Pseudomonad, każda bakteria z rodziny Pseudomonadaceae, duża i zróżnicowana grupa obejmująca cztery główne rodzaje i kilkaset gatunków. Pojedyncze komórki mają kształt pręcików, często zakrzywionych, średnio około 1 μm (mikrometr; 1 μm = 10-6 metr) średnicy i kilka mikrometrów długości. Komórki większości gatunków są rozdzielone i nie są połączone w filamenty; wiele z nich jest ruchliwych, napędzanych przez jedną lub więcej flagelli (wyrostków biczowatych), zwykle położonych terminalnie. Komórki niektórych gatunków wodnych są przytwierdzone do powierzchni za pomocą długich nitek lub szypułek (holdfasts).
Większość gatunków z tej rodziny występuje w glebie lub wodzie; niektóre powodują choroby roślin, a kilka wywołuje poważne choroby u ludzi i innych ssaków. Pseudomonas aeruginosa, bardzo powszechna i szeroko rozpowszechniona, jest patogenem oportunistycznym dla człowieka, który powoduje infekcje antybiotykooporne u osób z osłabioną odpornością. Została ona włączona do zakażeń szpitalnych ran chirurgicznych i ciężko poparzonych tkanek oraz do śmiertelnych zakażeń u pacjentów z nowotworami leczonych lekami immunosupresyjnymi. Burkholderia mallei, przyczyna nosacizny u koni i osłów, jest czasami patogenna dla człowieka, a B. pseudomallei wywołuje melioidozę, rzadką, ale wysoce śmiertelną tropikalną chorobę płuc u ludzi i innych ssaków. B. cepacia, podobnie jak P. aeruginosa, jest przyczyną poważnych infekcji płuc u osób z mukowiscydozą.
Niektóre pseudomonady powodują choroby roślin: P. syringae w lilakach, cytrusach, fasoli i wiśni; i Ralstonia solanacearum w ziemniaku, pomidorze, tytoniu i innych roślinach.
Xanthomonas wyróżnia się wśród bakterii ze względu na unikalne żółtawe pigmenty komórkowe. Jego gatunki wywołują bakteryjną plamistość brzoskwini (X. pruni) i pomidora (X. vescicatoria), raka winorośli (X. ampelina) oraz szereg chorób naczyniowych roślin okopowych (X. campestris).
.