Wolfy w Adirondacks

Ponad 100 lat temu uważano, że wilki całkowicie zniknęły z Adirondacks. W 2002 roku, zwierzę zostało zabite przez myśliwego, który myślał, że zastrzelił kojota, ale badania wykazały, że zwierzę nie było kojotem, ale w rzeczywistości czystym szarym wilkiem! Myśliwy zgłosił, że widział inne zwierzę razem z tym, które zastrzelił i uważał, że była to samica wilka szarego. Raporty o obserwacjach zostały rozproszone i nadal nie wiadomo, czy jakiekolwiek wilki istnieją obecnie w Adirondack Park.

Wolves – Ancestry, Habitat & Habits

Podobne do owczarków niemieckich lub malamutów, wilki są przodkiem współczesnego psa. Sklasyfikowane jako Canus lupus, istnieją 39 rozpoznanych podgatunków. Przetrwają w wielu różnych siedliskach, od arktycznej tundry przez sawannę po lasy mieszane, a zanim stały się zagrożone, wilki występowały na całym świecie, w tym w regionach Ameryki Północnej (w tym szarego wilka w Adirondacks), Europy i Azji. Obecnie typowym naturalnym siedliskiem wilka północnoamerykańskiego jest zamarznięta północna tundra.

Wilki wolą żyć w stadach liczących od około czterech do siedmiu zwierząt. Wilcze paczki składają się z matki i ojca, wilki alfa, i ich szczenięta, jak również młodsze, podległe wilki. Wilki alfa są myśliwymi i to one wybierają terytorium stada. Wilki mają głębokie więzi rodzinne i strukturę społeczną i znane są z tego, że poświęcają się, aby chronić innych w swoich stadach.

Naturalna dieta wilka to duże, kopytne ssaki, takie jak jelenie, łosie, łosie i karibu oraz mniejsze zwierzęta, takie jak bobry lub króliki. Są one również czasami padlinożercami i będą jeść zwierzęta, które zmarły z powodu obrażeń lub innych naturalnych przyczyn.

Wolf or Coyote?

Było wiele obserwacji wilków w stanie Nowy Jork i w Adirondacks, które okazały się być kojotami, a nie wilkami. Kojoty i wilki dzielą pewne podobieństwa, które często prowadzą do błędnej identyfikacji, ale te dwa stworzenia mają wiele wyraźnych różnic:

• Wolfy są znacznie większe niż kojoty. Średnio, kojoty ważą około 22 funtów, podczas gdy wilki ważą około 55 funtów.
• Ubarwienie wilków i kojotów jest inne. Wilki mają tendencję do szarego, czarnego lub białego koloru, a kojoty są bardziej brązowawe.
• Kojoty mają grube, krzaczaste ogony, które noszą nisko przy ziemi.
• Kojoty polują w parach, podczas gdy wilki polują w stadach.
• Kojoty są zwykle nieśmiałe i łatwiej przystosowują się do ludzi.
• Wilki mają zawołanie, które jest skowytem, podczas gdy kojoty komunikują się w sykach i szczeknięciach.

Wolf/Coyote Hybrids

Wolves and coyotes can mate and produce hybrid offspring. Zwierzę jest nazywane „coywolf,” wymawiane „coy” jak w nieśmiały i zabawny. Są one również nazywane „coydogs” i „wschodnie kojoty”. Hybryda rodzi się z kojarzenia samicy kojota i samca wilka. W przeciwieństwie do wielu innych gatunków hybrydowych, coywolves są płodne, a także mogą krzyżować się zarówno z kojotami, jak i wilkami. Jeśli widziałeś zwierzę, które jest większe niż kojot i mniejsze niż wilk, to prawdopodobnie widziałeś kojota.

Pros i Cons of Wolves in the Adirondacks

Jak zapewne wiesz, było wiele dyskusji na temat ponownego wprowadzenia wilków do Adirondacks. Jest to trudny temat, z ważnymi argumentami po obu stronach. Argumenty za reintrodukcją są następujące:

• Wilki są rodzime dla Adirondacks i reintrodukcja przywróciłaby niegdyś rodzimy gatunek, wprowadzając naturalnego drapieżnika z powrotem do środowiska.
• Pasza dla wilków jest odpowiednia, a siedlisko jest w większości dogodne.
• Inne gatunki podobne do wilków, w tym hybryda coywolfa, żyją na tym obszarze, przeżywają i rozwijają się.
• Wolfa reintrodukcja pomogłaby również temu gatunkowi, ponieważ nadal zmaga się z malejącą liczebnością.
• Dzika populacja wilków zapewnia estetyczne i duchowe korzyści dla znacznej liczby ludzi w Adirondacks, jak również.

