Text
W dniu 7 czerwca 1892 r. 30-letni Afroamerykanin o nazwisku Homer Plessy próbował wsiąść do segregowanego wagonu pociągu pasażerskiego East Louisiana Railroad przy ulicach Press i Royal w Nowym Orleanie. Louisiana’s Separate Car Act, uchwalony w 1890 roku, wymagał segregacji pasażerów kolejowych podróżujących na wewnątrzpaństwowych liniach kolejowych.
Grupa nowoorleańczyków zorganizowana jako Comite’ des Citoyens (Komitet Obywateli) postanowiła zakwestionować ustawę. Komitet wybrał Plessy’ego do kampanii prawnej, po części, z powodu jego jasnej karnacji. Osoba o ciemniejszej karnacji prawdopodobnie nie byłaby w stanie kupić biletu i usiąść w wagonie zarezerwowanym dla białych. Plessy kupił bilet na pociąg, który odjeżdżał o 16:15 do Covington w stanie Luizjana. Po zaplanowanej sprzeczce z konduktorem, Plessy odmówił ustąpienia miejsca i przejścia do wagonu przeznaczonego tylko dla kolorowych; pociąg został zatrzymany, a on sam natychmiast aresztowany przez prywatnego detektywa wynajętego przez Comite’ des Citoyens.
W sprawie Stan Luizjany przeciwko Homerowi Adolphowi Plessy, Plessy argumentował, że prawo Luizjany wymagające segregacji wagonów pasażerskich odmówiło mu jego praw na mocy Trzynastej i Czternastej Poprawki do Konstytucji USA. Sędzia John Howard Ferguson orzekł jednak, że Luizjana miała prawo regulować działalność przedsiębiorstw kolejowych, o ile działały one w granicach stanu. Plessy został uznany winnym i skazany na zapłacenie 25 dolarów grzywny.
Plessy wystąpił o pisma do Sądu Najwyższego Luizjany, argumentując, że prawo segregujące pasażerów pociągów według rasy w obrębie stanu Luizjana było niekonstytucyjne. W styczniu 1893 r. Sąd Najwyższy Luizjany odrzucił wniosek Plessy’ego o wszczęcie postępowania i utrzymał w mocy orzeczenie sędziego Fergusona. Sąd Najwyższy Luizjany zauważył, że Sąd Najwyższy USA nie rozstrzygnął jeszcze kwestii ważności ustaw wymagających, pod groźbą kary, „oddzielnego i równego zakwaterowania”. Plessy złożył następnie wniosek o wszczęcie postępowania przed Sądem Najwyższym USA, gdzie po raz kolejny podtrzymano ustawę z Luizjany. Sąd Najwyższy USA orzekł w 1896 r., że rozdzielenie ras nie było naruszeniem praw, lecz kwestią porządku publicznego, o ile oddzielne obiekty były równe.
Plessy przeciwko Fergusonowi stało się w ten sposób powszechnie znane jako „prawo oddzielne, ale równe”. Prawo to usankcjonowało segregację obiektów użyteczności publicznej w dużej części kraju. Zostało ono później obalone przez sprawę Brown v. Board of Education w 1954 r.
.