Patogeneza przewlekłej immunologicznej plamicy małopłytkowej

Przewlekła immunologiczna plamica małopłytkowa (ITP) jest zaburzeniem autoimmunologicznym, w którym układ odpornościowy pacjenta reaguje z autoantygenem (autoantygenami) płytek krwi, powodując małopłytkowość z powodu immunologicznego niszczenia płytek krwi i/lub supresji produkcji płytek. Białka błonowe płytek krwi, z niejasnych powodów, stają się antygenowe i stymulują układ odpornościowy do produkcji autoprzeciwciał i cytotoksycznych limfocytów T. Początkowa odpowiedź antygenowa występuje prawdopodobnie w śledzionie, po czym następuje stymulacja innych tkanek produkujących przeciwciała, szczególnie szpiku kostnego. Autoprzeciwciała przeciwko glikoproteinie płytkowej (GP) IIb-IIIa i/lub GPIb-IX są produkowane przez większość pacjentów z ITP i mogą być wykrywane przy użyciu testów specyficznych dla antygenów. Wielu pacjentów wytwarza wiele przeciwciał; przypisuje się to zjawisku rozprzestrzeniania się epitopów. Po wytworzeniu, autoprzeciwciało może albo wiązać się z płytkami krwi, powodując ich zniszczenie w wyniku fagocytozy lub aktywacji i lizy dopełniacza, albo wiązać się z megakariocytami, powodując zmniejszenie trombopoezy. Dowody na niszczenie płytek krwi w ITP obejmują następujące elementy: (1) infuzja krwi lub osocza z ITP do normalnych biorców może powodować małopłytkowość; (2) u większości pacjentów z ITP występuje zmniejszona wewnątrznaczyniowa przeżywalność płytek znakowanych radioaktywnie; (3) można wykazać morfologiczne i in vitro dowody fagocytozy płytek; oraz (4) cytotoksyczne limfocyty T mogą indukować lizę autologicznych płytek krwi. Dowody na stłumioną produkcję płytek krwi w ITP obejmują następujące elementy: (1) badania morfologiczne wykazują uszkodzenie megakariocytów u większości pacjentów z ITP; (2) u większości pacjentów występuje normalny lub zmniejszony obrót płytek krwi; (3) badania in vitro wykazują indukowane przeciwciałami hamowanie wytwarzania i dojrzewania megakariocytów; oraz (4) zwiększenie liczby płytek krwi występuje u wielu pacjentów z ITP otrzymujących leczenie mimetykami trombopoetyny. Podsumowując, aktywacja układu immunologicznego przez autoantygeny płytkowe w ITP może powodować niszczenie płytek krwi i/lub hamowanie ich wytwarzania. Znaczenie każdego z tych mechanizmów u danego pacjenta jest prawdopodobnie różne.