Celem tego badania było określenie indeksu glikemicznego (GI) i indeksu insulinowego (II) rodzynek oraz ocena, czy wartości te są podobne w różnych populacjach. Badani składali się z 10 zdrowych osób prowadzących siedzący tryb życia (S; wiek, 25,7 ± 1,3 lat; wskaźnik masy ciała = 23,3 ± 1,7 kg/m2), 11 osób dorosłych trenujących aerobik (A; wiek, 23,1 ± 1,0 lat; BMI = 24,1 ± 0,3 kg/m2) i 10 osób dorosłych z prediabetią (P; wiek, 50,0 ± 2,6 lat; BMI = 32,6 ± 1,9 kg/m2). Badani spożywali 50 g węglowodanów przyswajalnych pochodzących z rodzynek oraz z roztworu glukozy (pokarm referencyjny) przy 2 oddzielnych okazjach. Stężenie glukozy i insuliny w surowicy mierzono z próbek krwi włośniczkowej pobranych na początku badania oraz po 15, 30, 45, 60, 90 i 120 minutach (oraz 150 i 180 minutach w grupie P). IG rodzynek był niski (IG, ≤55) w grupach S (49,4 ± 7,4) i P (49,6 ± 4,8) i był umiarkowany (IG, 55-69) w grupie A (62,3 ± 10,5), ale nie było różnic między grupami badanymi (P = .437). II rodzynek wynosiła 47,3 ± 9,4, 51,9 ± 6,5 i 54,4 ± 8,9 odpowiednio w grupach S, A i P. Grupa A wydzielała średnio 2- do 2,5-krotnie mniej insuliny na gram węglowodanów w porównaniu z grupami S i P (P < .05). Tak więc, rodzynki są pokarmem o niskim lub umiarkowanym IG, z odpowiednio niskim II. Niższa odpowiedź insulinowa w grupie A w porównaniu z innymi grupami sugeruje zwiększoną wrażliwość na insulinę.
.