Religia słowiańska, przedchrześcijańskie praktyki religijne wśród Słowian Europy Wschodniej. O mitach i legendach pogańskich Słowian istnieją tylko fragmentaryczne i rozproszone informacje, nie można więc prześledzić historii ich religii ani zrekonstruować całego słowiańskiego panteonu. Niemniej jednak, istniały pewne wspólne wierzenia wśród większości przedchrześcijańskich Słowian. Powszechnie uważa się, że najwcześniejsze słowiańskie wierzenia religijne opierały się na zasadzie, że cały świat przyrody jest zamieszkiwany i kierowany przez duchy lub tajemnicze siły. Później, szczególnie na terenach, gdzie Słowianie mieli bardziej zorganizowane życie kulturalne i integrowali się z obcymi ludami, wierzenia duchowe stały się mniej rustykalne, a niejasne duchy natury zostały zantropomorfizowane w bóstwa o specjalnych mocach i funkcjach.
Najwyższym bogiem Słowian wschodnich i południowych był Perun, bóg piorunów i grzmotów. Ponieważ kontrolował on żywioły przyrody, jego pomoc i ochrona były silnie przywoływane w czasie siewu i zbiorów. Do końca X w. istniał w Kijowie bożek Peruna. Svarog, bóg znany większości ludów słowiańskich, był uważany za ojca głównych bóstw. Wśród jego synów byli Dazhbog, bóg słońca, i Svarazic, bóg ognia. Dwoma ważnymi bogami religii słowiańskiej byli Byelobog (lub Byelun) i Czarnobóg. Ci dwaj, którzy reprezentowali przeciwstawne siły dobra i zła, odzwierciedlali słowiańską wiarę w dualistyczną naturę wszechświata. Różne mity i dane rytualne ujawniają jednak kulty wielu innych bogów i pomniejszych bóstw, w tym kult bogiń ziemskich.
Słowianie bałtyccy mieli szczególnie bogatą tradycję i wysoko zorganizowane życie religijne. Ośrodki religijne, ze świątyniami, wyroczniami i hierarchią kapłanów, powstawały pod wpływem obcej religii, zwłaszcza skandynawskiej. Bogowie Słowian bałtyckich byli późniejszego pochodzenia niż bogowie innych Słowian i często byli tworzeni dla celów politycznych. Prawdopodobnie najpotężniejszym kultem Słowian bałtyckich był kult Radogosta-Svarazica, którego kult łączył wiele plemion obordytów.
Kiedy w XII w. Retra upadła, Arcona stała się głównym ośrodkiem politycznym, a jej bóg Svantovit stał się rządzącym słowiańskim bogiem i najwyższym bóstwem solarnym. Wraz z nadejściem chrześcijaństwa wielkie bóstwa Słowian zniknęły z nazwy, ale wiele elementów przetrwało w tradycji ludowej, a pogańskie obrzędy stały się integralną częścią ceremonii religijnych chrześcijańskich Słowian.
.