż mężczyźni (28 procent w porównaniu z 20 procentami) zgłaszają odczuwanie dużego stresu (8, 9 lub 10 na 10-punktowej skali).

• Prawie połowa wszystkich badanych kobiet (49 procent) twierdzi, że ich stres wzrósł w ciągu ostatnich pięciu lat, w porównaniu z czterema na dziesięciu (39 procent) mężczyzn.

• Kobiety częściej podają, że pieniądze (79 procent w porównaniu z 73 procentami mężczyzn) i gospodarka (68 procent w porównaniu z 61 procentami mężczyzn) są źródłem stresu, podczas gdy mężczyźni znacznie częściej podają, że praca jest źródłem stresu (76 procent w porównaniu z 65 procentami kobiet).

• Kobiety częściej niż mężczyźni zgłaszają fizyczne i emocjonalne objawy stresu, takie jak ból głowy (41 procent w porównaniu z 30 procentami), uczucie, jakby chciały się rozpłakać (44 procent w porównaniu z 15 procentami), rozstrój żołądka lub niestrawność (32 procent w porównaniu z 21 procentami) w ciągu ostatniego miesiąca. 21 procent) w ciągu ostatniego miesiąca.

• Mężatki zgłaszają wyższy poziom stresu niż kobiety samotne, z jedną trzecią (33 procent) zgłaszających, że doświadczyły dużego stresu w ciągu ostatniego miesiąca (8, 9 lub 10 na 10-punktowej skali) w porównaniu z jedną na pięć (22 procent) kobiet samotnych. Podobnie, znacznie więcej zamężnych kobiet twierdzi, że ich stres wzrósł w ciągu ostatnich pięciu lat (56% w porównaniu do 41% kobiet samotnych). Samotne kobiety są również bardziej skłonne niż mężatki do stwierdzenia, że czują, że robią wystarczająco dużo, aby zarządzać swoim stresem (63 procent vs. 51 procent).

• Mężatki są bardziej skłonne niż samotne kobiety do zgłoszenia, że doświadczyły następujących rzeczy z powodu stresu w ciągu ostatniego miesiąca: uczucie, jakby mogły płakać (54 procent vs. 33 procent), uczucie rozdrażnienia lub złości (52 procent vs. 38 procent), bóle głowy (54 procent vs. 38 procent), ból głowy (52 procent vs. 38 procent), ból głowy (54 procent vs. 38 procent), ból głowy (56 procent vs. 41 procent), ból głowy (56 procent vs. 41 procent). 38 procent), bóle głowy (48 procent vs. 33 procent) i zmęczenie (47 procent vs. 35 procent).

Mężczyźni i kobiety zgłaszają duże rozbieżności między określaniem tego, co jest ważne, a tym, jak skutecznie udaje im się realizować te zachowania.

• Kobiety znacznie częściej niż mężczyźni twierdzą, że dobre relacje z rodziną są dla nich ważne (84 procent vs. 74 procent). Chociaż mniej kobiet twierdzi, że dobrze sobie radzą w tej dziedzinie, wyprzedzają one mężczyzn (67 proc. vs. 53 proc.).

• Kobiety również częściej niż mężczyźni twierdzą, że dobre relacje z przyjaciółmi są dla nich ważne (69 proc. vs. 62 proc.), mimo że przyjaźń jest wymieniana rzadziej niż rodzina zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety.

• Mimo że prawie połowa kobiet (49 procent) twierdzi, że w ciągu ostatniego miesiąca nie spała w nocy z powodu stresu, trzy czwarte kobiet ocenia, że wystarczająca ilość snu jest dla nich bardzo lub bardzo ważna (75 procent w porównaniu z 58 procentami mężczyzn).

• Postrzeganie przez mężczyzn i kobiety swojej zdolności do odnoszenia sukcesów w obszarach ważnych dla ich dobrego samopoczucia znacznie odbiega od wagi, jaką przywiązują do tych zachowań. Nawet bardziej niż kobiety, mężczyźni zgłaszają mniejsze prawdopodobieństwo sukcesu w tych obszarach.

– Tylko 33 procent kobiet deklaruje powodzenie w staraniach o wystarczającą ilość snu (w porównaniu z 75 procentami, które uważają, że jest to ważne); tylko 35 procent deklaruje powodzenie w staraniach o opanowanie stresu (w porównaniu z 69 procentami, które uważają, że jest to ważne); 36 procent deklaruje powodzenie w staraniach o zdrowe odżywianie (w porównaniu z 64 procentami, które uważają, że jest to ważne); i tylko 29 procent odnosi sukces w staraniach o aktywność fizyczną (w porównaniu z 54 procentami, które uważają, że jest to ważne).

