Coming home to roost. Nietoperze owocożerne Rodrigues są towarzyskie i spędzają razem czas (do góry nogami) na drzewach lasów deszczowych. W ciągu dnia gawrują w dużych grupach. Zanim jego liczebność została zagrożona przez niszczenie siedlisk, burze i polowania, niektóre z tych grup mogły liczyć 500 lub więcej członków.
Wschód, zachód słońca. Nietoperze owocowe Rodrigues są najbardziej aktywne o świcie, o zmierzchu i w nocy.
Och, szczury! Podczas gdy niszczenie siedlisk jest stałym zagrożeniem, nietoperze owocowe Rodrigues muszą stawiać czoła drapieżnikom, takim jak szczury i ptaki mynah. Ludzie polują na nie również dla pożywienia. Ze względu na obawę, że klęska żywiołowa, taka jak huragan, mogłaby zniszczyć małą populację nietoperzy owocożernych na ich rodzimej wyspie, obrońcy przyrody początkowo objęli nietoperze owocożerne Rodrigues opieką ochronną. Około 80 procent populacji jest częścią jednej kolonii na wyspie Rodrigues.
Zapachy i wrażliwości Jako frugivores, Rodriguez nietoperze owocowe nie potrzebują echolokacji, aby znaleźć poruszające się jedzenie (takie jak owady). Zamiast tego, mają dobrą wizję i zmysł węchu, co pozwala im znaleźć posiłek. Ponieważ znakowanie zapachem jest używane do wyznaczania terytoriów, komunikacja węchowa również musi odgrywać rolę w społeczeństwie nietoperzy owocowych.
Dziewczyny, dziewczyny, dziewczyny. Dominujący samiec wybiera i rozmnaża się z haremem 8 do 10 samic, podczas gdy niehodowlane samce grzędują gdzie indziej. Podobnie jak większość nietoperzy, nietoperze owocowe z Rodrigues rozmnażają się powoli, samice wydają tylko jedno młode na rok. Młode rodzą się w pełni pokryte futrem, z otwartymi oczami. Są czujne, ale ich skrzydła są słabo rozwinięte. Po dwóch do trzech miesiącach młode latają i są w pełni odstawione od piersi, choć nadal grzędują z matkami. Nie stają się w pełni niezależne aż do 6 do 12 miesiąca życia.
.