Argumenty przeciwko reintrodukcji populacji wilków:

• DNA sugeruje, że pierwotna populacja wilków w Adirondacks może być rzeczywiście wilk czerwony.
• Z powodu układu terenu, szare wilki w Adirondacks mogą być odcięte od reszty populacji i nie będą w stanie pozostać żywą populacją bez ingerencji człowieka.
• Ekologia Adirondacks dostosowała się do braku wilków, a kojoty i mieszańce kojota z wilkiem wypełniają teraz lukę w cyklu drapieżników.
• Wilki byłyby zagrożeniem/niekompatybilne z ludźmi (wędrowcami, obozowiczami, mieszkańcami) i rolnikami (szczególnie zwierzęta gospodarskie).

Wilki rozważane do ponownej populacji

Wilki czerwone (Canis rufus) były uważane za kandydata do ponownej populacji, w 1987 roku, wilki czerwone wprowadzone do Alligator River National Wildlife Refuge we wschodniej Karolinie Północnej. Niestety, w ciągu dziesięciu lat, które nastąpiły, badanie wykazało, że znaczna część z nich rozmnażała się z kojotami. Naukowcy zaniepokoili się, że z powodu tego krzyżowania wilki mogą przestać istnieć jako odrębny gatunek, negując ich dobre intencje.

Wilk szary (Canis lupus) i wilk wschodni Timber Wolf (podgatunek wilka szarego), jest największym z gatunków wilków występujących w Ameryce Północnej. Obecnie Szary Wilk zajmuje tylko około 3 procent terytorium, które kiedyś zrobił, a zainteresowanie zostało pokazane w zwiększaniu ich populacji. Pod koniec lat 90-tych XX wieku Komitet Obywatelski Adirondack Park Citizens Action Committee zorganizowany przez Defenders of Wildlife1, zbadał odbudowę wilka szarego w Parku Adirondack. Ich badanie wskazało na odporność wilka szarego, i że reintrodukcja będzie działać, jednak wpływ człowieka będzie odgrywał rolę zakłócającą, która będzie miała negatywne skutki.

Dlaczego ktoś sprzeciwia się reintrodukcji wilka?

Wciąż trwa debata na temat tego, które wilki pierwotnie zamieszkiwały Adirondacks. Pozostaje również obawa o krzyżowanie się kojotów z innymi gatunkami, które już zaludniają ten obszar. Podnoszone są argumenty dotyczące bezpieczeństwa wędrowców, obozowiczów, zwierząt gospodarskich i domowych. Niektóre z grup, które sprzeciwiają się reintrodukcji wilka to:

• Conservation Biology Institute – http://consbio.org/
• Adirondack Association of Towns and Villages – http://aatvny.org/content
• New York State Conservation Council – http://www.nyscc.com/
• New York’s Department of Environmental Conservation – www.dec.ny.gov/

Wolf Lore and Mythology

Wolfy od dawna występowały w legendach. Chociaż często są przedstawiane jako złe, jak w „Chłopiec, który wołał wilka” lub „Czerwony Kapturek”, a historie wilkołaków (lycanthropes) wypełnić wiele powieści i opowieści i przedstawień w starożytnej mitologii. Istnieje wiele innych kultur, zwłaszcza rdzennych Amerykanów (i kilku fanów Zmierzchu), którzy znaleźli siłę i mądrość w szlachetności wilków. Zdolni i inteligentni myśliwi, wilki mają wzorce życia podobne do ludzi. Żyją w jednostkach rodzinnych i opiekują się swoimi szczeniętami, ucząc je polowania i przetrwania w świecie. Kultury, których styl życia koncentrował się wokół polowań, utożsamiały się z wilkiem. Dopiero gdy rolnictwo przejęło władzę, wilk stał się symbolem zła, ponieważ zwierzę było postrzegane jako zagrożenie dla nowego sposobu życia.

Fun Facts

• Wilki mogą wywierać nacisk do 1500 psi za pomocą swoich szczęk.
• 10 uznanych podgatunków wilków istnieje w Ameryce Północnej.
• Wilk może osiągnąć prędkość do 40 mil na godzinę.
• Wilki mają zmysł węchu, który jest 100 razy większy niż u ludzi.

Jaka jest Twoja opinia?

Pozwól nam poznać swoje myśli. Czy wilk powinien zostać ponownie wprowadzony do Adirondacks? Zostaw swój komentarz poniżej.