By VISIT FLORIDA staff
Who is Juan Ponce de León? Jego przypadkowe odkrycie Florydy doprowadziło do zasiedlenia wybrzeża.
W Niedzielę Wielkanocną, 27 marca 1513 roku, mała flota trzech hiszpańskich statków po raz pierwszy dostrzegła ląd u wybrzeży Atlantyku na półwyspie, który nazwali Florydą, na cześć dnia świątecznego (Pasqua Florida), w którym został odkryty. Dowódcą wyprawy był Juan Ponce de León, weteran drugiej wyprawy Krzysztofa Kolumba, niedawno zdymisjonowany gubernator San Juan del Puerto Rico i posiadacz królewskiego kontraktu wydanego w poprzednim roku, który przyznawał mu prawo do zasiedlenia i zarządzania legendarną wyspą Bimini oraz wszelkimi pobliskimi ziemiami, które mógł odkryć.
Flota trzech statków Ponce’a wypłynęła z Puerto Rico nieco ponad trzy tygodnie wcześniej, przepływając na północny zachód przez Bahamy w drodze do niezbadanego jeszcze terytorium na zachodzie. Mimo zaskoczenia niespodziewaną masą lądową kontynentu północnoamerykańskiego, w ciągu następnych dwóch i pół miesiąca od pierwszego wyjścia na ląd flota Ponce’a przeczesała całe południowe wybrzeże Florydy, okrążając Florida Keys i docierając do zachodniego wybrzeża na terytorium Indian Calusa, a następnie wracając przez Kubę do Puerto Rico.
Poza kilkoma lądowaniami, podczas których Hiszpanie toczyli potyczki z rdzennymi mieszkańcami nowego lądu, Ponce’owi przypisuje się również odkrycie prądów zatokowych, które ostatecznie ukształtowałyby losy hiszpańskiej żeglugi przez Cieśninę Florydzką na kolejne stulecia.
W następstwie przypadkowego odkrycia „wyspy” Florydy, Ponce szybko przystąpił do konsolidacji i wzmocnienia swoich roszczeń do nowej ziemi, uzyskując tytuł Adelantado zarówno Florydy, jak i Bimini, oraz poprawiony kontrakt z hiszpańską koroną, jesienią 1514 roku. W tym samym czasie jednak nowy Adelantado Florydy został również mianowany kapitanem armady, której zlecono odnalezienie i zniszczenie Indian Carib w dolnej części Karaibów, co zajęło mu następne sześć lat i opóźniło jego powrót na Florydę.
W tym okresie jednak inni Hiszpanie zaczęli wkraczać na nowo odkryte terytoria Ponce’a. W tych latach coraz częściej odbywały się ekspedycje niewolnicze na stały ląd, w tym co najmniej dwie, które najwyraźniej dotarły do północnego wybrzeża tego, co w 1516 roku miało stać się większą hiszpańską Florydą. Juan Ponce de León złożył co najmniej dwie formalne skargi przeciwko takim działaniom do 1517 roku, w tym pozew przeciwko Diego Velázquezowi, porucznikowi gubernatora Kuby, który został oskarżony o sprowadzenie 300 indiańskich niewolników z wysp Bimini i Floryda, znajdujących się wówczas pod jurysdykcją Ponce’a.
Dopiero w lutym 1521 roku Juan Ponce de León rozpoczął drugą wyprawę na Florydę, tym razem z dwoma statkami i kolonistami planującymi osiedlić się wzdłuż wybrzeża, zgodnie z pierwotnymi instrukcjami. Wciąż nie będąc do końca pewnym, że Floryda jest oddzielną masą lądową od Kuby (pomimo opłynięcia Zatoki Meksykańskiej przez Alonso de Pinedę w 1519 roku), Ponce de León poprowadził swoje statki z powrotem do miejsca wcześniejszych potyczek wzdłuż południowo-zachodniego wybrzeża Florydy.