Volvox jest ruchliwą kolonią zielonych glonów składającą się z 500-50,000 komórek ułożonych wzdłuż obwodu wydrążonej śluzowatej kuli. Te duże kolonie są często widoczne gołym okiem. Każda komórka ma swój własny, indywidualny śluz, który może być wyraźny lub niepozorny. Pasma protoplazmy utrzymują komórki razem i są lepiej widoczne w młodych koloniach niektórych gatunków. Śluz kolonialny otoczony jest warstwą graniczną, która ma skład chemiczny podobny do ściany komórkowej Chlamydomonas. Podobnie jak u Chlamydomonas, każda kulista lub owalna komórka posiada dwie równe flagelle z parą kurczliwych wakuoli u ich podstawy oraz duży chloroplast w kształcie kielicha z pojedynczym pyrenoidem. Kolonie koordynują ruchy flagelli komórek znajdujących się po różnych stronach kuli, dzięki czemu pływają ruchem kroczącym i w razie potrzeby zmieniają kierunek. Volvox jest fototaktyczny i zdolny do pływania w kierunku umiarkowanego światła. Kolonie Volvox wykazują organizację biegunową. Komórki przednie mają większe gałki oczne i większe zdolności fototaktyczne, podczas gdy komórki tylne są zaangażowane w reprodukcję. Volvox jest szeroko wykorzystywany przez badaczy jako model genetyczny i rozwojowy do dalszego zrozumienia różnicowania komórkowego. 20 gatunków Volvox rozróżnia się głównie na podstawie cech charakterystycznych śluzu i cytoplazmatycznych pasm łączących sąsiadujące komórki. Sekwencjonowanie DNA wykazało, że rodzaj ten jest polifiletyczny i że różne gatunki wyewoluowały z czterech linii przodków. Naukowcy mogą ostatecznie przeklasyfikować gatunki do różnych rodzajów, aby odzwierciedlić ten związek.