Wspólne badania pacjentów z nadciśnieniem płucnym

Co to jest nadciśnienie płucne?

Serce ma dwie strony. Prawa strona serca pobiera krew z organizmu i wysyła ją do płuc w celu „oczyszczenia”. Płuca dostarczają tlen do tej krwi i pozbywają się toksycznych gazów, takich jak dwutlenek węgla (w skrócie CO2). Ta „czysta” krew trafia teraz do lewej części serca, skąd jest pompowana do reszty ciała. Następnie krew wraca do prawej części serca, i tak dalej, i tak dalej. Jest to ciągły cykl, który dzieje się minuta po minucie przez całe nasze życie.

Większość ludzi słyszała termin „nadciśnienie”, który jest zwiększone ciśnienie. Ale to zwykle odnosi się do zwiększonego ciśnienia, że lewa strona serca jest narażona na, i jest mierzona zwykle z mankietem, który jest owinięty wokół ramienia osoby. Jest to bardzo różne od, i zwykle nie jest związane z, „Nadciśnienie płucne”.

Nadciśnienie płucne odzwierciedla zwiększone ciśnienie w naczyniach krwionośnych w płucach, co utrudnia prawej stronie serca, aby wysłać krew do płuc, aby być „oczyszczone”. Nie jest to łatwe do bezpośredniego pomiaru (to znaczy, nie ma „mankietu do pomiaru ciśnienia krwi” dla płuc) i wymaga zarówno nieinwazyjnych wskazówek, jak i inwazyjnych środków do dokładnego pomiaru.

Nadciśnienie płucne ma wiele możliwych przyczyn, które są zbyt liczne, aby je tu wymienić. W zależności od konkretnej przyczyny nadciśnienia płucnego, leczenie może być różne. Dlatego pacjent, u którego podejrzewa się nadciśnienie płucne, zwykle przechodzi wiele badań, aby upewnić się, że zidentyfikowaliśmy konkretną przyczynę jego nadciśnienia płucnego.

Tętnicze nadciśnienie płucne, czyli PAH, to szczególny rodzaj nadciśnienia płucnego. Jest ono spowodowane zniszczeniem małych naczyń krwionośnych w płucach. PAH jest rodzajem nadciśnienia płucnego, które nie jest spowodowane chorobą płuc, chorobą serca, która dotyka głównie lewej strony serca lub dużymi zakrzepami krwi w płucach. Dla uproszczenia, w pozostałej części tej sekcji będziemy używać terminu nadciśnienie płucne w szerokim znaczeniu, chociaż przez większość czasu będziemy odnosić się do tętniczego nadciśnienia płucnego.

Wspólne badania pacjentów z nadciśnieniem płucnym mogą obejmować:

Badania krwi

Nadciśnienie płucne może być spowodowane lub pogorszone przez wiele stanów medycznych. Tak więc długa lista badań krwi jest wymagana podczas wstępnej oceny pacjentów podejrzanych o nadciśnienie płucne, a następnie i regularnie po postawieniu diagnozy. Poniżej wymieniono niektóre z częściej wykonywanych badań:

