Administracyjnie Pustynia Zachodnia jest podzielona między różne gubernatorstwa; na północy i zachodzie gubernatorstwo Matrouh zarządza obszarem od Morza Śródziemnego na południe do ok. 27*40′ szerokości geograficznej północnej, a gubernatorstwo New Valley od tego miejsca do granicy z Sudanem, natomiast na wschodzie części Pustyni Zachodniej leżą w gubernatorstwach Giza, Fayyum, Beni Suef i Minya.
The region is described by one writers as „a plateau standing on average some 500 feet above sea level, barren, rubble- and boulder-strewn, dark brown in colour, occasionally dotted with scrub, and, at first sight, flat”. Stwierdza on również, że niewiele z tego obszaru odpowiada „romantycznemu widokowi… hollywoodzkiej scenerii uformowanych przez wiatr wydm z okazjonalnymi oazami obrośniętymi palmami” (chociaż takie obszary istnieją w Morzu Piasku, gdzie wydmy są wyrzeźbione w fantastyczne kształty); obszar ten jest również miejscem występowania serii oaz powstałych w miejscach, gdzie ziemia obniża się wystarczająco, aby spotkać się z warstwą wodonośną. Leżą one w łuku od Siwy na północnym zachodzie, w pobliżu granicy z Libią, do Bahariya, Farafra, Dakhla, a następnie Kharga na południu. Na wschód od Siwy leży depresja Qattara, nisko położony obszar usiany słonymi bagnami i rozciągający się na długości 310 km (190 mil) z zachodu na wschód i 135 km (84 mil) z północy na południe. Dalej na wschód, w pobliżu Nilu, inna depresja daje początek Oazie Fayyum, silnie zaludnionemu obszarowi oddzielonemu od głównej doliny Nilu.
Na południe, poza oazą Bahariya leży Czarna Pustynia, obszar czarnych wulkanicznych wzgórz i złóż dolerytu. Za nią, na północ od Farafry, leży Biała Pustynia, obszar wyrzeźbionych przez wiatr kredowych formacji skalnych, które nadają temu obszarowi jego nazwę. Na południe od Kharga płaskowyż wznosi się w kierunku Gilf Kebir, regionu wyżynnego leżącego na granicy egipsko-sudańskiej i będącego domem dla prehistorycznych miejsc, takich jak Jaskinia Pływaków.
Na południowym zachodzie, w pobliżu punktu, w którym spotykają się granice Libii, Sudanu i Egiptu, znajduje się obszar szkła pustynnego, który, jak się uważa, powstał w wyniku uderzenia meteorytu w Kebira, nad granicą libijską.
Wielkie Morze Piasku to obszar piaszczystej pustyni w kształcie zbliżonym do płuca, leżący przy granicy z Libią, 320 km (200 mil) w głąb lądu od Morza Śródziemnego. Morze jest podzielone przez długi półwysep skalistej pustyni wzdłuż granicy, pozostawiając wschodni płat w Egipcie i zachodni w Libii, gdzie nazywa się pustynią Calanshio. Po stronie egipskiej rozciąga się od punktu na południe od Siwy przez 640 km (400 mil) w głąb lądu, do punktu na północ od Jebel Uweinat.
.