Układ endokrynny: Tarczyca i przytarczyce

Tarczyca: to piękny motyl układu hormonalnego, a bez niego regulowanie metabolizmu twojego ciała byłoby trudne. Istnieją również te słodkie małe guzki odchodzące od tarczycy, zwane gruczołami przytarczycznymi. Nie dostają one prawie tyle miłości, na ile zasługują za wszystko, co robią, aby pomóc organizmowi utrzymać poziom wapnia pod kontrolą.

Dzisiaj zamierzamy dostać się do szczegółów nitty-gritty o roli, jaką tarczyca odgrywa w regulacji metabolizmu. Będziemy również mówić o tym, co przytarczyce zrobić, i co się dzieje, gdy nie są one w stanie zrobić to poprawnie. Kiedy skończysz czytać ten wpis, będziesz w stanie zaimponować wszystkim swoim znajomym, opowiadając im o różnicach między tarczycą a przytarczycami. (Szczerze mówiąc, prawdopodobnie będą pod wrażeniem, że w ogóle wiesz, co robią przytarczyce!).

Jak działa tarczyca

Obraz z Atlasu anatomii człowieka.

Po namyśle, tarczyca może nie być tak zgrabna jak motyl. Prawdopodobnie jest o wiele bardziej przysadzista. Jej dwa płaty mogą wyglądać jak skrzydła, ale ich tkanka składa się z pęcherzyków, które są wypełnione lepkim płynem zwanym koloidem. Jednak to właśnie w tym płynie dzieje się magia produkcji hormonów tarczycy.

To dość powszechna wiedza, że tarczyca ma coś wspólnego z twoim metabolizmem, więc zagłębmy się w to coś.

Po pierwsze, tarczyca potrzebuje jodu, aby wykonywać swoją pracę. Fakt, że ciało nie może zrobić jod na własną rękę może wydawać się jak blokada tutaj, ale większość ludzi dostać jod, którego potrzebują przez ich diety. Znajduje się on w takich produktach jak jodowana sól kuchenna, produkty mleczne (tak, froyo się liczy), wodorosty, ryby, produkty sojowe i jajka. Niektóre multiwitaminy również zawierają jod.

Tarczyca wykorzystuje jod, który bierze w do produkcji dwóch hormonów: tyroksyny (T4), która jest około 80% jego wyjścia, i trójjodotyroniny (T3), która jest pozostałe 20%. Nawet jeśli produkowana jest mniejsza ilość T3, jest ona około cztery razy silniejsza niż T4.

Hormony te zawieszają się w zawierającej koloidy części pęcherzyków tarczycy, dopóki nie są one potrzebne w organizmie. Po uwolnieniu do krwiobiegu, hormony tarczycy przedostają się do komórek ciała i wiążą się z receptorami w mitochondriach. Tutaj, „powodują wzrost rozkładu składników odżywczych i wykorzystanie tlenu do produkcji ATP”. Są one w zasadzie power-upem dla oddychania komórkowego (cue Mario mushroom sounds). Hormony tarczycy są również niezbędne do syntezy białek oraz do wzrostu i rozwoju tkanek dla płodów in utero i dzieci.

Ale wszyscy zostaliście oszukani, bo inny hormon został stworzony. (Przepraszam, jestem frajerem z Władcy Pierścieni i nie mogę się powstrzymać.)

W komórkach parafolikularnych tarczycy wytwarzany jest hormon zwany kalcytoniną. Chociaż podstawową funkcją tarczycy nie jest regulacja poziomu wapnia, kalcytonina jest uwalniana w odpowiedzi na wysoki poziom wapnia we krwi. O specyfice jej funkcji porozmawiamy bardziej szczegółowo później.

Jak podwzgórze i przysadka regulują uwalnianie hormonów tarczycy

To po prostu nie byłaby dyskusja o układzie hormonalnym, gdyby nie obejmowała mistrzów uwalniania hormonów: podwzgórza i przysadki, dwóch struktur w mózgu.

Obraz z Atlasu anatomii człowieka.