• Morfologia krwi (ang. CBC – Complete Blood Count) jest prostą metodą liczenia różnych rodzajów komórek krwi. Badanie to jest ważne, aby sprawdzić, na przykład, czy nie występuje anemia (niska liczba czerwonych krwinek), która jest możliwą przyczyną problemów z oddychaniem i zmęczenia. Niektóre leki na nadciśnienie płucne mogą również powodować nieprawidłowości w liczbie krwinek.
• BMP (Basic Metabolic Panel) to lista badań krwi, które mierzą funkcję nerek i różnych elektrolitów, w tym sodu i potasu na przykład.
• LFT (Liver Function Tests) to lista badań krwi, które odzwierciedlają funkcję wątroby. Obejmują one między innymi testy: ALT (aminotransferazę alaninową), AST (aminotransferazę asparaginianową), fosfatazę alkaliczną, bilirubinę, albuminy i inne białka.
• CMP (Comprehensive Metabolic Panel) to badanie krwi, które obejmuje zarówno BMP (podstawowy panel metaboliczny), jak i LFT (testy funkcji wątroby).
• TSH (Thyroid Stimulating Hormone) jest miarą funkcji tarczycy. Jeśli tarczyca nie funkcjonuje prawidłowo, może to powodować lub pogarszać nadciśnienie płucne. Nieprawidłowości w funkcjonowaniu tarczycy mogą również powodować problemy z oddychaniem i zmęczenie niezależnie od nadciśnienia płucnego.
• BNP (peptyd natriuretyczny typu B lub peptyd natriuretyczny typu mózgowego) lub pro-BNP (który jest białkiem spokrewnionym z BNP) to małe białka, które znajdują się w naszej krwi i są uwalniane z serca. Są one uwalniane z serca, gdy jest ono narażone na zwiększone obciążenie, takie jak w nadciśnieniu płucnym.

Rtg klatki piersiowej

Rtg klatki piersiowej, czasami określane jako CXR, jest zazwyczaj jednym z pierwszych badań wykonywanych u pacjentów, którzy mają problemy z oddychaniem. RTG klatki piersiowej wykonuje zdjęcie lub dwa zdjęcia klatki piersiowej, które pokazują wszelkie poważne nieprawidłowości w płucach.

Czasami, RTG klatki piersiowej nie jest wystarczająco czułe, aby znaleźć subtelne lub małe nieprawidłowości w klatce piersiowej, więc CT (tomografia komputerowa, czasami określana jako „tomografia komputerowa” lub „tomografia komputerowa”) jest potrzebna. Tomografia komputerowa jest znacznie bardziej szczegółowym i wyrafinowanym badaniem rentgenowskim, ale wiąże się z wyższą ekspozycją na promieniowanie. Jeśli tomografia komputerowa nie jest wykonywana zbyt często, stopień narażenia na promieniowanie podczas tomografii komputerowej nie jest niebezpieczny.

Testy czynnościowe płuc

Testy czynnościowe płuc, zwane również PFT, są zestawem nieinwazyjnych testów, które mierzą różne aspekty oddychania pacjenta. Jest to bardzo ważne badanie dla pacjentów, którzy mają problemy z oddychaniem. Informacje uzyskane podczas tego badania mogą wykazać różne przyczyny problemów z oddychaniem, w tym na przykład astmę, POChP, rozedmę płuc lub „zwłóknienie płuc” / bliznowacenie płuc. Nadciśnienie płucne charakteryzuje się specyficznym, nieprawidłowym wzorcem w badaniu PFT. PFT obejmuje wiele różnych testów:

• Spirometria mierzy jak szybko pacjent może wydychać powietrze. Na przykład pacjenci z astmą lub POChP nie mogą wydychać zbyt szybko z powodu ograniczeń w drogach oddechowych. Pacjenci z nadciśnieniem płucnym nie powinni mieć problemów z drogami oddechowymi, więc ich badanie spirometryczne jest zwykle prawidłowe lub zbliżone do prawidłowego.
• Objętość płuc mierzy całkowitą zdolność płuc do wdechu i wydechu i może odzwierciedlać, jak bardzo „ograniczone” jest oddychanie pacjenta.
• Pojemność dyfuzyjna (zwana również DLCO) odzwierciedla stopień uszkodzenia naczyń krwionośnych w płucach. Może również odzwierciedlać wszelkie blizny, które mają miejsce w płucach. Jest to miara tego, jak dobrze tlen może przedostać się przez płuca do naczyń krwionośnych.

Badanie snu i/lub nocne badanie oksymetryczne

Jedną z przyczyn nadciśnienia płucnego jest słaba jakość oddychania podczas snu. Jeśli czyjeś poziomy tlenu są niskie podczas snu, stan ten powoduje duże obciążenie płuc i serca i może prowadzić do nadciśnienia płucnego. Ponieważ pacjent będzie spał, kiedy te nieprawidłowości w oddychaniu występują, ona/on może nie czuć, że jego oddychanie jest ograniczone podczas snu i może nie być tego świadomy.

