Rodzaje selera są rozróżniane ze względu na ich zastosowanie jako „seler do krojenia”, jeśli używane są jego aromatyczne liście, oraz „seler łodygowy”. W przypadku tego ostatniego występują zarówno odmiany białe, jak i zielone, a także samokończące.
W odniesieniu do części rośliny przeznaczonej do spożycia wyróżnia się „seler liściowy lub naciowy” (Apium graveolens var. secalinum), który jest uprawiany dla aromatycznych liści, oraz „seler pędowy lub łodygowy” (Apium graveolens var. sweet). Istnieje również trzecia odmiana uprawiana w celu spożywania korzenia, którą jest „seler naciowy” (Apium graveolens var. rapaceum).
Wśród odmian zwanych potocznie „selerami do krojenia”, ponieważ liście używane są jako przyprawa, znajdują się odmiany De Dinant i D’Anvers Tardif.
W „selerze naciowym lub łodygowym” występują dwie różne odmiany: uprawiana zielona i purpurowa lub biała, które są również znane jako odmiana Self-Blanching.
Odmiany zielone (jeżeli pożądane są „białe” łodygi, konieczne jest zastosowanie pewnych praktyk, takich jak bielenie, stosowanie osłon z czarnego plastiku lub zwiększenie gęstości sadzenia): Easter green-filled, d’Elne green, typ UTA, typ Florida, Florimart, Slow Bolting type, typ Easter, June-Belle, Lepage green, Verdon, etc.
Odmiany złote i samokończące (bardziej cenione na niektórych rynkach pomimo tego, że ich ogonki liściowe są cienkie i nieco bardziej włókniste, są gorszej jakości i smaku oraz mają mniejszą zdolność przechowalniczą niż odmiany zielone): Full golden, Golden Barbier, Golden Self-Blanching, Lathom Blanching, Jason, Celebrity, Selfira, Chatteris, Golden Plume, Golden Spartan, Avon Resister, Avon Pearl i inne.
.