Gdy poziom hormonów tarczycy w krwiobiegu staje się niski, podwzgórze jest pierwszym do wiosny do działania, produkując hormon zwany TRH (thyrotropin-releasing hormone). To sygnalizuje, że dobry kumpel podwzgórza, przysadka mózgowa, uwalnia TSH (hormon stymulujący tarczycę).

Hormony związane z tarczycą uwalniane przez podwzgórze i przednią część przysadki mózgowej.
Zdjęcie z Atlasu anatomii człowieka.

TSH jest posłańcem z mózgu, który mówi tarczycy, aby zrobić i uwolnić więcej T4 i T3. Gdy poziom hormonów tarczycy we krwi wzrośnie wystarczająco, przysadka mózgowa przestaje uwalniać TSH.

Niedobór jodu, niedoczynność i nadczynność tarczycy

Ogólnie, niedobór jodu nie jest zbyt dużym problemem w USA, ale wiele przypadków niedoczynności tarczycy na całym świecie jest spowodowanych brakiem jodu w diecie. Jeśli dana osoba nie otrzymuje wystarczającej ilości jodu, jej tarczyca nadal będzie próbowała produkować hormony. Może to prowadzić do powstania wola (powiększonej tarczycy). Ważne jest również, aby osoby w ciąży upewniły się, że otrzymują wystarczającą ilość jodu, ponieważ w ciężkich przypadkach niedobór jodu może zagrażać zdrowiu, a nawet życiu rozwijającego się płodu.

Niedoczynność tarczycy ma inne przyczyny poza niedoborem jodu. Choroba Hashimoto, autoimmunologiczny warunek, jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy tutaj w USA. Bez względu na przyczynę, jeśli tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonów, mogą wystąpić objawy takie jak zmęczenie, osłabienie, przyrost masy ciała, depresja, spowolnione bicie serca, zaparcia i zwiększona wrażliwość na zimno. Lekarze zazwyczaj diagnozują niedoczynność tarczycy za pomocą badań krwi, aby zmierzyć poziom TSH i hormonów tarczycy. Zazwyczaj, tabletki hormonu tarczycy są stosowane w leczeniu niedoczynności tarczycy.

Nadczynność tarczycy jest przeciwieństwem niedoczynności tarczycy: jest to nadczynność tarczycy, która produkuje nadmierne ilości hormonów tarczycy. Inne zaburzenie autoimmunologiczne, które celuje w tarczycę, choroba Gravesa-Basedowa, jest tym, co najczęściej powoduje nadczynność tarczycy w USA. Nadczynność tarczycy fizycznie charakteryzuje się powiększoną tarczycą, szybkim biciem serca, wysokim ciśnieniem krwi i wybałuszonymi oczami. Może również wystąpić niepokój, drażliwość i częste wypróżnienia. Większość metod leczenia nadczynności tarczycy (leki przeciwtarczycowe, operacja usunięcia tarczycy) prowadzi do niedoczynności tarczycy, którą można leczyć za pomocą substytucji hormonalnej.

Jak działają przytarczyce

Tarczyce można zwykle znaleźć na tylnej powierzchni tarczycy. Większość ludzi ma cztery z nich, chociaż nie jest niespotykane, aby mieć więcej (w innych tkankach szyi i klatki piersiowej).

Obraz z Atlasu anatomii człowieka.

Komórki naczelne, komórki nabłonkowe przytarczyc, produkują PTH (hormon przytarczyc), który odgrywa ważną rolę w regulacji poziomu wapnia w organizmie.

Gdy poziom wapnia we krwi jest niski, przytarczyce wydzielają PTH. Zasadniczo, jeśli chcesz zwiększyć poziom wapnia we krwi, PTH jest najlepszym hormonem do tej pracy. Może to zrobić na wiele sposobów.

Ciepłe zdolności PTH związane z wapniem obejmują:

• Stymulowanie komórek kostnych zwanych osteoklastami do uwalniania enzymów degradujących kości, uwalniając w ten sposób wapń z kości
• Sygnalizowanie osteoblastów, które budują nową tkankę kostną, aby przestały to robić na trochę, pozwalając w ten sposób niektórym wapniom pozostać we krwi
• Pomaganie kanalikom w nerkach w ponownym wchłanianiu wapnia podczas produkcji moczu
• Kick off produkcja kalcytriolu. (Hormon kalcytriol, inaczej znany jako aktywna forma witaminy D3, pomaga jelitom wchłonąć więcej wapnia z pożywienia.)