• Badanie snu to badanie wykonywane w centrum snu (które zazwyczaj nie jest szpitalem). Pacjenci przychodzą do centrum snu wieczorem, zostają podłączeni do różnych monitorów, w tym monitora tlenu i są proszeni o spanie (pierwszą reakcją większości pacjentów jest to, że nie będą w stanie spać w „obcym środowisku” innym niż ich własne łóżko, & podłączeni do różnych monitorów. Ale większość pacjentów w końcu śpi wystarczająco dużo, aby dostarczyć nam potrzebnych danych). Kiedy budzą się rano, wracają do domu. Jeśli pacjent rzeczywiście ma problemy z oddychaniem podczas snu, może potrzebować tlenu lub używać pewnych masek, takich jak CPAP (ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych), w nocy, aby pomóc w oddychaniu i poprawić nadciśnienie płucne.
• Nocne badanie oksymetryczne jest testem, w którym nagranie „monitor pulsoksymetru” (mała nieinwazyjna maszyna z sondą, która jest przyklejona do palca) stale mierzy poziom tlenu i tętno pacjenta w nocy. Badanie to można wykonać w domu pacjenta. Jest to wygodniejsze niż badanie snu, ale nie daje nam wszystkich potrzebnych informacji.

Elektrokardiogram, lub EKG lub EKG

EkG jest nieinwazyjnym badaniem, które mierzy energię elektryczną serca. Obejmuje umieszczenie tego, co nazywa się „przewody” na klatce piersiowej, ramionach i nogach. Pacjent nie odczuwa żadnego prądu ani dyskomfortu podczas tego badania. EKG dostarcza informacji o tym, jak szybko i regularnie bije serce i daje nam ogólne pojęcie o globalnej funkcji różnych części serca, które z kolei muszą być potwierdzone przez echokardiogram.

Echokardiogram

Echokardiogram (czasami określany jako „echo”) jest nieinwazyjnym badaniem ultrasonograficznym serca, które nie wiąże się z żadnym promieniowaniem. Jest to bardzo bezpieczne badanie echokardiograficzne. Technik ultrasonografista będzie używał żelu (który czasami może być zimny) na sondzie ultradźwiękowej podłączonej do aparatu ultrasonograficznego. Aparat ten posiada ekran podobny do ekranu komputera stacjonarnego. Wiele obrazów są rejestrowane podczas tego testu.

Test echa jest niezwykle ważne, ponieważ daje nam ogólne pojęcie o wielkości i funkcji i interakcji różnych komór serca. Może również ocenić funkcję różnych zastawek serca. Badanie echokardiograficzne wykonuje się u każdego pacjenta, u którego podejrzewa się nadciśnienie płucne, a następnie regularnie po postawieniu diagnozy.

Test sześciominutowego marszu

Test sześciominutowego marszu (czasami określany jako 6MW) jest jak sama nazwa wskazuje: marszem trwającym dokładnie sześć minut. Podczas tych 6 minut, tętno pacjenta i poziom tlenu (mierzone przez nieinwazyjny monitor umieszczony zazwyczaj na palcu, zwany „pulsoksymetrem”) są rejestrowane na początku testu 6MW, a następnie ponownie na końcu 6 minut. Rejestrowany jest również przebyty dystans. Jest to niezwykle ważny test sprawdzający sprawność funkcjonalną pacjentów z nadciśnieniem płucnym, a także oceniający potrzebę tlenoterapii. To nieinwazyjne badanie jest zwykle wykonywane podczas każdej wizyty w klinice u pacjentów z nadciśnieniem płucnym.

