Dyskusja
W naszym badaniu, wszystkie grupy zwężenia wykazały znacząco węższy kanał kręgowy szyjny na wszystkich poziomach pedału w porównaniu z normalną grupą, z wyjątkiem C5, C6, i C7 w badanych ze zwężeniem C3-4. Kanały kręgowe w odcinku szyjnym były istotnie węższe zarówno na poziomie górnego jak i dolnego bieguna przylegającego do wszystkich zwężonych segmentów. Wyniki te potwierdzają wcześniejsze badania, które wykazały, że wrodzony wąski kanał kręgowy w odcinku szyjnym jest ważnym czynnikiem ryzyka rozwoju zwężenia kanału kręgowego w odcinku szyjnym.
Stwierdziliśmy, że rozwojowa struktura morfologiczna kanału kręgowego w odcinku szyjnym była różna u osób ze zwężeniem C3-4 i u osób ze zwężeniem C5-6. Średnica kanału kręgowego na poziomie trzonu C4 w obu grupach była prawie identyczna, natomiast wartości na pozostałych poziomach trzonu różniły się. Osoby ze stenozą C3-4 wykazywały istotnie węższą strzałkową średnicę kanału kręgowego tylko na poziomie trzonów C3 i C4 w porównaniu z osobami zdrowymi oraz wąską strukturę kanału kręgowego na poziomach trzonów od C3 do C4 w kręgosłupie szyjnym w porównaniu z innymi segmentami u tych samych osób (ryc. 1A). Z kolei osoby ze stenozą C5-6 wykazywały istotnie węższe średnice strzałkowe kanału kręgowego na wszystkich poziomach trzonów w porównaniu z osobami zdrowymi oraz wąską strukturę kanału kręgowego na poziomach trzonów od C4 do C6 w odcinku szyjnym kręgosłupa w porównaniu z innymi segmentami u tych samych osób (ryc. 1B). U osób ze stenozą C3-4 istotna degeneracja krążka międzykręgowego występowała tylko w segmencie C3-4, natomiast u osób ze stenozą C5-6 istotna degeneracja krążka międzykręgowego występowała tylko w segmencie C5-6 w porównaniu z osobami zdrowymi. Te dwie osoby ze stenozą wykazały różne procesy patologiczne rozwoju stenozy kanału kręgowego szyjnego.
Rozwojowe struktury morfologiczne kanału kręgowego szyjnego. A Zwężenie C3-4. B Zwężenie C5-6. C Multiple cervical segments stenosis
W odniesieniu do zmian kinematycznych kręgosłupa szyjnego, stwierdzono niewielkie zmiany w rozkładzie ruchomości segmentów szyjnych pomiędzy osobami ze stenozą C3-4 a osobami zdrowymi, głównie w segmencie C5-6, a następnie C4-5. Natomiast zmiany w rozkładzie ruchomości segmentów szyjnych u osób ze zwężeniem C5-6 były większe, głównie w segmencie C4-5, a następnie C5-6. Miyazaki i wsp. stwierdzili, że segmenty C5-6 i C4-5 miały największy udział w całkowitej ruchomości kątowej kręgosłupa szyjnego u osób z prawidłowymi krążkami międzykręgowymi w odcinku szyjnym. Jednakże rola segmentów C5-6 i C4-5 w całkowitej ruchomości kątowej znacząco malała wraz z nasileniem zmian zwyrodnieniowych krążków międzykręgowych. Wysunęli oni hipotezę, że zmiany zwyrodnieniowe krążka międzykręgowego w odcinku szyjnym rozpoczynają się w segmentach C5-6 i C4-5, ponieważ segmenty te wytrzymują największe obciążenia mechaniczne. U osób zdrowych segment C5-6 charakteryzował się największą ruchomością strzałkową w odcinku szyjnym kręgosłupa, a następnie C4-5, co było zgodne z wynikami Miyazaki i wsp. Nasze wyniki wykazały, że u osób ze zwężeniem C3-4 zmiany zwyrodnieniowe w segmencie C5-6, który ma największy udział w całkowitej ruchomości kręgosłupa szyjnego, były mniejsze, w związku z czym zmiana ta może mieć mniejszy wpływ na rozkład ruchomości segmentów szyjnych. Natomiast u badanych ze stenozą C5-6 występowały znaczne zmiany zwyrodnieniowe w segmencie C5-6; w związku z tym rozkład ruchomości segmentów szyjnych może być zaburzony w większym stopniu i może przesunąć się w kierunku górnego segmentu sąsiedniego, tj, segment C4-5, a następnie do C5-6.