– Tylko 25 procent mężczyzn zgłasza powodzenie w swoich staraniach o wystarczającą ilość snu (w porównaniu z 58 procentami, które uważają, że jest to ważne); tylko 30 procent zgłasza powodzenie w swoich staraniach o opanowanie stresu (w porównaniu z 59 procentami, które uważają, że jest to ważne); tylko 25 procent zgłasza powodzenie w swoich staraniach o zdrowe odżywianie (w porównaniu z 52 procentami, które uważają, że jest to ważne); i tylko 26 procent odnosi sukces w swoich staraniach o aktywność fizyczną (w porównaniu z 54 procentami, które uważają, że jest to ważne).

Strategie radzenia sobie ze stresem

Bez względu na źródła stresu oraz fizyczne i emocjonalne objawy stresu zgłaszane przez mężczyzn i kobiety, obie grupy twierdzą, że radzą sobie ze stresem w bardzo różny sposób. Ogólnie jednak, zarówno mężczyźni, jak i kobiety mają tendencję do wybierania siedzących zajęć, takich jak czytanie, słuchanie muzyki i oglądanie telewizji, aby poradzić sobie ze stresem, zamiast zdrowszych zachowań, takich jak wizyta u specjalisty od zdrowia psychicznego lub ćwiczenia.

• Kobiety znacznie częściej niż mężczyźni twierdzą, że czytają, aby radzić sobie ze stresem (57 procent w porównaniu z 34 procentami w przypadku mężczyzn) i ogólnie rzecz biorąc, wykazują tendencję do zgłaszania większej liczby działań związanych z radzeniem sobie ze stresem, które łączą je z innymi ludźmi, takich jak spędzanie czasu z przyjaciółmi lub rodziną (54 procent w porównaniu z 39 procentami) oraz chodzenie do kościoła lub kościoła. 39 procent) i chodzenie do kościoła lub na nabożeństwa (27 procent vs. 18 procent).

• Mężczyźni częściej niż kobiety deklarują, że uprawiają sport (16 procent vs. 4 procent) i słuchają muzyki (52 procent vs. 47 procent) jako sposób radzenia sobie ze stresem. Są oni również bardziej skłonni niż kobiety twierdzić, że nie robią nic, aby zarządzać swoim stresem (9 procent vs. 4 procent).

• Kobiety są bardziej skłonne niż mężczyźni zgłaszać, że jedzą jako sposób zarządzania stresem (31 procent vs. 21 procent). Podobnie kobiety znacznie częściej niż mężczyźni zgłaszają, że w ostatnim miesiącu jadły zbyt dużo lub spożywały niezdrową żywność z powodu stresu (49% kobiet vs. 30% mężczyzn).

• Nieznacznie więcej kobiet (35%) niż mężczyzn (24%) ćwiczy tylko raz w tygodniu lub rzadziej. Na pytanie, dlaczego nie ćwiczą częściej, kobiety częściej niż mężczyźni odpowiadają, że są po prostu zbyt zmęczone (39 procent w porównaniu z 26 procentami).

• Mężczyźni częściej mówią, że ćwiczą, ponieważ daje im to coś do zrobienia (34 procent w porównaniu z 23 procentami), chroni ich przed chorobą (29 procent w porównaniu z 18 procentami) i jest czymś, w czym są dobrzy (19 procent w porównaniu z 11 procentami). 24 procent).

• Kobiety znacznie częściej niż mężczyźni twierdzą, że brak siły woli również uniemożliwił im zmianę nawyków żywieniowych (15 procent vs. 1 procent).

• Zapytane o to, co musiałyby zmienić, aby ich siła woli uległa poprawie, kobiety częściej niż mężczyźni odpowiadały, że mniejsze zmęczenie/więcej energii (56 procent vs. 44 procent) oraz większa pewność siebie. 44 procent) i większą wiarę w swoje możliwości poprawy siły woli (60 procent vs. 38 procent).

• Mężczyźni rzadziej twierdzą, że do poprawy siły woli potrzebują zachęty ze strony przyjaciół lub rodziny (28 procent vs. 42 procent) i nieco częściej mówią, że potrzebują więcej pieniędzy (43 procent vs. 39 procent). Kobiety częściej twierdzą, że potrzebują więcej czasu (37 proc. vs. 29 proc.).

• Sześć razy więcej kobiet niż mężczyzn twierdzi, że większa pomoc w obowiązkach domowych pozwoliłaby im poprawić siłę woli (23 proc. vs. 4 proc.).

*Ta część raportu skupia się przede wszystkim na mężczyznach (2007 n=771; 2008 n=789; 2009 n=729; 2010 n=530) i kobietach (2007 n=1 077; 2008 n=1 002; 2009 n=839; 2010 n=604) w ramach populacji generalnej (2007 n=1 848; 2008 n=1 791; 2009 n=1 568; 2010 n=1 134).

.