Zrzut ekranu animacji z Fizjologii & Patologii.

Kiedy poziom wapnia we krwi jest wystarczająco wysoki, uwalnianie PTH ustaje.

Dodatkowo, tarczyca (uwaga: NIE przytarczyce) wydziela kalcytoninę w odpowiedzi na wysoki poziom wapnia we krwi. Zasadniczo, kalcytonina przeciwdziała temu, co robi PTH. Kalcytonina sygnalizuje osteoklastom, aby przestały rozbijać tkankę kostną, mówi nerkom, aby zmniejszyły wchłanianie zwrotne wapnia i spowalnia wchłanianie wapnia w jelitach.

Nadczynność i niedoczynność przytarczyc

Tak jak tarczyca, przytarczyce mogą być nadczynne lub niedoczynne.

Gdy przytarczyce robią swoje trochę za dobrze, skutkiem jest nadczynność przytarczyc. Jeśli zbyt dużo PTH jest produkowany, zbyt dużo wapnia zostanie wydany z powrotem do krwi z kości. Wynikający z tego spadek gęstości kości może spowodować ich złamanie lub deformację. Kamienie nerkowe mogą również wynikać z nadmiaru wapnia w organizmie.

Czasami, niedobór witaminy D lub wapnia w diecie może prowadzić do nadprodukcji PTH przez przytarczyce w celu zwiększenia poziomu wapnia we krwi. Choroba nerek może również wpływać na produkcję PTH – jeśli nerki nie mogą wchłonąć wystarczającej ilości wapnia do krwiobiegu, wynikający z tego niski poziom wapnia we krwi będzie utrzymywał produkcję PTH. Te dwa ostatnie przypadki są przypadkami wtórnej nadczynności przytarczyc.

Nadczynność przytarczyc jest często wynikiem chirurgicznego usunięcia gruczołów przytarczycznych. Może również wynikać z urazu tarczycy, lub z operacji z udziałem tarczycy. Ponieważ wapń jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania nerwowo-mięśniowego, niski poziom wapnia (hipokalcemia) może być bardzo niebezpieczny, powodując skurcze mięśni, drgawki, a nawet paraliż. Jeśli mięśnie biorące udział w oddychaniu zostaną sparaliżowane, może dojść do śmierci. Suplementy wapnia lub infuzje i terapia witaminą D są zwykle stosowanymi metodami leczenia niedoczynności przytarczyc.

Podsumowanie: Jaka jest różnica między tarczycą a przytarczycami?

Mówiliśmy o tym, jak tarczyca produkuje hormony, które zwiększają podstawową przemianę materii komórek w organizmie poprzez przyłączanie się do ich mitochondriów i dawanie im impulsu. Tarczyca produkuje również kalcytoninę, która pomaga utrzymać homeostazę wapnia.

Podczas gdy regulacja wapnia jest funkcją drugorzędną dla tarczycy, jest to główny problem przytarczyc. To ich praca, aby upewnić się, że jest wystarczająco dużo wapnia w organizmie dla nerwów i mięśni do funkcjonowania.

Ważne jest, aby zauważyć, że podczas gdy przytarczyce wydzielają PTH, gdy poziom wapnia jest niski, tarczyca wydziela kalcytoninę, gdy poziom wapnia jest zbyt wysoki.

I to wszystko na razie – mamy nadzieję, że podobało Ci się to wprowadzenie do kilku z Twoich przyjaznych gruczołów dokrewnych z sąsiedztwa! Możesz poznać jeszcze kilka innych, takich jak szyszynka, nadnercza i trzustka, w tym wpisie na blogu o układzie dokrewnym. A jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o podwzgórzu i przysadce mózgowej w szczególności, sprawdź ten wpis na blogu.

Zapewnij sobie subskrypcję bloga Visible Body, aby uzyskać więcej informacji na temat anatomii!