Mihara i wsp. podali, że zmiany patologiczne w segmencie C3-4 stwierdzono u 40,9% badanych przez nich starszych pacjentów z CSM, a częstość ta była pięciokrotnie wyższa niż obserwowana u ich młodszych odpowiedników. Ponadto postulowali oni, że związane z wiekiem zmniejszenie ruchomości dolnych segmentów szyjnych może sprzyjać mechanicznemu obciążeniu górnych segmentów szyjnych, prowadząc do zwężenia kanału w segmencie C3-4. Jest to sprzeczne z naszymi obserwacjami, że ruchomość segmentów C4-5, C5-6 i C6-7 nie była zmniejszona u osób ze zwężeniem C3-4. Omówili oni jedynie patogenezę zwężenia C3-4, które rozwinęło się po zwężeniach w niższych segmentach szyjnych. Założyliśmy również, że mechanizmy leżące u podstaw patogenezy zwężenia kanału kręgowego szyjnego na segmentach dwupoziomowych są inne niż mechanizmy leżące u podstaw patogenezy zwężenia kanału kręgowego szyjnego na segmentach C3-4 lub C5-6.
Morfologiczna budowa kanału kręgowego szyjnego w zwężeniu dwupoziomowym segmentu szyjnego była podobna jak w zwężeniu C5-6, tzn, posiadała wąską strukturę kanału kręgowego szyjnego na poziomach szypułkowych od C4 do C6 w kręgosłupie szyjnym. Dodatkowo kanały kręgowe szyjne na wszystkich poziomach wieńca, z wyjątkiem C7 w dwupoziomowej stenozie segmentów szyjnych, były istotnie węższe niż w stenozie C5-6 (ryc. 1C). Średni wiek badanych ze zwężeniem wielopoziomowym segmentów szyjnych był istotnie wyższy, a zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych na wszystkich segmentach, z wyjątkiem C2-3, wykazywały istotniejsze pogorszenie niż w zwężeniu C5-6. Ponadto wielkość zwężenia w segmencie C5-6 była istotnie większa w dwupoziomowym zwężeniu segmentów szyjnych niż w zwężeniu C5-6. Na podstawie tych wyników wysunęliśmy hipotezę, że dwupoziomowe zwężenie segmentów szyjnych może rozwinąć się po początkowym zwężeniu w segmencie C5-6. Osoby z węższymi kanałami kręgowymi szyjnymi na wielu segmentach (mniej niż 13 mm) mogą być narażone na zwiększone ryzyko zwyrodnienia w szyjnym FSU na wielu segmentach.
Wcześniej wykazaliśmy, że kompresja rdzenia szyjnego znacznie wpłynęła na strzałkowy segmentalny ruch kręgosłupa szyjnego. Ruchomość segmentów strzałkowych na wszystkich poziomach była znacząco zmniejszona w segmentach z silnym uciskiem rdzenia w porównaniu z segmentami bez ucisku rdzenia. Rdzeń kręgowy może przesuwać się w płaszczyźnie poziomej w celu zapobiegania zmianom powstającym w wyniku ucisku rdzenia. Jednak w przypadku ciężkiego ucisku rdzenia, który wpływa na ułożenie rdzenia kręgowego i powoduje jego impingement, rdzeń kręgowy nie jest w stanie przesunąć się i uciec przed uciskiem, co może powodować ograniczenie ruchomości segmentów. W niniejszej pracy, w przypadku ciężkiej kompresji rdzenia na odcinku C5-6 u osób z dwupoziomowym zwężeniem segmentów szyjnych, zarówno strzałkowa ruchomość segmentarna na odcinku C5-6, jak i całkowita ruchomość kręgosłupa szyjnego uległy znacznemu ograniczeniu. W takich przypadkach rozkład ruchomości segmentów może przesuwać się w kierunku górnego segmentu, głównie w segmencie C4-5, a następnie C3-4. Wzrastające obciążenia mechaniczne górnych segmentów szyjnych mogą również przyczyniać się do rozwoju zwężenia kanału kręgowego w górnych segmentach.
Wykazaliśmy różnice w procesach patogenetycznych dla rozwoju zwężenia kanału kręgowego w odcinku szyjnym oraz kinematyce szyjnej pomiędzy C3-4, C5-6 i dwupoziomowym zwężeniem segmentów szyjnych. Uzyskane wyniki sugerują, że rozwojowa struktura morfologiczna kanału kręgowego w odcinku szyjnym odgrywa istotną rolę w rozwoju zwężenia kanału kręgowego w różnych segmentach. Co więcej, osoby ze średnicą strzałkową kanału kręgowego szyjnego mniejszą niż 13 mm mogą być narażone na zwiększone ryzyko przyszłego rozwoju zwężenia kanału kręgowego szyjnego w górnych segmentach szyjnych w następstwie zwężenia w dolnych segmentach szyjnych.
Niemniej jednak niektóre kwestie pozostają nierozwiązane nawet w tym badaniu. Nie omówiliśmy manifestacji klinicznych, takich jak objawy mielopatii, w każdej z badanych grup. Dlatego, używając tego dochodzenia jako badania pilotażowego, dalsze badania obejmujące większą populację pacjentów mogą pomóc w rozwiązaniu kilku kwestii pozostawionych bez odpowiedzi. Dodatkowo, szczegóły mechanizmów patogenetycznych stenozy szyjnego odcinka kręgosłupa mogą być dalej wyjaśniane.