The supraspinous fossa (of the scapula) jest cechą strukturalną na kości łopatki (znanej również jako łopatka lub kość ramienna).
Lokalizacja dołu nadłopatkowego:
Położenie dołu nadłopatkowego na kości łopatki jest wskazane na oznaczonym schemacie tylnej (grzbietowej) powierzchni lewej kości łopatki pokazanej poniżej po prawej stronie (z dołem nadłopatkowym zaznaczonym na żółto).
Położenie dołu nadgrzebieniowego na kości łopatki można opisać słownie jako:
- wklęsłe wgłębienie („fossa” = „płytkie wgłębienie”)
- umiejscowione powyżej kręgosłupa łopatki tylko na tylnej = grzbietowej powierzchni kości łopatki*
* Stąd nie będzie on oznaczany na schematach przedniej = powierzchni kostnej łopatki.
O dołku nadłopatkowym:
Dół nadłopatkowy jest płytkim wklęsłym zagłębieniem. Jest gładki i szerszy po stronie przyśrodkowej niż po stronie bocznej.
Przypomnij sobie z ogólnej wiedzy o cechach i oznaczeniach na kościach, że dół jest zazwyczaj płytkim wgłębieniem.
Dół nadłopatkowy obejmuje powierzchnię kości łopatki, do której przyczepia się mięsień nadgrzebieniowy (czasem pisany „supraspinatus” – jeden z tylnych mięśni tułowia).
Dół nadłopatkowy to część kości łopatki (kości), do której przyczepiony jest mięsień nadgrzebieniowy (mięsień).
Skąd pochodzi określenie „dół nadłopatkowy” ?
- „Supraspinous” pochodzi od łacińskiego „supra” oznaczającego powyżej i „spine”, które odnosi się do kręgosłupa łopatki (inna cecha na kości łopatki – również oznaczona na powyższym schemacie).
- „Fossa” pochodzi od łacińskiego czasownika „fodere”, który oznacza kopać. Stąd „fossa” zaczęła być używana w odniesieniu do rowu, rowy lub dziury, tj. cech w krajobrazie fizycznym, które mogą być utworzone przez kopanie.
W przeszłości oczekiwano, że studenci medycyny będą mieli dobre podstawy łaciny (języka) – łatwo zauważyć, jak to pomagało.
Więcej na ten i pokrewne tematy zobacz linki do innych cech kości łopatki wymienionych po lewej stronie oraz strony o kości łopatki i o oznaczeniach kości i cechach na kościach.