Przed złożeniem wniosku o wizę K-1 para musi widzieć się osobiście w ciągu 2 lat przed złożeniem wniosku. Ważne jest, aby zebrać dowody na osobiste spotkanie przed złożeniem wniosku i dołączyć je do petycji. Niedostarczenie dowodu osobistego spotkania może skutkować RFE (Request for Evidence) w dalszej części procesu.
Amerykanin („petent”) rozpoczyna proces ubiegania się o wizę K-1 w imieniu zagranicznego narzeczonego(e) („beneficjenta”), składając formularz I-129F (Petition for Alien Fiancé(e)) do United States Citizenship and Immigration Services (USCIS), wraz z formularzem I-134 (Affidavit of Support). Oficjalne instrukcje są dostępne na stronie internetowej USCIS lub na stronie internetowej Departamentu Stanu USA. Do złożenia petycji o wizę K-1 nie jest potrzebny żaden adwokat ani inny pośrednik, jednak niektórzy decydują się na wynajęcie adwokata lub agencji przygotowującej dokumenty, aby pomóc w pracy papierkowej i/lub ułatwić proces.
Po otrzymaniu petycji przez USCIS i pobraniu odpowiednich opłat, jest ona zazwyczaj skanowana i rozpoczyna się odpowiednie sprawdzanie danych. Po otrzymaniu petycji wizowej przez USCIS osoba składająca petycję otrzymuje zawiadomienie z numerem odbioru. Zawiadomienie to jest zazwyczaj nazywane NOA1, ponieważ jest to zazwyczaj pierwsze zawiadomienie o działaniu (NOA), które otrzymuje składający petycję.
Po zatwierdzeniu lub odrzuceniu petycji wizowej przez centrum obsługi USCIS do składającego petycję wysyłane jest zawiadomienie o zatwierdzeniu lub odrzuceniu petycji, zazwyczaj nazywane NOA2. Zatwierdzenie petycji nie gwarantuje, że wiza zostanie przyznana. Jeśli petycja zostanie zatwierdzona, jest ona przesyłana do Krajowego Centrum Wizowego Departamentu Stanu, które z kolei przekazuje ją do Ambasady lub Konsulatu najbliższego zagranicznemu narzeczonemu/narzeczonej. Ambasada lub Konsulat powiadomi narzeczonych o otrzymaniu petycji i udzieli informacji o tym, jak umówić się na badanie lekarskie z lekarzem prowadzącym, jak umówić się na rozmowę wizową w Ambasadzie oraz jakie dokumenty należy zabrać ze sobą na rozmowę. Przed rozmową, zagraniczny narzeczony (narzeczona) będzie musiał złożyć wniosek o wizę K-1.
Petycja I-129F jest ważna przez cztery miesiące od daty zatwierdzenia przez USCIS. Narzeczeni mają zatem cztery miesiące na złożenie wniosku o wizę K-1, wypełniając online formularz DS-160, Nonimmigrant Visa Application (Wniosek o wizę nieimigracyjną). Urzędnik konsularny może potencjalnie przedłużyć ważność petycji, jeśli wygasa ona przed zakończeniem rozpatrywania wizy.
Na rozmowie wizowej urzędnik konsularny przegląda dokumenty, które zarówno amerykański wnioskodawca, jak i zagraniczny narzeczony(e) złożyli. Urzędnik konsularny szuka dowodów na istnienie związku i zadaje pytania zagranicznemu narzeczonemu(e), aby ustalić, czy związek istnieje w dobrej wierze. Zazwyczaj ambasady proszą, aby narzeczeni przynieśli na rozmowę dowody na istnienie ich związku, takie jak wspólne zdjęcia, korespondencja między nimi, dowody przelewów pieniężnych dla narzeczonych, rachunki telefoniczne pokazujące rozmowy do siebie nawzajem itp. Dodatkowo sprawdzane są dowody dochodu, aby upewnić się, że petent spełnia minimalne wymagania dotyczące dochodu. Obecnie wymagane jest, aby dochód petenta spełniał lub przekraczał 100% wytycznych dotyczących ubóstwa w USA. W niektórych przypadkach współsponsor może być użyty do spełnienia tego wymogu.
Niektóre kraje mają specyficzne dodatkowe wymagania. Filipiny na przykład nie mają prawnych rozwodów, więc CENOMAR (Certificate of No Marriage) musi być dostarczony, aby pokazać kwalifikowalność małżeństwa.
Po zakończeniu rozmowy urzędnik konsularny może wydać wizę, jeśli urzędnik jest przekonany o bona fide związek, który spełnia wszystkie wymogi prawne. Urzędnik może również poprosić o przedstawienie dalszych dowodów przed podjęciem decyzji. Jeśli urzędnik konsularny nie uważa, że związek jest bona fide lub znajdzie jakąś przeszkodę prawną do wydania wizy, petycja zostanie zwrócona do USCIS i zalecona do cofnięcia, a wiza nie zostanie wydana.
Wiza K-1 jest wydrukowana na samoprzylepnej etykiecie, podobnej do wizy turystycznej, ale z adnotacją o nazwisku petenta. Etykieta jest umieszczana w paszporcie narzeczonego(ej). Jest ona ważna na jeden wjazd do Stanów Zjednoczonych w ciągu sześciu miesięcy od daty wydania.
Całkowity czas od złożenia wstępnej petycji do faktycznego wydania wizy może się różnić, ale ostatnio wynosi średnio około ośmiu miesięcy. Długość tego czasu zależy częściowo od szybkości przetwarzania danych przez centrum USCIS, które otrzymuje petycję wizową, jak również od dostępności terminów w Ambasadzie lub Konsulacie najbliższym zagranicznemu narzeczonemu(e). Osoby ubiegające się o wizę i ich narzeczeni mogą uniknąć niepotrzebnych opóźnień, upewniając się, że ich wnioski są całkowicie i dokładnie wypełnione, oraz umawiając się na niezbędne wizyty u lekarza panelowego i w Ambasadzie USA, gdy tylko będą do tego uprawnieni.