Cewnikowanie serca

Cewnikowanie serca jest złotym standardem w potwierdzaniu rozpoznania nadciśnienia płucnego i określaniu jego ciężkości. Jest to inwazyjna procedura, w której lekarz wprowadza cewnik (wąską plastikową rurkę) do żyły w warunkach pełnej sterylności. Cewnik ten jest następnie przesuwany w kierunku serca. Istnieją 2 główne rodzaje cewnikowania serca, „cewnikowanie lewego serca” i „cewnikowanie prawego serca”:

• Cewnikowanie lewego serca jest często wykonywane w poszukiwaniu „blokad” w naczyniach serca. Pacjenci, którzy są zagrożeni atakiem serca, zazwyczaj otrzymują cewnikowanie lewego serca. Na przykład stenty serca są wykonywane podczas cewnikowania lewego serca. Kontrast to „kolorowy” materiał lub „znacznik”, który jest widoczny na zdjęciach rentgenowskich i jest powszechnie stosowany przy cewnikowaniu lewego serca. Cewnikowanie prawego serca zazwyczaj nie wymaga wstrzyknięcia kontrastu.
• Cewnikowanie prawego serca jest inwazyjną procedurą wykonywaną zazwyczaj w warunkach ambulatoryjnych i jest to jedyny sposób na zdiagnozowanie tętniczego nadciśnienia płucnego w tym czasie. Każdy pacjent z podejrzeniem nadciśnienia płucnego musi mieć wykonane cewnikowanie prawego serca przed podjęciem decyzji o leczeniu nadciśnienia płucnego.

Większość pacjentów z nadciśnieniem płucnym tak naprawdę nie potrzebuje cewnikowania lewego serca. Pacjenci z podejrzeniem nadciśnienia płucnego potrzebują tak zwanego cewnikowania prawego serca, które jest rodzajem cewnikowania serca, podczas którego cewnik jest przesuwany przez prawą stronę serca, aby zmierzyć ciśnienie po prawej stronie serca i w dużym naczyniu krwionośnym zwanym „tętnicą płucną”. Tętnica płucna jest naczyniem, które łączy prawą stronę serca z płucami.

Skanowanie wentylacji/perfuzji

Skanowanie wentylacji/perfuzji (zwane również skanowaniem V/Q) poszukuje skrzepów krwi w płucach. Skan V/Q to 2 testy połączone w jeden. Litera „V” oznacza część wentylacyjną testu, a litera „Q” część perfuzyjną testu. Badanie to wymaga ekspozycji na bardzo małą ilość promieniowania, która jest uważana za bezpieczną, o ile nie jest wykonywana zbyt często. Zazwyczaj badanie to wykonuje się raz podczas oceny pacjenta z nadciśnieniem płucnym i tylko w rzadkich przypadkach konieczne jest jego powtórzenie. Prawie wszyscy pacjenci z nadciśnieniem płucnym powinni mieć wykonane badanie V/Q scan, aby upewnić się, że ich nadciśnienie płucne nie jest spowodowane przez skrzepy krwi. Leczenie nadciśnienia płucnego spowodowanego przewlekłymi zakrzepami krwi w płucach różni się od leczenia nadciśnienia płucnego spowodowanego innymi przyczynami. Tomografia komputerowa nie jest wystarczająca do wykluczenia tej przyczyny nadciśnienia płucnego.

• Podczas wentylacyjnej części badania (część „V”) pacjent jest proszony o oddychanie bezpiecznym gazem, który ma w sobie „znacznik” widoczny na zdjęciu rentgenowskim. Test ten pokazuje, do których części płuc dostaje się powietrze.
• Część perfuzyjna testu (część „Q”) jest bardzo podobna, ale znacznik jest podawany przez cewnik dożylny („IV”) i jest on również widoczny na zdjęciu rentgenowskim, aby pokazać, dokąd krew dociera w płucach.
• Krzepy krwi można podejrzewać, jeśli pewne obszary płuc otrzymują powietrze (jak pokazano w części testu dotyczącej wentylacji), ale ten sam obszar płuc nie otrzymuje krwi (jak pokazano w części testu dotyczącej perfuzji).

.